อย่างที่เข้าใจกันดี ธรรมชาติของ นักวิทย์จะมี ความอยากสงสัย อยากรู้ตลอดเวลา พวกเขาจะหาหลักฐานการมีอยู่ของสิ่งนั้นๆ เมื่อเขาค้นพบแล้ว พวกเขาจะใช้ความรู้นั้น ต่อยอดไปเป็น การค้นพบใหม่ๆ

ก็น้าคิดนะ หากนักวิทย์คนไหน สนใจ เวทยมนต์ เขาอาจจะเรียนเองก็ได้ โดยทีไม่จำเป็นต้องมี อาจารย์ และต่อให้มีอาจารย พวกเขา คงจะใช้ วิชาที่อาจารยสอนมา ต่อยอดเป็น วิชาอาคม เวทยมนต์ใหม่ๆ ก็ได้ เพราะมีองค์ประกอบเป็นนักวทย์ พวกเขาอาจจะไม่ได้มองว่า วิชา เวทยมนต์ ไสยสาสตร์ เป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์พิเศษหรือความขลังแบบนักเวทย์ทั่วไป พวกเขาอาจจมอง เวทยมนตร์ เป็น กระบวนการทำงานของจิต เมื่อจิตมีสมาธิ จิตก็จะควบคุมธาตุ ดิน น้ำ ลม ไฟ ได้ อารมณ์ประมาณ ฝึกกสิณ และถ้า ถ้าจิตมีสมาธิ จะสวด คาถาอะไรก็ได้ เพื่อให้เกิด ฤทธิ์ การที่พวกเขามอง วิชาอาคมแบบนั้นอาจจะทำให้ได้เปรียบกว่า นักเวทยทัวไปที่ไม่ใช้ นักวิทย์ที่เป็นนักเวทย์

และพวกเขา อาจใช้ เทคโนโลยี หรือ วิทยาการ ผสานกับ วิชา อาคมก็ได้ และความอันตรายอาจเพิ่มเท่าตัว รองคิดสภาพนักวิทย์คนนี้ คิดค้นไวรัส อันตรายขึ้นมา  ซึ่งไวรัสปกติ ก็อันตรายอยู่แล้ว รองคิดสภาพไวรัสที่ลงวิชาอาคมไว้ และ ระบาดได้ด้วย จะแก้ทางได้ ก็ต้องใช้ยาที่ลงอาคมอีก คือแค่คิดก็อันตรายแล้ว ซึ่งนักเวทยธรรมดาไม่สามารถทำแบบนี้ได้ 

ที่ผมคิดมา รองเดา เฉย ๆ ว่าถ้าหากนักเวทย์ที่มีความเป็นนักวิทย์ในตัวจะอันตรายขนาดไหน