อยากระบายเกี่ยวกับชีวิตที่เป็นอยู่ตอนนี้ค่ะ ยินดีรับคำปรึกษานะคะ พิมพ์ไว้ได้เลยค่ะ

ปกติคุณพ่อของเราจะไม่ค่อยว่างช่วงบ่ายสามถึงหกโมง เสาร์ อาทิตย์ ทุกเย็นของวันพุธและก็อังคาร อย่างเช่นวันก่อนเราไปทานชาบูกับเพื่อน ความจริงผิดที่เราค่ะ ที่ไม่รีบทานก่อน คือกว่าจะทานเสร็จก็บ่ายสองครึ่งแล้ว ตอนนั้นดันฝนตกซะด้วย พ่อไม่ชอบขับรถยนต์ค่ะ เพราะขับมอเตอร์ไซด์มันสะดวกกว่า เราเลยคิดว่าจะรอถึงหกโมงแล้วกัน หกโมงแล้วพ่อยังไม่มาเลยค่ะ55 สรุปวันนั้นเรากลับเกือบสองทุ่ม กลับบ้านมาร้องไห้เลยค่ะ อ่านถึงตรงนี้อาจจะรู้สึกว่าเรางี่เง่า เราก็คิดว่าเราควรจะชินได้แล้ว เพราะพ่อก็มารับช้าตั้งแต่เด็ก คงเป็นเพราะตอนนั้นยังไม่รู้เรื่องมั้งคะ เลยรอได้ เคยคุยกับเพื่อน เราก็เล่าไปว่า พ่อเราเคยลืมเราด้วย555ที่เรียนพิเศษ ตอนปอสอง เพื่อนก็เลยทำหน้าแบบอึ้งๆนิดนึง เราเลยถามว่า ไม่เคยหรอ ค่ะ เพื่อนไม่เคย555 เราก็เออๆออๆไป แต่ยังไงเราก็รู้สึกว่าเราไม่ควรคิดแบบนี้ค่ะ เพราะพ่อก็ทำงานหาเงินมาเลี้ยงเรา อยากระบายเฉยๆค่ะ ถัดมาคือเกี่ยวกับเรื่องการเรียน คือเราเคยเป็นคนที่มั่นใจว่าเราเก่งคณิตมาก เพื่อนก็ชมค่ะ แต่พอคะแนนออกมามันสวนทางเลยค่ะ555 ทั้งๆที่อ่านหนังสือมาทั้งคืน คะแนนเราก็กลางๆถูๆไถๆ อันนี้แอบนอยด์นิดหน่อยเพราะรู้สึกว่าเราอ่านมาเยอะ แต่พอไปในห้องสอบสมองมันกลับทำไม่ได้ ตอนนี้เราก็ยังไม่รู้ว่าเราอยากเป็นอะไร ไม่มีวิชาไหนเด่นเลยค่ะ จบแล้วค่ะ 555 ตัดแบบงงๆเลย เราจะไปอ่านหนังสือต่อแล้วค่ะ ไฟท์ติ้ง!!!!!!!!!!!