เกลียดพ่อตัวเอง ผิดไหม?

สวัสดีค่ะ หนูอายุ18ปี อยู่ ม.6 คือช่วง ม.6เป็นช่วงที่เหนื่อยมากพออยู่แล้ว และต้องการกำลังใจ แต่ไม่เคยได้กำลังใจจากครอบครัวเลย และต้องเจอแต่เรื่องแย่ๆในครอบครัว คือ รร.เลิกกลับมาบ้าน ทุกเย็นพ่อจะออกไปกินเหล้าข้างนอก พอกลับมาบางทีก็ดี บางทีก็หาเรื่องชวนแม่ทะเลาะ ทั้งๆที่มันเป็นเรื่องเล็กนิดเดียว และทะเลาะกันบ่อยมากตั้งแต่หนูอยู่ ม.6 (เมื่อก่อนจะไม่ค่อยทะเลาะกัน)พอไม่ได้ดั่งใจก็ทำลายข้าวของ( เวลาโมโหจะทำแบบนี้ตั้งแต่หนูจำความได้) ด่าแม่ด้วยคำหยาบคายบ้าง  เคยมีอยู่ครั้งนึงพ่อชวนแม่ทะเลาะ แล้วหนูทนไม่ไหว คือเครียดจากเรียนละต้องมาทนฟังพ่อทะเลาะกับแม่อะ ที่เขาทำเหมือนหนูไม่ตัวตนทคิดจะพูดอะไรกันก็พูดใส่ตามอารมณ์ หนูเลยหนีออกจากบ้าน ไปนอนบ้านเพื่อน แล้วแม่ก็โทรตามทั้งคืน หนูก็เลยรับเพราะแม่ไม่ได้ผิดอะไร ปัญหาเกิดจากพ่อ พอตอนเช้าหนูก็กลับบ้าน หลังจากวันนั้นเหตุการณ์เหมือนจะดีขึ้น แต่ก็ไม่ ถ้ากลับมาเมามากๆก็จะชวนแม่ทะเลาะตลอด หนูก็อดทน พยายามทำใจให้ชินเพราะรู้ว่าเดี่ยวเช้ามาก็ดีเหมือนเดิม (ตอนไม่เมาพ่อเป็นคนมีเหตุผลคนนึงแหละ แต่พอเมาก็พาลหาเรื่องตลอด ) พอมาวันนี้เมื่อกี้เลย แม่ก็อยู่ดีๆของแม่ แล้วพ่อก็เริ่มหาเรื่องขึ้นมา พอแม่พูดบอกว่าพอเมาแล้วเป็นแบบนี้ทุกที ไม่เคยฟังใครตัวเองถูกตลอด พ่อก็โมโห เอาของปาใส่แม่ จะเดินมาตบแม่ แม่ร้อง หนูก็เริ่มร้องด้วย เพราะผู้ชายทำร้ายผู้หญิงเป็นอะไรทีไม่ชอบเลย แล้วก็เถียงกันไปมา แม่ก็โยนมาให้หนูว่าจากที่หนูเห็นคิดว่าใครผิด แต่หนูพูดไม่ออก ไม่เคยกล้าพูดเลย พอพูดแล้วน้ำตาไหลพูดไม่ออกทุกที บางทีหนูก็อยากจะบอกว่าสมมติหนูมีแฟนแล้วแฟนหนูมาทำกับหนูแบบนี้อะ พ่อจะรู้สึกไงที่เขาทำกับลูกสาวพ่อแบบนี้ แต่หนูก็ไม่กล้า แล้วหนูก็สัญญากับตัวเองเลยว่าจะไม่มีแฟนแบบพ่อ แล้วหนูก็อยากให้แม่เลิกกับพ่อจบๆไปด้วย เพราะอยู่ไปเดี่ยวก็ทะเลาะกันอีก เพราะพ่อไม่ยอมเลิกเหล้า คือทนมาจนสุดแล้วไม่ไหวแล้ว มันผิดไหมที่หนูจะคิดเกลียดพ่อตัวเองเพราะนิสัยแบบนี้.

*พึ่งเคยตั้งกระทู้ ถ้าผิดตรงไหนขอโทษด้วยค่ะ