สับสนนิดหน่อยแต่พอเข้าใจ

22 ปี วัยของการสับสน วุ่นวาย 555 เกิดมาชีวิตหนึ่งคนเรา ก็ต้องมีคนที่ เรารักและเขาก็รักเรา แต่กว่าจะเจอกัน หรือทำความรู้จักกันมันต้องใช้เวลา หรือการไม่มีใครมันจะดีกว่า ตอนนี้รู้สึกสบสนกับความคิดตัวเ

ตามหัวข้อ บางครั้งก็สับสนตัวเองว่าจริงๆแล้วชอบ ญ หรือ ช ก็เคยคุยกับ ผญ นะตามประสาพี่น้องมากกว่า เรารู้สึกสบายใจดี แต่พอคุยกับ ผช เราไม่ได้มีอารมณ์ที่อยากจะคุยทุกวัน ประมาณนั้น ก็อยากคุยกับกับเพศเดียวก

ดี👋🏻คือเราไม่รู้ว่าใครจะเห็นกระทู้นี้ของเราบ้างคือเราพึ่งเขียนครั้งแรกเอ่อไม่รู้จะเริ่มไงเหมือนกันคือเราอยู่ม.4สนิทกับเพื่อนคนหนึ่งตั้งแต่ม.1ละพึ่งมาสนิทกันช่วงม.4ที่ปิดเรียนโควิดนานๆอะทำไมได้มาสนิทกั

แหะ ๆ ขอลบนะงับ

เรารู้จักรุ่นพี่มาหลายปีเเล้วคะ เเต่เราคุยกับพี่เมื่อมีธุระ หรือคุยเป็นช่วงๆคะ ตอนนี้เราโสดคะ ส่วนพี่เขาพึงโสดได้ไม่นานคะ เเล้วเหมือนทำให้พี่เขามาคุยกับเรามากขึ้น ก่อนหน้าที่พี่เขายังไม่มีเเฟน พี่เขาเ

แล้วรู้สึกยังไง จัดการกับมันยังไงบ้างครับ มาแชร์กัน…

- รักคนที่ไม่รักเรา - เลือกคนที่เราไม่ได้รัก - รักแฟนเพื่อน - ตัวเองมีเจ้าของแล้ว แต่ใจหวั่นไหวไปกับคนอื่น - โสด แต่ไปรักคนมีเจ้าของ แบบไหนใจพังสุดนะ คุณๆ คิดว่า

ตอนเด็กเคยคิดว่า ถ้าโตเป็นผู้ใหญ่ คงสบายไม่ต้องทำอะไรมากมาย ทำแค่งานนิดหน่อย ก็มีเงิน อยากซื้ออะไรก็ซื้อ อยากได้อะไรก็ได้ นั่นคือมุมมองของเด็กคนหนึ่งในตอนนั้น ที่ยังขอเงินพ่อแม่ใช้ ตัดภาพมาตอนนี้ เห้ย