พุทธศาสนามองว่าทุกคนมี "ค่า" ที่เท่าเทียมกันในเบื้องต้นคือการได้เกิดมาเป็น "มนุษย์"   พระพุทธองค์ทรงเคยอุปมาของความยากในการเกิดมาเป็นมนุษย์ประหนึ่งว่ามีเต่าตาบอดทั้งสองข้าง  และทุกๆ ร้อยปีจะโผล่ขึ้นมาขึ้นเหนือผิวมหาสมุทรเพียงหนึ่งครั้ง  และบนผิวน้ำมีห่วงขนาดเท่าหัวเต่าลอยอยู่หนึ่งห่วง  โอกาสที่เต่าตาบอดจะโผล่แล้วเอาหัวสอดเข้าห่วงนั้นมียากมาก   แต่โอกาสที่จะได้เกิดเป็นมนุษย์นั้นยากยิ่งกว่า  "ค่าของคน" จึงสูงล้ำและเท่าเทียมกัน

เมื่อเกิดมาแล้ว  มนุษย์ก็ได้สร้างสรรค์และประดิษฐ์อะไรต่อมิอะอย่างมากมายขึ้นมาในสังคมมนุษย์   ทั้ง "วัตถุ" ทั้ง "มายาคติ" เพื่อสนองความต้องการแห่งตนหรือกลุ่มของตน   หนึ่งในนั้นก็คือ "ชนชั้น"   ซึ่งมายาคติตัวนี้นี่เองที่ทำให้มนุษย์ส่วนหนึ่งได้กลายเป็น "ข้าของคน"   ในลักษณะถูกบังคับ  จำใจและสมัครใจ  
 
สุดท้ายและหลายกรณีตั้งแต่ในอดีต ปัจจุบัน และเชื่อว่าจะเกิดขึ้นในอนาคตว่าเมื่อ "ค่าของคน" ของ "ข้าของคน" ด้อยหรือหมดคุณค่าอีกต่อไป   การ "ฆ่าของคน"  ก็มักจะเกิดขึ้น  ทั้งที่ลับบ้างและที่แจ้งบ้าง  

แต่.....มีสิ่งหนึ่งที่อยู่เหนือปรากฏการณ์เหล่านี้  ซึ่งไม่มีใครสามารถเปลี่ยนแปลงได้  จะยิ่งใหญ่?  เป็นใคร?  มาจากไหน?   แม้พระอริยบุคคลอย่างพระพุทธเจ้า  พระเยซูเจ้า หรือ นบีมูฮัมหมัดก็ไม่อาจเปลี่ยนแปลงได้คือกฏแห่ง "ไตรลักษณ์"    คือมีเกิด  เปลี่ยนแปลง แล้วดับสูญ

การณ์ เวลา และวารีมีแปรเปลี่ยน
มีหมุนเวียน เปลี่ยนปรับ แล้วดับสิ้น
แม้นอำนาจ วาสนา  จรดฟ้าดิน
ยังพังภินท์ สิ้นได้ เมื่อวายชนม์ฯ