ใช้ชีวิตอย่างไรในวันที่ต้องเสียพ่ออย่างไปกะทันหัน

สวัสดีค่ะทุกคน เราเพิ่งเสียพ่อไปเมื่อประมาณ1เดือนที่ผ่านมา เรายังทำใจไม่ได้กับเหตุดารณ์ที่เกิดขึ้น ก่อนที่พ่อจะเสียเราได้ไปหาพ่อที่ต่างจังหวัด พ่อก็ยังแข็งแรงดี พูดคุยหยอกล้อกับเราปกติเหมือนครั้งก่อนๆ ก่อนเราจะกลับขึ้นไปเรียน เราก็ไปพูดคุยบอกพ่อไปเรียนก่อนน่ะ ว่างๆใว้จะมาหาใหม่ หลังจากนั้นไม่กี่ชั่วโมงที่เรากลับมาถึง ก็มีโทรศัพท์โทรมาบอกแม่ว่าพ่อเข้า รพ.น่ะ เราก็ตกใจเพราะเพิ่งเจอกันไม่กี่ชั่วโมง สายก็เข้ามาเรื่อยๆจนกระทั้งสายหนึ่งโทรมาบอกแม่ว่าพ่อเส้นเลือดในสมองแตกน่ะ ไม่สามารถส่งต่อไปผ่าตัดได้ ต้องใส่เครื่องช่วงหายใจ ใจเรานี้ทรุดกระวนกระวายไปทั้งคืน เช้าตรู่เราก็รีบไปต่างจังหวัดเพื่อที่จะไปหาพ่อที่โรงพยาบาล เราเห็นพ่อแล้วเราร้องไห้แบบสะอึกสะอื้น หมอก็ปรึกษากับแม่ถ้าถอดเครื่องช่วงหายใจคือพ่อไปเลยน่ะ ทางบ้านก็เลยปรึกษาหารือกันว่าจะทำยังใงต่อดี หมอบอกถ้าอยู่ก็ไม่เกิน1-2ชั่วโมงเพราะชีพจรต่ำลงเรื่อยๆ สุดท้ายพ่อก็จากเราไปอย่างสงบ เราเสียใจกับเหตุการณ์ครั้งนี้มากเพราะตั้งแต่เกิดมาเราไม่เคยพบกับความสูญเสียที่เจ็บปวดขนาดนี้ เรายังเรียนอยู่ปี2อีก2ปีเราก็จะจบแล้ว เราอยากไห้พ่ออยู่กับเราในวันที่เราประสบความสำเร็จในชีวิต ทุกวันนี้เราต้องพยายามเข้มแข็งไม่ร้องไห้แม่เห็น กลัวแม่จะไม่สบายใจไปด้วย เราคิดถึงพ่อมากร้องไห้ทุกคืน