ทำยังไงให้เป็นคนมีแพชชั่นเหมือนเดิมดีคะ?

เรื่องมันเริ่มจากที่ครูมาเยี่ยมบ้าน แล้วครูก็ถามว่า "อยากเข้ามหาลับอะไรตอนจบม.6" (หนูอยู่ม.4นะคะ) ตอนนั้นผู้ปกครองหนูคือ พี่สาวหนูเองค่ะ แล้วหนูก็บอกครูไปว่า "อยากเข้ามธ หรือจุฬา ถ้ามันไม่เกินความสามารถของหนู" ครูก็ไม่ได้ว่าอะไรแล้วก็จบไป แต่หลังจากที่ครูกลับบ้านไป พี่สาวหนูคนที่อยู่ด้วยตอนที่ครูมา ก้ไปทวิตในทวิตเตอร์ว่า "มัน(หนู)หวังสูงไปมากอะ นี่รู้เลยว่าเป็นไปไม่ได้..." หนูไปอ่านเจอ แล้วหนูเสียความรู้สึกมากๆเลยค่ะ ดูถูกหนูทางหน้าตา รูปร่างภายนอกต่างๆ ว่าหนูโง่อะไรงี้ หนูไม่เคยโกรธ เกลียดเลยนะ แต่พอมาดูถูกความพยายามของหนู ที่หนูพยายามมาโดยตลอด จนกว่าจะมาอยู่จุดนี้ มันไม่ง่ายเลย เขาไม่รู้เลยว่าหนูไปเจออะไรมาบ้าง ต้องพยายามแค่ไหน ผ่านอะไรมาบ้าง แต่กลับเอาประสบการณ์ของตัวเองมาบอกว่าความฝันของคนอื่นเป็นไปไม่ได้ แล้วด้วยความที่หนูเป็นคนที่ชอบฝันใหญ่ๆอยู่แล้ว เพราะถ้าเราฝันเล็กๆ แล้วทำได้ เช่นแบบ เอาเกรด 1 ก็ได้ละ อย่างน้อยก้ไม่ติด 0 ไรงี้ หนูรู้สึกมันง่าย มันได้มาง่ายๆ พอเราทำได้ มันก็ไม่ค่อยภูมิใจเท่าไหร่งี้ สาเหตุที่คนเราฝันน้อยๆไว้ก่อน ก้คงเพราะกลัวผิดหวัง กลัวตัวเองทำไม่ได้ ไม่เชื่อมั่นในตัวเองอะไรทำนองนี้ แล้วคือหนูก้ฝันไว้เลยว่าอยากติดมธ.มีช่วงนึงที่หนูเครียดมากกก กลัวสอบไม่ติด ทั้งๆที่ตัวเองก็พึ่งอยู่ม.4 จนหนูลองทวิตไปถามพี่จีในทวิตเตอร์ แล้วพี่เขาก้มาตอบให้กำลังใจ วิธีคิดต่างๆ หนูก้เครียดน้อยลงแต่เน้นลงมือทำ เริ่มอ่านฮิ้ว เก็บศัพท์ต่างๆ คือจริงๆหนูรู้ว่าเปอร์เซ็นต์ของเด็กต่างจังหวัดอย่างหนูที่จะติดมหาลัยท็อปๆของประเทศมันยาก แต่หนูเชื่อในความพยายาม และความขยันของหนู ตั้งแต่ที่หนูไปเจอทวิตนั้น หนูเสียใจมาก เสียความรู้สึกมากๆด้วย หนูไม่เคยดูถูกความฝัน หรือว่าอะไรของเขาเลยนะ แต่ทำไมเขาถึงมาพูดกับหนูแบบนี้ เขาไม่มีสิทธิ์มาว่าๆความฝันของใครเป็นไปได้หรือเป็นไปไม่ได้ด้วยซ้ำ มีสิทธิ์อะไรอะ หลังจากวันนั้น หนูเฟลมากกก ตั้งแต่วันนั้นถึงวันนี้ หนูรู้สึกว่าหลงทาง หนูกลัวมันเป็นไปไม่ได้ หนูกลัวว่าจะเป็นไปตามที่พี่หนูพูด หนูกลัวหนูทำไม่ได้ หนูไม่ชอบให้ใครมายุ่งกับความฝันของหนูเลย หนูจริงจังกับมันมาก บ้านหนูไม่ได้มีฐานะอะไรมากมาย แต่หนูอยากรวย อยากไปทำงานต่างประเทศ อยากไปทำงานที่ตัวเองชอบ การตั้งใจเรียนและเข้ามหาลัยดีๆ มันเป็นหนทางสุดท้ายที่มันจะทำให้หนูได้ทำตามที่สิ่งหนูฝันไว้ได้ แต่ตอนนี้จากคนที่เคยมีแพชชั่นอะไรตลอดเวลา ไม่ชอบอยู่ว่างๆ พัฒนาตัวเองอยู่ตลอด กลายเป็นคนที่หลงทาง ไม่รู้จะทำอะไร ไม่รู้จะเริ่มจากตรงไหน หนูจมอยู่กับแต่ปัญหานี้นานมาก จนหนูไม่รู้อะไรเลย หนูงง สับสน หลงไปหมด หนูรู้สึกไม่ชัดเจน มันเบลอๆ มัวๆอยู่ข้างในความรู้สึกหนู หนูควรทำยังไงดีคะ? ขอบคุณที่อ่านมาถึงตรงนี้นะคะ ขอบคุณสำหรับคำตอบล่วงหน้าด้วยค่ะ🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻