สวัสดีครับ ปัจจุบันผมกำลังเรียนเอกภาษาจีนของมหาวิทยาลัยชื่อดังแห่งหนึ่ง
ผมเริ่มเรียนภาษาจีนตั้งแต่ม.ปลายครับ จริง ๆ ไม่ใช่เพราะความชอบ แต่ตอนนั้นรู้สึกว่าเรียนแล้วใช้ได้คุ้ม เพราะว่าปัจจุบันที่สนามบิน ป้ายต่าง ๆ ก็มีภาษาจีนเขียนต่อจากภาษาไทยและภาษาอังกฤษครับ ตอนนั้นก็เลยคิดว่าเรียนแล้วต้องมีโอกาสได้ใช้เยอะกว่าภาษาที่ 3 อื่นแน่ ๆ
ตอนม.ปลายตั้งใจเรียนมากครับ ด้วยความที่ไวยากรณ์จีนกับไทยมันคล้ายกันมากก็เลยเรียนได้เร็ว เริ่มตั้งใจตอนม.4 ก่อนจบม.6 ผมสอบผ่าน HSK5 แล้วครับ (ปัจจุบันหมดอายุแล้ว) ก็เลยคิดว่านี่น่าจะเป็นสิ่งที่เราถนัดจริง ๆ เลยต่อคณะศิลปศาสตร์ เอกภาษาจีนครับ
พอเข้ามาอยู่ในคณะจริง ๆ ความกดดันคนละเรื่องกับตอนม.ปลายเลยครับ มาตรฐานของอาจารย์มหาลัยสูงมาก ๆ เทียบได้กับเอเวอเรสต์เลย นอกจากนี้ยังได้มาเจอกับวิชาพวกวัฒนธรรม จีนคลาสสิค ฯลฯ เลยทำให้ความสนใจในภาษาจีนเริ่มชัดเจนขึ้นว่าผมไม่ได้ชอบภาษาจีนขนาดนั้น ประกอบกับตอนปี 1 มีวิชาที่ให้เลือกได้ว่าจะเรียนวิชาแนวมนุษยศาสตร์หรือภาษา ผมได้ลงเรียนภาษาญี่ปุ่นแล้วผมชอบมาก ก็เลยเรียนควบคู่มากับภาษาจีนดู ยิ่งเรียนก็พบว่ายิ่งชอบภาษาญี่ปุ่นมากกว่าภาษาจีน ตอนนี้ก็เลยลงเรียนที่ม.ราม เอกภาษาญี่ปุ่นเพิ่มครับ
ปัจจัยที่ผมไม่ชอบภาษาจีนขนาดนั้น เพราะผมไม่อินเรื่องวัฒนธรรมจีนครับ คือมันก็มีเสน่ห์เวลาพูดถึงขงจื๊อ กำแพงเมืองจีนหรืออื่น ๆ นะครับ แต่ผมไม่ได้ชอบที่จะศึกษาเบื้องลึก กลับกันผมชอบวัฒนธรรมญี่ปุ่นมากกว่า ทั้งเสื้อผ้า น้ำพุร้อน อาหาร การพูดจา ฯลฯ ผมเลยมีความคิดว่าผมอยากเลือกใช้ภาษาญี่ปุ่นในการทำงานเป็นหลักมากกว่า
ผมอยากเป็นครูมัธยมครับ เลยคิดว่าไม่น่าจะใช้ 2 ภาษาทำงานพร้อมกันได้ คงต้องเลือกสอนวิชานึง แต่ทีนี้ตอนนี้มหาวิทยาลัยหลักผมอยู่ปี 3 ของม.รามเพิ่งปี 1 ผมก็เลยคิดว่าจะเป็นครูสอนภาษาจีนไปก่อน พอเรียนที่รามจบแล้วค่อยเอาวุฒิเอกญี่ปุ่นไปสมัครเป็นครูสอนภาษาญี่ปุ่น แบบนี้ทุกท่านคิดว่าอย่างไรครับ
ใช้ภาษาไหนทำงานดี จีน VS ญี่ปุ่น
ผมเริ่มเรียนภาษาจีนตั้งแต่ม.ปลายครับ จริง ๆ ไม่ใช่เพราะความชอบ แต่ตอนนั้นรู้สึกว่าเรียนแล้วใช้ได้คุ้ม เพราะว่าปัจจุบันที่สนามบิน ป้ายต่าง ๆ ก็มีภาษาจีนเขียนต่อจากภาษาไทยและภาษาอังกฤษครับ ตอนนั้นก็เลยคิดว่าเรียนแล้วต้องมีโอกาสได้ใช้เยอะกว่าภาษาที่ 3 อื่นแน่ ๆ
ตอนม.ปลายตั้งใจเรียนมากครับ ด้วยความที่ไวยากรณ์จีนกับไทยมันคล้ายกันมากก็เลยเรียนได้เร็ว เริ่มตั้งใจตอนม.4 ก่อนจบม.6 ผมสอบผ่าน HSK5 แล้วครับ (ปัจจุบันหมดอายุแล้ว) ก็เลยคิดว่านี่น่าจะเป็นสิ่งที่เราถนัดจริง ๆ เลยต่อคณะศิลปศาสตร์ เอกภาษาจีนครับ
พอเข้ามาอยู่ในคณะจริง ๆ ความกดดันคนละเรื่องกับตอนม.ปลายเลยครับ มาตรฐานของอาจารย์มหาลัยสูงมาก ๆ เทียบได้กับเอเวอเรสต์เลย นอกจากนี้ยังได้มาเจอกับวิชาพวกวัฒนธรรม จีนคลาสสิค ฯลฯ เลยทำให้ความสนใจในภาษาจีนเริ่มชัดเจนขึ้นว่าผมไม่ได้ชอบภาษาจีนขนาดนั้น ประกอบกับตอนปี 1 มีวิชาที่ให้เลือกได้ว่าจะเรียนวิชาแนวมนุษยศาสตร์หรือภาษา ผมได้ลงเรียนภาษาญี่ปุ่นแล้วผมชอบมาก ก็เลยเรียนควบคู่มากับภาษาจีนดู ยิ่งเรียนก็พบว่ายิ่งชอบภาษาญี่ปุ่นมากกว่าภาษาจีน ตอนนี้ก็เลยลงเรียนที่ม.ราม เอกภาษาญี่ปุ่นเพิ่มครับ
ปัจจัยที่ผมไม่ชอบภาษาจีนขนาดนั้น เพราะผมไม่อินเรื่องวัฒนธรรมจีนครับ คือมันก็มีเสน่ห์เวลาพูดถึงขงจื๊อ กำแพงเมืองจีนหรืออื่น ๆ นะครับ แต่ผมไม่ได้ชอบที่จะศึกษาเบื้องลึก กลับกันผมชอบวัฒนธรรมญี่ปุ่นมากกว่า ทั้งเสื้อผ้า น้ำพุร้อน อาหาร การพูดจา ฯลฯ ผมเลยมีความคิดว่าผมอยากเลือกใช้ภาษาญี่ปุ่นในการทำงานเป็นหลักมากกว่า
ผมอยากเป็นครูมัธยมครับ เลยคิดว่าไม่น่าจะใช้ 2 ภาษาทำงานพร้อมกันได้ คงต้องเลือกสอนวิชานึง แต่ทีนี้ตอนนี้มหาวิทยาลัยหลักผมอยู่ปี 3 ของม.รามเพิ่งปี 1 ผมก็เลยคิดว่าจะเป็นครูสอนภาษาจีนไปก่อน พอเรียนที่รามจบแล้วค่อยเอาวุฒิเอกญี่ปุ่นไปสมัครเป็นครูสอนภาษาญี่ปุ่น แบบนี้ทุกท่านคิดว่าอย่างไรครับ