สวัสดีคะ ตอนนี้รู้สึกเหมือนอยู่ทางตันที่ไร้หนทางกลับ
ไม่รู้ว่าควรทำยังไง เรื่องมีอยู่ว่า เพื่อนที่โรงเรียนดันโกรธค่ะเพราะอะไรก็ไม่รู้เหมือนกัน ถามเค้าก็ไม่ตอบถามใครก็ไม่มีใครอยากคุยด้วย เดินหนีกันหมด น้องรหัสที่โรงเรียนก็ดันกลัวเมียค่ะ เมียสั่งห้ามไม่ให้ยุ่งกับพี่รหัสซึ่งคือเราเองค่ะ เพื่อนที่โรงเรียนเก่าก็เห็นเราย้ายไปแล้วแทบจะไม่ติดต่อมาเลยติดต่อไปก็ไม่เคยตอบกลับ จะคุยกับน้องรหัสก็ไม่ได้ เพื่อนก็ไม่คบ แบบไม่ทราบเหตุผล จะคุยกับที่บ้านดันทะเลาะกับที่บ้านเรื่องไม่ยอมทำงานบ้านอีกทั้งๆที่เราทำแล้วนะคะแต่มันก็กลับมาสกปรกอยู่ดี แล้วยิ่งปกติก็ไม่ค่อยได้คุยกันสักเท่าไหร่มาคราวนี้ไม่ได้คุยกันเลยค่ะ กลายเป็นลูกชังไปสะแล้วแงงงงงง เรื่องราวเหล่านี้เกิดขึ้นในระยะเวลาแค่2วันค่ะคือวันเสาร์กับอาทิตย์ที่ผ่านมานี่เอง เราก็เลยคิดว่าลองอยู่คนเดียวจะเป็นอะไรไป อยากรู้ว่าคนที่เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้หรือคล้าย ๆกัน รับมือกับความเหงานี้ยังไงกันคะ?
รับมือกับการอยู่คนเดียว
ไม่รู้ว่าควรทำยังไง เรื่องมีอยู่ว่า เพื่อนที่โรงเรียนดันโกรธค่ะเพราะอะไรก็ไม่รู้เหมือนกัน ถามเค้าก็ไม่ตอบถามใครก็ไม่มีใครอยากคุยด้วย เดินหนีกันหมด น้องรหัสที่โรงเรียนก็ดันกลัวเมียค่ะ เมียสั่งห้ามไม่ให้ยุ่งกับพี่รหัสซึ่งคือเราเองค่ะ เพื่อนที่โรงเรียนเก่าก็เห็นเราย้ายไปแล้วแทบจะไม่ติดต่อมาเลยติดต่อไปก็ไม่เคยตอบกลับ จะคุยกับน้องรหัสก็ไม่ได้ เพื่อนก็ไม่คบ แบบไม่ทราบเหตุผล จะคุยกับที่บ้านดันทะเลาะกับที่บ้านเรื่องไม่ยอมทำงานบ้านอีกทั้งๆที่เราทำแล้วนะคะแต่มันก็กลับมาสกปรกอยู่ดี แล้วยิ่งปกติก็ไม่ค่อยได้คุยกันสักเท่าไหร่มาคราวนี้ไม่ได้คุยกันเลยค่ะ กลายเป็นลูกชังไปสะแล้วแงงงงงง เรื่องราวเหล่านี้เกิดขึ้นในระยะเวลาแค่2วันค่ะคือวันเสาร์กับอาทิตย์ที่ผ่านมานี่เอง เราก็เลยคิดว่าลองอยู่คนเดียวจะเป็นอะไรไป อยากรู้ว่าคนที่เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้หรือคล้าย ๆกัน รับมือกับความเหงานี้ยังไงกันคะ?