ครอบครัว

สวัสดีค่ะ เราอายุ 21 ปี มีเรื่องอยากจะระบาย แต่ไม่รู้ว่าจะพูดกับใคร เลยอยากจะมาระบายในนี่คะ

เราอาศัยอยู่กับตา และ ยายใหม่ ตากับยายของเราเลิกกันตั้งแต่แม่เรายังเด็กคะ ซึ่งตาแท้ๆของเราก็ไม่ได้เลี้ยงดูแม่เราเลย อาม่า(แม่ของตาเรา)เป็นคนเลี้ยงแม่มาคะ (ตากับยายแท้ๆของเรามีแม่เราคนเดียว)
ตากับเมียใหม่มีลูกด้วยกัน 3 คน คนโตอยู่ห่างจากบ้านที่เราอยู่ เพียง 50 กิโล ลูกชายคนโต มีลูกสาว 1 คน อายุ 2 ขวบคะ ตาเราไม่เคยสนใจใยดีเราเลย ไม่เคยถามว่าเรามีเงินใช้มั้ย กินข้าวรึยัง สบายดีมั้ย เราเข้าบ้านดึก เค้าก็ปิดประตูหนีทั้งที่เรากลับบ้านทุกวัน
ตารักหลานคนใหม่มากคะ มากจนเรานั่งร้องไห้อยู่ในห้องคนเดียว หลายครั้งที่หลานใหม่เค้ามาเค้าจะยิ้มแย้ม อารมณ์ดี ซึ่งต่างจากเราที่ตาไม่คุยด้วยเลย ตากับเราไม่ได้คุยกันมา 6 เดือนแล้วคะ ครั้งสุดท้ายที่เราคุยคือย่าเราเสียเราบอกตา ตาไมาเคยถามว่าเราเป็นยังไง ใช้ชีวิตยังไง หลายครั้งคะ ที่เราน้อยใจ เราไม่รู้ว่าเราทำอะไรผิด คนแถวบ้านยังพูดกันเลยคะว่าแกลำเอียง เหมือนจะไม่เอาฝั่งแม่เราเลย เพราะเค้าไปมีครอบครัวใหม่ เวลาเรามีเรื่องอะไรที่ไม่สบายใจคนในบ้านคือคนที่เราไม่กล้าปรึกษาคะ คนอื่นมองเราเหมือนเราไม่ค่อยสนใจที่พวกเค้าทำแบบนั้นกับเรา หลายครั้งที่เราคิดว่า ตาเรยเห็นเราเป็นหลานรึป่าว  ความน้อยใจ ความเสียใจ  สิ่งที่เค้าทำกับเรา ทำให้เราน้อยใจชีวิต แต่เราก็ทำได้แต่นั่งร้องไห้คนเดียวคะ

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่