เกริ่นก่อนนะคะ พ่อกับแม่เราเลิกกันนานมากแล้วเท่ากับอายุของเรา และพ่อไปตั้งหลักปักฐานใหม่ และไปมีครอบครัวใหม่ ทางแม่ใหม่เรา เค้าก็มีลูกมาแล้วเหมือนกัน อายุมากกว่าเรา ทุกคนรักและเอ็นดูเราหมด
เราอยู่คนละภาคกับพ่อ ซึ่งระยะทางห่างกันประมาณ 700 กิโลเมตร ใน 1 ปีเราจะไปหาพ่อ 2-3 ครั้ง เพราะไปแต่ละที ก็มีค่าใช้จ่ายเยอะ
พักหลังๆมา เราไม่มีความสุขเลย เวลาไปหาพ่อ เพราะพ่อมีหลานคนแรก ลูกของลูกแม่ใหม่ อายุประมาณ 4 ขวบ พ่อเราเค้าก็จะอวยหลานให้ฟังตลอด ไม่ว่าหลานจะทำอะไรก็น่ารักไปหมด ตามใจหลานสุดๆ (บอกก่อนว่าเราไม่ใช่คนชอบเด็ก แต่ก็ไม่ได้เกลียด ถ้าเด็กคนไหนงอแง เอาแต่ใจ เราจะไม่ชอบเล่นหรืออยู่ใกล้ๆ) ต่อให้หลานจะร้องเอาของเล่นวันละหลายๆรอบ บอกว่าจะเล่นโทรศัพท์วันละกี่รอบ ก็เอาให้ดู ก็ซื้อให้ ที่ซื้อให้มันไม่ได้แพงหรอกค่ะ แต่มันคือการซื้อพร่ำเพื่อ หรือเวลาที่หลานเอาอุปกรณ์ไฟฟ้า เช่น สว่าน ไขควงมาเล่น ก็ไม่มีใครห้าม ตามใจทุกอย่าง เราเคยเจอ เคยเอ็ดไป หลานก็ไม่พอใจ วิ่งหนีเข้าห้อง แต่เราก็ไม่ง้อ แต่คนอื่นๆก็จะไปง้อตลอด หรือไม่ว่าเรื่องอะไร ถ้ามีคนขัดใจ ก็จะร้องแบบไม่มีน้ำตาทันที
แล้วทุกครั้งที่เราไป พ่อเราเค้าจะไปรับหลานมาอยู่ด้วย บอกว่าหลานคิดถึงเรา อยากเล่นกับเรา เราก็ไม่รู้หรอกว่าจริงมั้ย หรือแค่อยากให้หลานกับลูกมาเจอกัน ซึ่งปกติหลานนี่จะอยู่อีกบ้านนึง พ่อเราจะอยู่อีกบ้านนึง แทนที่เราจะไปพักผ่อน พูดคุย อยู่กับพ่อ กลายเป็นเราต้องมาเลี้ยงหลาน วิ่งจับหลาน ฟังเสียงร้องงอแงเวลาที่ผู้ใหญ่ไม่ตามใจ
เราไม่คิดว่าเราจะไปปรับเปลี่ยนอะไรหลานได้ เพราะเค้าเลี้ยงมาแบบนั้นทั้งสองบ้าน เราได้แต่ทำใจ และขอให้เค้าคิดเองได้เมื่อวันที่เค้าโตขึ้น เป็นผู้ใหญ่ที่ดี
และอีกอย่าง พ่อเราเค้าชอบฟังข่าวสำนักข่าว .... มาก แต่เราคือเกลียดเลย เพราะช่องนี้ชอบออกข่าวเบี่ยงเบน ไม่เป็นกลาง เวลาที่เค้าเปิดฟัง เราต้องแก้ด้วยการเดินไปที่อื่น หลังบ้านบ้าง อุดหูบ้าง สร้างความอึดอัดใจให้เราอย่างมาก
ปล.พ่อเราเคยบอกว่าอย่าอิจฉาหลานนะ ที่เค้ารักหลานมาก ซึ่งเราไม่เคยอิจฉา และไม่เคยแสดงออกว่าอิจฉาอะไรเลย และเราก็พูดไปแล้วว่าไม่เคยคิด แต่เหมือนเค้าพูดดักไว้เฉยๆอะค่ะ
เราจะถามว่าถ้าเจอแบบนี้ ยังจะไปหาอยู่มั้ยคะ และถ้าไม่อยากไปแล้ว จะพูดยังไงดี แต่สิ่งที่ทำให้คิดกลับไปกลับมาคือพ่อก็แก่แล้ว 65 แล้ว เราเลยอยากมีเวลาอยู่กับเค้าให้นานที่สุด
พ่อตามใจหลานมาก เราควรทำอย่างไรดี
เราอยู่คนละภาคกับพ่อ ซึ่งระยะทางห่างกันประมาณ 700 กิโลเมตร ใน 1 ปีเราจะไปหาพ่อ 2-3 ครั้ง เพราะไปแต่ละที ก็มีค่าใช้จ่ายเยอะ
พักหลังๆมา เราไม่มีความสุขเลย เวลาไปหาพ่อ เพราะพ่อมีหลานคนแรก ลูกของลูกแม่ใหม่ อายุประมาณ 4 ขวบ พ่อเราเค้าก็จะอวยหลานให้ฟังตลอด ไม่ว่าหลานจะทำอะไรก็น่ารักไปหมด ตามใจหลานสุดๆ (บอกก่อนว่าเราไม่ใช่คนชอบเด็ก แต่ก็ไม่ได้เกลียด ถ้าเด็กคนไหนงอแง เอาแต่ใจ เราจะไม่ชอบเล่นหรืออยู่ใกล้ๆ) ต่อให้หลานจะร้องเอาของเล่นวันละหลายๆรอบ บอกว่าจะเล่นโทรศัพท์วันละกี่รอบ ก็เอาให้ดู ก็ซื้อให้ ที่ซื้อให้มันไม่ได้แพงหรอกค่ะ แต่มันคือการซื้อพร่ำเพื่อ หรือเวลาที่หลานเอาอุปกรณ์ไฟฟ้า เช่น สว่าน ไขควงมาเล่น ก็ไม่มีใครห้าม ตามใจทุกอย่าง เราเคยเจอ เคยเอ็ดไป หลานก็ไม่พอใจ วิ่งหนีเข้าห้อง แต่เราก็ไม่ง้อ แต่คนอื่นๆก็จะไปง้อตลอด หรือไม่ว่าเรื่องอะไร ถ้ามีคนขัดใจ ก็จะร้องแบบไม่มีน้ำตาทันที
แล้วทุกครั้งที่เราไป พ่อเราเค้าจะไปรับหลานมาอยู่ด้วย บอกว่าหลานคิดถึงเรา อยากเล่นกับเรา เราก็ไม่รู้หรอกว่าจริงมั้ย หรือแค่อยากให้หลานกับลูกมาเจอกัน ซึ่งปกติหลานนี่จะอยู่อีกบ้านนึง พ่อเราจะอยู่อีกบ้านนึง แทนที่เราจะไปพักผ่อน พูดคุย อยู่กับพ่อ กลายเป็นเราต้องมาเลี้ยงหลาน วิ่งจับหลาน ฟังเสียงร้องงอแงเวลาที่ผู้ใหญ่ไม่ตามใจ
เราไม่คิดว่าเราจะไปปรับเปลี่ยนอะไรหลานได้ เพราะเค้าเลี้ยงมาแบบนั้นทั้งสองบ้าน เราได้แต่ทำใจ และขอให้เค้าคิดเองได้เมื่อวันที่เค้าโตขึ้น เป็นผู้ใหญ่ที่ดี
และอีกอย่าง พ่อเราเค้าชอบฟังข่าวสำนักข่าว .... มาก แต่เราคือเกลียดเลย เพราะช่องนี้ชอบออกข่าวเบี่ยงเบน ไม่เป็นกลาง เวลาที่เค้าเปิดฟัง เราต้องแก้ด้วยการเดินไปที่อื่น หลังบ้านบ้าง อุดหูบ้าง สร้างความอึดอัดใจให้เราอย่างมาก
ปล.พ่อเราเคยบอกว่าอย่าอิจฉาหลานนะ ที่เค้ารักหลานมาก ซึ่งเราไม่เคยอิจฉา และไม่เคยแสดงออกว่าอิจฉาอะไรเลย และเราก็พูดไปแล้วว่าไม่เคยคิด แต่เหมือนเค้าพูดดักไว้เฉยๆอะค่ะ
เราจะถามว่าถ้าเจอแบบนี้ ยังจะไปหาอยู่มั้ยคะ และถ้าไม่อยากไปแล้ว จะพูดยังไงดี แต่สิ่งที่ทำให้คิดกลับไปกลับมาคือพ่อก็แก่แล้ว 65 แล้ว เราเลยอยากมีเวลาอยู่กับเค้าให้นานที่สุด