กระทู้นี้ไม่มีไรมากค่ะ
ขอมาบ่นๆกับเพื่อนในนี้ เผื่อมีใครเคยเจอเหตุการณ์แบบนี้เหมือนกัน
คือ จขกท. อายุ 31 แล้ว  ก็เข้าสู่วัยกลางคน
เพื่อนๆในกลุ่มที่โตมาด้วยกัน พากันแต่งงานมีครอบครัวที่น่ารักกันหมดแล้ว  เราเลยบอกตรงๆว่ารู้สึกเหงาและโดดเดี่ยวอย่างบอกไม่ถูก  แฟนที่คบกันมานาน  ก็ไปต่อกันไม่ได้แล้ว
ตอนนี้เลยยิ่งรู้สึกเหมือนไม่มีใคร  หมดกำลังใจ  แต่ก็คงต้องสู้ต่อไป  อย่างน้อยก็มีแม่ที่รักเรา ถึงเราจะเป็นลูกที่ดื้อในบางครั้งก็เถอะ
ก็คงต้องปล่อยวาง  ตั้งหน้าตั้งตาทำงานต่อไป 
แต่มันก็อดคิดไม่ได้  พ่อเราเสียตั้งแต่เด็กๆ  เราก็เลยอยากจะมีครอบครัวที่สมบูรณ์และอบอุ่นสักครั้ง
แต่ถ้าชีวิตเราต้องเดินคนเดียวจริงๆ  ก็จะทำใจให้ได้ค่ะ