คนที่ไม่ชอบเราตามติดชีวิตเรา

เรื่องมีอยู่ว่า. มีครอบครัวหนึ่งที่ไม่ชอบครัวเรา  ก่อนหน้าโควิด ขาได้ทำงาน. ขายของชำวันละ300. เเต่เขารับเป็นเดือนเดือน9000. โดยประมาณ เเต่เเม่เราซึ่งมีอาชีพขายไก่ปิ้ง. เขาชอบพูดกับอื่นว่าเเม่เรา ดมควันเพื่อหาเงินจะได้สักกี่บาท  เเม่เราก็ไม่สนเเม้คนในหมู่บ้านจะมาบอกว่าเขาพูดไรเกี่ยวกับเเม่เราบ้าง ทีนี้เขาก็ชอบถามคนนั้นคนนี้ที่ที่สนิทกับเเม่เราว่า ครอบครัวเราเนี้ยเป็นยังไง เเละเวลาที่เขามาซื้อกับข้าวซึ่งร้านกับข้าวก็อยู่ตรงข้ามหน้าบ้านเราที่เเม่ขายของ  เขาจะชอบพูดเสียดพูดประชดเเบบเสียงดังๆไห้เราได้ยิน พอมีโควิดเขามา  เขาก็ถูกเลิกจ้าง  สุดท้ายเขาก็ เอาไก่มาขายเเล้วก็มาขาย ตรงข้ามกับหน้าบ้านเราเพราะหน้าบ้านเราเป็นจุดคนผ่านเยอะติดกับถนนไหญ่. พอมีคนมาซื้อก็ชอบมองเบะปากเหมือนทำไม่พอใจ เวลามีลูกค้ามาถามก็ฃอบตะโกนว่านี้ก็มีมาทางนี้  อยู่เรื่อย  เเต่ลูกค้าาก็ไม่ไปเพราะลูกค้าคือลูกค้าประจำอยู่เเล้ว  ทั้งวันบางทีลูกสาวของเขามา ก็ชอบถ่ายรูปเรากับเเม่เราที่กำลังขายของอยู่ เพื่อส่งไห้คนนุ้นที่คนนั้นที่  เรากับลูกสาวเขารุ่นเดียวกันเคยเรียนด้วยกันเเต่ก็ไม่คุยกัน  ลูกสาวเขาเขาส่งรูปเราไปก็จะประมานว่าดูอีนี้สิ ขายของเเบบนั้นเเบบนี้   ซึ่งงก็เป็นเเบบนี้ตลอดในระยะหนึ่งเดือนที่เขามาขายของตรงข้ามกับเราา ซึ่งเราก็ไม่ว่าาไม่ชอบไห้ขายเหมือนกันเเต่เเค่ไม่ชอบเเละอึดอัดในการกระทำของเขา ที่คอยส่องคอยดูคอยจับผิด  สมัยนี้คนนิสัยเเบบนี้ยังมีอยู่อีกหรออ.