กระทู้นี้ขอความคิดเห็นแนวทางการไปต่อของชีวิต
นะคะ งดใช้อารมณ์ และคำด่านะคะ
กระทู้นี้ยาวไปนิด ค่ะ อาจจะมีคำเขียนผิดบ้าง ขออภัยนะคะ ถ้าเเท็กผิดห้องขออภัยนะคะ
ต้องการคนชี้นำจริงๆค่ะ เพราะนั่งคิดมานานมากเเล้วไม่รู้จะไปทางไหนดี
คบกับแฟนคนปัจจุบันมาได้ 2ปีค่ะ เขาอายุ27 เขาเป็นคนที่ดีคนนึงในฐานะแฟน เรื่องเหล้าเบียร์ บุหรี่ ขอให้เลิกก็ไม่มีปัญหา เรื่องผู้หญิงคบชู้ไม่เคยมี ไม่เคยมีเรื่องผู้หญิงมาให้หนักใจ เเต่มันก็มีปัญหาอื่นสำหรับเราที่ต้องมาตั้งกระทู้นี้
- เขาเป็นคนที่ความคิดสุดโต่งมาก ฉลาดมากๆ ถ้าเขาเกิดในครอบครัวที่ดีกว่านี้ ส่งเสริมเขากว่านี้ เรามั่นใจว่าเขาจะอนาคตไกลกว่านี้มากๆ
- เขาทำงานกับที่บ้าน เวลาว่างหรือเวลาตรงกันมีน้อย ส่วนมากว่างช่วงดึก
- ตอนคบกันแรกๆ เขาจะสาธยาย ความมั่งคั่งของครอบครัวเขา ของญาติเขา ว่าคอยช่วยเหลือเขาได้ทุกอย่าง ซัพพอร์ตเขาทุกอย่าง เเม้พ่อเเม่เขาจะไม่เคยช่วยเหลืออะไรเลย เขาบอกว่าทุกวันนี้เขามีความสุขดี..
เเต่จริงๆเเล้วไม่ใช่เลย
- จริงๆแล้วเขาเป็นคนที่ไม่มีปากเสียงในครอบครัว ต้องยอมทุกอย่าง กตัญญูต้องมาอันดับ1 พ่อเเม่ทิ้งไปตั้งเเต่ยังเด็กค่ะ ไม่ส่งเสีย ให้ยายเลี้ยง เขาออกแนว ขาดความอบอุ่นทางครอบครัว เซนซิทีฟทางครอบครัว ( ไม่ได้หมายถึงคำด่านะคะ ความหมายตรงตัวเลย )
- ทุกวันนี้เขาอยากออกจากบ้านเต็มทนค่ะ อยากออกไปใช้ชีวิตตัวเอง อยากมีงานการดีๆทำเป็นของตัวเอง อยากมีอะไรเป็นของตัวเอง เเต่ติดที่บ้านเขาไม่ให้ไปไหนค่ะ บังคับให้ทำของที่บ้าน เเละให้เงินเดือนต่อเดือน คนอายุ 27 ไม่เกิน 5,000บาทต่อเดือน ทำงาน15ชั่วโมง ต่อวัน และเป็นงานที่ต้องใช้ความอดทน ทุกคนคิดว่า เงินไม่ถึงห้าพันนี่มันพอต่อ คนอายุ27 มันพอหรอคะ??
- เราไม่เห็นด้วยกับครอบครัวของเเฟนมากๆ อึดอัดหลายๆอย่าง เราพยายามบอกให้เขา พูดปฏิเสธ พูดขอเรื่องออกไปทำงาน เรื่องเงินเดือนที่ควรให้มากกว่านี้ เรื่องญาติๆเขาที่ชอบเอางานมากองสุมที่เขา เราพยายามพูดให้เขามีปากมีเสียง เเต่เขากลับเลือกครอบครัว เลือกที่จะทำตามพวกเขา ยอมตกเป็นเบี้ยล่าง เพราะเเค่คำว่าบังคับให้กตัญญู เราเบื่อที่เขามานั่งบ่นเรื่องญาติๆ ให้ฟัง เราบอกให้เขาพูดตั้งเเต่เเรกที่คบกัน เราพยายามหาทางออกให้เขา เเต่2ปีที่ผ่านมา ก็เหมือนเดิม ไม่มีอะไรเปลี่ยน เราเบื่อ มากๆๆๆ เหมือนเราพูดอะไรไปเขาไม่เคยฟังไม่เคยเชื่อเราเลย
- เราเกลียดคนผิดคำพูด และคนโกหกมากๆ เเละเขาก็เป็นหนึ่งในนั้น ที่เเก้นิสัยนี้ไม่หาย เราพยายามมองข้ามตลอดค่ะ เขาผิดคำพูดหลายเรื่องมากๆ เรื่องส่วนตัว เรื่องนัด เรื่องพาเที่ยว หลายเรื่องมากๆ
- เวลากินข้าว เราจะเเชร์กันตลอด มีเลี้ยงบ้าง ส่วนมากคนที่เลี้ยงจะเป็นเรา
- วันเกิดเรา วันสำคัญต่างๆไม่เคยมีของเป็นชิ้นเป็นอัน เรื่องซื้อของเครืองสำอางค์ เสื้อผ้าสร้อยเเหวนเงินทองที่ให้เเฟนตามคลิปในโซเชียลไม่ต้องพูดถึงไม่เคยมี มีเเต่ของเล็กๆน้อย ของกุ้ปกิ้ปตามตลาด เราเข้าใจ เรื่องเงินเดือนของเขา เราไม่เคยเรียกร้องอะไรเลย ขอเเค่นึกถึงกัน กลับกัน ทุกวันเกิด วันสำคัญ เราจะเป็นฝ่ายที่ให้ของขวัญเขาตลอด เงินโอนให้ใช้หลายพันในวันสำคัญเสื้อผ้า รองเท้า กระเป๋าทุกอย่างแบรนด์หมด ของใช้ส่วนตัว ของฝากครอบครัวเขา รวมๆเเล้วคือเป็นหมื่นเกินด้วยซ้ำ เราทำเพราะรักค่ะ อยากให้ชีวิตเราสองคนดีขึ้นกว่านี้ เเต่ทุกวันนี้ทะเลาะกันตลอด ไม่รู้อยู่เพราะสงสาร หรือเพราะรัก
- พอนานๆไป เริ่มพากันใช้เงิน เริ่มไม่มีเงินเก็บไม่มีเงินสำหรับอนาคตกันเลย เขามองเเค่ปัจจุบันค่ะ เลยทำให้คิดว่า จะไปกันรอดหรอ
- จขพ อายุน้อยกว่าเย้อะค่ะ อายุ22ปี ทำงานมานาน สามารถอยู่ได้ด้วยตนเองค่ะ ฐานะพอมีพอกิน ไม่รวยแต่ก็ไม่มีภาระ มีเงินเก็บ สามารถฟุ่มเฟือยได้ ก่อนหน้านี้โสดมานาน พึ่งมามีเเฟนคนนี้ พอมีเเฟนคนนี้ก็เหมือนมีคนเพิ่มมาช่วยใช้เงิน ก็เลยแย่ๆ
- เขาบอกว่าเราเป็นคนที่เขาจริงจัง อยากเเต่งงานมีลูกด้วย อยากมีอนาคตไปด้วยกัน เขาไม่มีใคร เขามีเเค่เรา เพราะคำนี้ละค่ะทำให้เราไม่รู้ว่าจะทำยังไงต่อไปดี
- เราคิดว่า การคบกับคนที่อายุจะเข้าเลข 3 เราควรมีชีวิตที่ดีกว่านี้ค่ะ หรือจะทำตัวเป็นเเฟนที่ดี อยู่ไปเรื่อยๆเพื่ออนาคตที่ไม่รู้จะเป็นยังไง
เราควรไปต่อหรือพอเเค่นี้คะ ช่วยเอานำ้มาสาดทีค่ะ น้ำกรดก็ได้ อยากฟื้นแบบจริงจัง ขอขอบคุณทุกๆคนที่เข้ามาอ่านเเละเเสดงความคิดเห็นค่ะ
จะไปต่อ หรือพอแค่นี้ คนแบบนี้
นะคะ งดใช้อารมณ์ และคำด่านะคะ
กระทู้นี้ยาวไปนิด ค่ะ อาจจะมีคำเขียนผิดบ้าง ขออภัยนะคะ ถ้าเเท็กผิดห้องขออภัยนะคะ
ต้องการคนชี้นำจริงๆค่ะ เพราะนั่งคิดมานานมากเเล้วไม่รู้จะไปทางไหนดี
คบกับแฟนคนปัจจุบันมาได้ 2ปีค่ะ เขาอายุ27 เขาเป็นคนที่ดีคนนึงในฐานะแฟน เรื่องเหล้าเบียร์ บุหรี่ ขอให้เลิกก็ไม่มีปัญหา เรื่องผู้หญิงคบชู้ไม่เคยมี ไม่เคยมีเรื่องผู้หญิงมาให้หนักใจ เเต่มันก็มีปัญหาอื่นสำหรับเราที่ต้องมาตั้งกระทู้นี้
- เขาเป็นคนที่ความคิดสุดโต่งมาก ฉลาดมากๆ ถ้าเขาเกิดในครอบครัวที่ดีกว่านี้ ส่งเสริมเขากว่านี้ เรามั่นใจว่าเขาจะอนาคตไกลกว่านี้มากๆ
- เขาทำงานกับที่บ้าน เวลาว่างหรือเวลาตรงกันมีน้อย ส่วนมากว่างช่วงดึก
- ตอนคบกันแรกๆ เขาจะสาธยาย ความมั่งคั่งของครอบครัวเขา ของญาติเขา ว่าคอยช่วยเหลือเขาได้ทุกอย่าง ซัพพอร์ตเขาทุกอย่าง เเม้พ่อเเม่เขาจะไม่เคยช่วยเหลืออะไรเลย เขาบอกว่าทุกวันนี้เขามีความสุขดี..
เเต่จริงๆเเล้วไม่ใช่เลย
- จริงๆแล้วเขาเป็นคนที่ไม่มีปากเสียงในครอบครัว ต้องยอมทุกอย่าง กตัญญูต้องมาอันดับ1 พ่อเเม่ทิ้งไปตั้งเเต่ยังเด็กค่ะ ไม่ส่งเสีย ให้ยายเลี้ยง เขาออกแนว ขาดความอบอุ่นทางครอบครัว เซนซิทีฟทางครอบครัว ( ไม่ได้หมายถึงคำด่านะคะ ความหมายตรงตัวเลย )
- ทุกวันนี้เขาอยากออกจากบ้านเต็มทนค่ะ อยากออกไปใช้ชีวิตตัวเอง อยากมีงานการดีๆทำเป็นของตัวเอง อยากมีอะไรเป็นของตัวเอง เเต่ติดที่บ้านเขาไม่ให้ไปไหนค่ะ บังคับให้ทำของที่บ้าน เเละให้เงินเดือนต่อเดือน คนอายุ 27 ไม่เกิน 5,000บาทต่อเดือน ทำงาน15ชั่วโมง ต่อวัน และเป็นงานที่ต้องใช้ความอดทน ทุกคนคิดว่า เงินไม่ถึงห้าพันนี่มันพอต่อ คนอายุ27 มันพอหรอคะ??
- เราไม่เห็นด้วยกับครอบครัวของเเฟนมากๆ อึดอัดหลายๆอย่าง เราพยายามบอกให้เขา พูดปฏิเสธ พูดขอเรื่องออกไปทำงาน เรื่องเงินเดือนที่ควรให้มากกว่านี้ เรื่องญาติๆเขาที่ชอบเอางานมากองสุมที่เขา เราพยายามพูดให้เขามีปากมีเสียง เเต่เขากลับเลือกครอบครัว เลือกที่จะทำตามพวกเขา ยอมตกเป็นเบี้ยล่าง เพราะเเค่คำว่าบังคับให้กตัญญู เราเบื่อที่เขามานั่งบ่นเรื่องญาติๆ ให้ฟัง เราบอกให้เขาพูดตั้งเเต่เเรกที่คบกัน เราพยายามหาทางออกให้เขา เเต่2ปีที่ผ่านมา ก็เหมือนเดิม ไม่มีอะไรเปลี่ยน เราเบื่อ มากๆๆๆ เหมือนเราพูดอะไรไปเขาไม่เคยฟังไม่เคยเชื่อเราเลย
- เราเกลียดคนผิดคำพูด และคนโกหกมากๆ เเละเขาก็เป็นหนึ่งในนั้น ที่เเก้นิสัยนี้ไม่หาย เราพยายามมองข้ามตลอดค่ะ เขาผิดคำพูดหลายเรื่องมากๆ เรื่องส่วนตัว เรื่องนัด เรื่องพาเที่ยว หลายเรื่องมากๆ
- เวลากินข้าว เราจะเเชร์กันตลอด มีเลี้ยงบ้าง ส่วนมากคนที่เลี้ยงจะเป็นเรา
- วันเกิดเรา วันสำคัญต่างๆไม่เคยมีของเป็นชิ้นเป็นอัน เรื่องซื้อของเครืองสำอางค์ เสื้อผ้าสร้อยเเหวนเงินทองที่ให้เเฟนตามคลิปในโซเชียลไม่ต้องพูดถึงไม่เคยมี มีเเต่ของเล็กๆน้อย ของกุ้ปกิ้ปตามตลาด เราเข้าใจ เรื่องเงินเดือนของเขา เราไม่เคยเรียกร้องอะไรเลย ขอเเค่นึกถึงกัน กลับกัน ทุกวันเกิด วันสำคัญ เราจะเป็นฝ่ายที่ให้ของขวัญเขาตลอด เงินโอนให้ใช้หลายพันในวันสำคัญเสื้อผ้า รองเท้า กระเป๋าทุกอย่างแบรนด์หมด ของใช้ส่วนตัว ของฝากครอบครัวเขา รวมๆเเล้วคือเป็นหมื่นเกินด้วยซ้ำ เราทำเพราะรักค่ะ อยากให้ชีวิตเราสองคนดีขึ้นกว่านี้ เเต่ทุกวันนี้ทะเลาะกันตลอด ไม่รู้อยู่เพราะสงสาร หรือเพราะรัก
- พอนานๆไป เริ่มพากันใช้เงิน เริ่มไม่มีเงินเก็บไม่มีเงินสำหรับอนาคตกันเลย เขามองเเค่ปัจจุบันค่ะ เลยทำให้คิดว่า จะไปกันรอดหรอ
- จขพ อายุน้อยกว่าเย้อะค่ะ อายุ22ปี ทำงานมานาน สามารถอยู่ได้ด้วยตนเองค่ะ ฐานะพอมีพอกิน ไม่รวยแต่ก็ไม่มีภาระ มีเงินเก็บ สามารถฟุ่มเฟือยได้ ก่อนหน้านี้โสดมานาน พึ่งมามีเเฟนคนนี้ พอมีเเฟนคนนี้ก็เหมือนมีคนเพิ่มมาช่วยใช้เงิน ก็เลยแย่ๆ
- เขาบอกว่าเราเป็นคนที่เขาจริงจัง อยากเเต่งงานมีลูกด้วย อยากมีอนาคตไปด้วยกัน เขาไม่มีใคร เขามีเเค่เรา เพราะคำนี้ละค่ะทำให้เราไม่รู้ว่าจะทำยังไงต่อไปดี
- เราคิดว่า การคบกับคนที่อายุจะเข้าเลข 3 เราควรมีชีวิตที่ดีกว่านี้ค่ะ หรือจะทำตัวเป็นเเฟนที่ดี อยู่ไปเรื่อยๆเพื่ออนาคตที่ไม่รู้จะเป็นยังไง
เราควรไปต่อหรือพอเเค่นี้คะ ช่วยเอานำ้มาสาดทีค่ะ น้ำกรดก็ได้ อยากฟื้นแบบจริงจัง ขอขอบคุณทุกๆคนที่เข้ามาอ่านเเละเเสดงความคิดเห็นค่ะ