ควรหยุดไหมถ้าเขาไม่รู้สึกอะไรในสถานะที่เขาก็ไม่รู้ใจตัวเองเหมือนกันว่าเรากับเขาเป็นแค่คนคุยหรือมากกว่านั้น 🙂

คือผมจีบผู้หญิงอยู่คนนึง ผมเริ่มจีบเขาตั้งแต่ช่วงเดือน 4 จนถึงเดี๋ยวนี้ แต่ก่อนหน้าเดือน 4 ผมก็ไปคอมเม้นเขาในสตอรี่ไอจีอะไรบ้างจนได้แชทคุยกันก็ตอนช่วงเดือน 4 คือช่วงนั้นเป็นช่วงที่ผมแบบไงอ่ะก็ชอบมั้งก็เลยได้คุยบ้าง ไม่รู้ว่าจะมีคนเป็นเหมือนผมไหมเพราะผมคุยอยู่กับเขาแค่คนเดียวเพราะผมก็รู้ดีว่าเขาไม่ได้มีใครคนคุยหรืออะไร จนช่วงเดือนกลางเดือน 5 มันเป็นช่วงที่ผมเบื่ออะไรตายอยากมาก เพราะที่สปปลาวยังล็อคดาวอยู่เลยไม่ได้ไปเล่นที่ไหนอยู่แต่บ้านแล้วผมก็เกิดรู้สึกเบื่อ แล้วอีกอย่างตอนนั้นมันก็มีคนทักมาคุยกับผมบ้างแต่ผมก็ปฏิเสธอะไรไปแบบไม่คุย ผมเลยรู้สึกเบื่อไปหมด เหมือนหมด passion อะไรไม่รู้แต่ไม่ได้เบื่อเขานะผมก็บอกเขาว่าผมเบื่อและเขาก็ให้เวลาผมไปทบทวนตัวเอง ซึ่งแบบอะไรอ่ะผมก็ทำไรนู่นนี่ไปทั่วจนแบบเพิ่งมาคิดได้ก็ตอนช่วงเดือน 6 ผมเลยทักแชทเข้าไปใหม่แต่รู้ไหมคนเวลาคุยกันแล้วมันเงียบไปแล้วกลับมาคุยกันใหม่มันจะไม่เหมือนเดิม ทุกอย่างไม่เหมือนเดิมปกติผมจะชวน call กับเขานะช่วงว่างๆอะไรทำนองเนี้ยตอนค่ำๆแต่คือการคุยกันของเราเหมือนเย็นชาผมเลยไม่กล้าชวนcall เลยตั้งแต่นั้นมาแล้วเขาก็บอกว่ามันไม่เหมือนเดิมเราควรพอแค่นี้ไหมเพราะเขาไม่ได้รู้สึกอะไรแล้วแบบตอนคุยกันช่วงแรกๆเขาว่าเขารู้สึกดีแต่กลับมาตอนนี้เขาว่าเขาไม่ได้รู้สึกอะไรแต่ผมก็ยังหน้าด้านแชทไปคุยกับเขาอยู่เขาบอกเขารู้สึกไม่ดีเลยจนช่วงต้นเดือน 7 เขาบอกว่าพอได้นะคำว่าเขารู้สึกไม่ดีบอกว่าเราเป็นแค่เพื่อน กันก็ได้นะเขาว่าเขารู้สึกไม่ดีเลยที่เราทำแบบนี้กับเขาแบบเขาไม่ได้รู้สึกอะไรแต่เราก็พยายามชวนเขาคุยเหมือนเป็นช่วงก่อนที่ผมจะเงียบไปทบทวนตัวเอง แล้วเขาก็ระบายใส่ผมอะไรทุกอย่างตอนแรกที่จีบกันใหม่ๆผมชอบแต่หลังจากนั้นมาก็เหมือนมันดับลงแต่เขาดันมาชอบผมตอนนี้แต่มาช่วงหลังเงียบไปทบทวนตัวเองผมกับชอบเขาขึ้นแต่เขาก็ไม่ได้คิดเหมือนกันเหมือนต่างคนต่างขึ้นลงขึ้นลงไม่พอดีกันสักที ตอนผมรู้สึกไม่ดีเขาอยู่ข้างๆผมแต่เมื่อตอนที่เขาต้องการผมผมกลับไม่อยู่ตอนนั้นผมเอาแต่โทษตัวเองหลังจากที่เขาพูดแบบนี้ ผมโทษอยู่ตัวเองอยู่ทุกวันจากวันนั้นผมเครียดไปเลย 2 วันทำอะไรก็ไม่มีกะจิตกะใจจะทำ หลังจากนั้นไป 5 วันนี้ผมได้ไปหาเพื่อนผมคนนึงที่บ้านเพราะเพื่อนผมคนนี้เป็นเพื่อนกับคนที่ผมคุยอยู่คนนี้ด้วยมันก็แนะนำอะไรหลายๆอย่างแต่เอาตรงๆมันพูดว่าผมกับผู้หญิงคนนี้เข้ากันไม่ได้หรอกเพราะต่างคนต่างไม่เหมือนกันสักอย่าง แต่ขณะที่ผมพูดกับเพื่อนผมเรื่องนี้อยู่แฟนเพื่อนผมมันก็แนะนำผมว่าทำไมไม่ลองทำให้สุดล่ะดีกว่ามานั่งเสียดายอยู่แบบนี้ เดี๋ยวก็เสียใจภายหลังหรอก แรกๆผมก็คิดๆอยู่นะผมเสียดายใช่ไหมแบบนี้คิดถึงเธอคนนั้นพูดกับผมทำให้ผมรู้สึกเสียดายกับเขาผมก็เลยกลับบ้านไปคิดอยู่พักหนึ่งแล้วผมก็คิดได้ก็เลยทำเหมือนเดิมมั้งทำเรื่อยๆมั้งผู้หญิงคนนั้นโพสต์สตอรี่ไอจีอะไรผมก็ค่อยๆคอมเม้นพยายามชวนคุยไป แล้วก็ได้คุยแต่มาติดตรงช่วงที่ผู้หญิงคนนั้นช่วงสอบท้ายเทอม ก็ได้คุยบ้างไม่ได้คุยบ้างแล้วหลังจากที่เขาสอบเสร็จ มีอยู่วันผมได้ทักแชทไปคุ ยกับเขาคุยไปคุยมาผมก็บอกความรู้สึกทั้งหมดของผมว่าผมผิดจริงที่ผ่านมาตอนที่ผมรู้สึกไม่ดีอะไรคุณอยู่ข้างๆผมเสมอแต่เวลาที่เขาต้องการผมผมกลับไม่อยู่ปล่อยให้เขาอยู่คนเดียวแล้วก็หลายๆอย่างตอนแรกเขาก็บอกว่าเป็นเพื่อนกันน่ะดีแล้วแต่สำหรับผมผมไม่โอเคยังไงอ่ะแล้วผมก็บอกความรู้สึกทั้งหมดของผมทุกความผิดที่ผมพูดไปที่ผมเคยทำผมก็บอกเลยว่าช่วงก่อนคุณทำให้ผมรู้สึกเสียดายอันนี้เรื่องจริงถึงผมจะเสียดายแต่ผมก็ไม่อยากเสียใจนะที่ต้องปล่อยให้คนที่ทำให้ตัวเองมีความรู้สึกเหมือนคนแบบนี้ผ่านไป (ปกติผมเป็นคนไม่แคร์คนอื่นอยู่แล้วถ้าไม่รู้สึกอะไรผมก็แค่เงียบหายไปแค่นั้น) ไม่ได้รู้สึกว่าต้องการอะไรเลยแต่กับคนๆนี้ผมรู้สึกว่าผมอยากอยู่จริงๆ ซึ่งมีคำพูดนึงที่มันย้ำเตือนผมอยู่เสมอว่า"อย่าอ้อนขอจงไขว่คว้าไม่งั้นก็ไม่มีทางสำเร็จ" ความหมายอาจจะเหมือนง่ายแต่สำหรับผมเหมือนว่าผมจะไม่ขอให้เขามารับผมแต่ผมจะพยายามพยายามให้สุดพยายามให้มากเพื่อให้สิ่งที่ผมหวังนั้นสำเร็จก็เหมือนให้เขารักผมกลับนั่นแหละ ผมไม่ได้ขอโอกาสจากเขานะไม่ได้ขอโอกาสว่าขออีกสักครั้งได้นะกลับมาคุยกันอย่างนี้ เขาก็ไม่ได้ให้นะแต่เขาว่าขอดูไปก่อนแบบนี้ ซึ่งคุยกันตั้งแต่ช่วง 11ม ค่ำถึง 3มเช้าโดยรวมก็คือค่อยๆกลับมาคุยกัน แรกๆมันก็เหมือนไม่ดีเท่าไหร่เพราะก็ทักแชทไปเพราะมีแค่ผมทักแชทเข้าไปฝ่ายเดียวแต่มันก็เริ่มเห็นผลมั้งหรือไม่รู้เริ่มงอนกันอะไรกัน ไม่รู้ ตั้งแต่กลับมาคุยกันครั้งนี้ผมไม่คุยกับใครเลยสักคนอันนี้ของจริงเพราะผมไม่อยากทำผิดพลาดอีกครั้ง พยายามกับหลายๆเรื่องคือผู้หญิงคนนี้เป็นคนที่งอนเก่งมากแล้วเขาก็ไม่ชอบผู้ชายที่อ่อยไปทั่วด้วย ซึ่งปกติผมเล่น facebook ผมจะชอบกดใจให้ผู้หญิงที่หน้ารักอะไรทำนองนี้ซึ่งในทัศนคติของเขาเขาไม่ชอบแบบนี้เพราะมันเหมือนเป็นการอ่อยผมก็เลยเปลี่ยนไม่กดแล้วหลังจากนั้นมาก็มีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นอีกซึ่งไม่ได้กดใจนะผมกดreact พวกเศร้าโกรธอะไรไม่รู้ซึ่งเธอก็ไม่ชอบและหลังจากนั้นมาผมก็ไม่ได้กดทรงผมกดให้เพื่อนของผมเท่านั้น แล้วก็เริ่มเปลี่ยนมั้ง เขาเข้ามาเปลี่ยนผมหลายๆอย่างผมทำอาหารเป็นนะผมทำเค้กพวกคุกกี้บราวนี่อะไรเขาเป็นคนแรกที่ผมทำขนมไปให้เขากิน เขาทำให้ผมรู้สึกว่าตัวเองยังเป็นคนอยู่ เพราะเขาเป็นคนพูดตรงๆอาจจะแรงไปนิดแต่ผมชอบแบบนี้ เพราะเหมือนมันไม่ fake ใส่กันเพราะผมก็เป็นแบบนี้เหมือนกัน เขาทำให้ผมรู้สึกอยากตื่นเช้าแล้วทักแชทไป morning เข้าแต่เช้า เขาทำให้ผมเป็นคนขี้อ้อนกับเขาแค่คนเดียว ทำให้ผมอยากเจอเขาสม่ำเสมออยากได้ยินเสียงเขาอยากเห็นหน้า แบบทำให้ผมไม่ได้เป็นผมคนเดิมเหมือนผมพยายามกับอะไรหลายๆอย่างขึ้นดีกว่าผมแต่ก่อนอีก แล้วมาช่วงเดือน 8 ผมบอกเขาว่า ผมรู้สึกมากกว่าชอบแล้วนะผมบอกเขาไปตรงๆเลย ถ้ารู้สึกมากกว่าคนคุยแล้วนะมันเป็นคนรักสำหรับผมแล้ว เพราะทุกวันตั้งแต่ช่วงต้นเดือน 8 ที่ผมสอบ final เสร็จผมกับเขาคอกันทุกวันแบบจนถึงเดี๋ยวนี้ก็ยังคอกันทุกวันเลย แต่ที่เขาบอกผมคือครั้งก่อนเขารู้สึกดีนะแต่เดี๋ยวนี้ไม่ได้รู้สึกอะไรแต่มันก็ไม่ได้ทำให้ความตั้งใจของผมลดน้อยลงถึงเขาจะพูดอย่างนั้น จนแบบยังไงอ่ะ เหมือนไม่มีปลายทางยังไงไม่รู้จนเมื่อวานผมลองถามคำถามแบบนี้กับเขาอีกครั้งเขาก็ตอบเหมือนเดิมนะ แต่ผมถามเขาว่าเดี๋ยวนี้ผมกับเขาเป็นอะไรกันสำหรับผมมันมากกว่าคนคุยปกติแล้วคนคุยบ้าอะไรคอกันทุกวันงอนกันบ้างอะไรบ้าง แต่ยังไงอ่ะเขาก็บอกว่าเขาไม่รู้เราเป็นอะไรกันกับเขา เพราะเขาก็ไม่รู้ใจตัวเองเหมือนกัน แล้วผมก็ถามว่าเขารู้สึกยังไงเขาก็บอกว่าเขาไม่ได้รู้สึก เขาไม่ได้ให้ความหวังผมอะไรเลยมันเหมือนมีแค่ผมแบบคิดอยู่ฝ่ายเดียว ก็เหมือนรักเขาข้างเดียวแต่เขารู้ด้วย บางทีผมก็ไม่แน่ใจเหมือนกันนะว่าผมเป็นคนที่คุยกับเขาคนแรกเขาเลยรู้สึกแปลกๆหรือเปล่าเพราะเขาก็บอกผมว่าเขาไม่เคยมีแฟนไม่เคยมีคนคุยอะไรแบบนานๆแบบนี้ ซึ่งตอนนี้ผมเลยอยากรู้ว่าผมควรจะทำยังไงต่อเพราะทุกอย่างที่ผมทำไปผมก็รู้สึกกับเขาเลย ไม่ใช่ว่าถ้าคนนี้ไม่ใช่ก็หาคนใหม่นะ คือผมเป็นคนที่เฟลกับเรื่องความรักมากๆ จนแบบผมไม่กล้าจะเชื่อใจใครเลย คนที่ทำให้ผมรู้สึกว่ามีความรักแบบนี้ก็ตอนช่วง 2017 หลังจากนั้นมาผมคุยกับใครอะไรผมไม่ได้เชื่อใจใครเลยผมจะเดิน 1 ก้าวก่อนหน้าเขาเสมอ และคิดไว้ก่อนหน้าเสมอว่าถ้าตอนนี้เป็นอะไรต่อไปจะเกิดอะไรขึ้น แต่กับเธอคนนี้คือ ผมรักเขานะ รักมากหวงมากอาจจะเพราะผมคุยกับเขาแค่คนเดียวหรือเปล่าผมเลยรู้สึกแบบนี้ ผมไม่ได้ไปเที่ยวเล่นเอซ่าเอาอะไรไม่ได้ไปกินเหล้าอะไรตั้งแต่เดือน 2 จนถึงเดี๋ยวนี้ ผมคุยกับเขาผมก็ไม่ได้หนีไปเที่ยวที่ไหนเลย เพราะผมอยากใช้เวลาคุยกับเขาอะไรทำนองนี้มั้ง และคำตอบที่ผมได้คือเขาไม่ได้รู้สึกอะไรและเขาก็ไม่รู้ว่าสถานะผมกับเขาตอนนี้เป็นอะไรกันเขาบอกไม่ได้ เขารู้แค่ว่าเขาไม่ได้รู้สึกอะไรแต่ก็คุยกันได้เรื่อยๆ
ผมควรไปต่อไหมเผื่อเขาจะรู้สึกกับผมบ้างในวันข้างหน้า เพราะความรู้สึกที่ผมให้ไปมันคือของจริง หรือต้องทำไง เพราะผมโคตรรู้สึกกับคนๆนี้มากเลย
ขอบคุณล่วงหน้าคับที่ให้ความคิดเห็น