จากที่มีการประกาศหยุดชดเชยวันสงกรานต์ เลยถือโอกาสกลับไปเยี่ยมบ้านที่ อ.ด่านซ้าย จ.เลย เริ่มเดินทางตั้งแต่วันที่ 4 ตอนเที่ยง กว่าจะถึงบ้านก็ปาไปเกือบสองทุ่ม ด้วยสภาพจราจรที่รถขึ้นไปเพชร์บูรณ์เยอะพอสมควร ซึ่งพอแยกย้ายกันที่ทางขึ้นเขาค้อ ถนนก็โล่งขึ้นมาทันที
        ขอเชิญชมบรรยากาศหมู่บ้านทุ่งเทิง ต.โป่ง อ.ด่านซ้าย จ.เลย ด้วยวิวอ่างเก็บน้ำที่หมู่บ้านก่อนนะครับ หมู่บ้านขึ้นทางถนนหลักที่วิ่งไปด่านซ้ายขึ้นเขามาประมาณ 3 กิโลเมตร ชาวบ้านประกอบอาชีพด้วยการทำไร่เป็นหลัก
                เช้าวันที่ 5 หลังจากทำธุระทางบ้านเสร็จ ช่วงบ่ายนึกขึ้นได้ว่าเคยอ่านรีวิว ที่ อ.นาแห้ว ชมทะเลหมอก เมืองแห่งความสงบ เตรียมแพคของจัดที่นอนแล้วเดินทางทันที ดูระยะทางจากแผนที่ห่างจากตัวด่านซ้ายแค่ 33 กิโลเอง แบบนี้ขับไม่นาน ออกเดินทางตอนสี่โมงเย็นทันที ตั้งใจว่าไปถึงจอดรถนอนหลังรถแล้วเดินขึ้นดูทะเลหมอกเลย
        อะไรที่หวังไว้ทุกอย่างย่อมผิดแผนเสมอ เส้นทางขึ้นเขาที่ต้องข้ามภูเขาลูกสูงๆตรงหน้า เส้นทางที่คดเคี้ยว และถนนที่กำลังขยายบนภูเขา ท้องฟ้าที่มืดและไม่มีไฟถนน กลายเป็นว่าถึงตัวอำเภอนาแห้วทุ่มกว่าๆ พอถึงสามแยกตรง ธกส. มีป้ายบอกไปภูผาหมวก เลี้ยวตาม google map ไปทันที ผลปรากฏว่า หาทางขึ้นไม่เจอ ด้วยสภาพรอบด้านที่มืดมากๆ ท้องฟ้าเห็นดาวชัดเจน ขับเลยทางขึ้นไปไกลจนย้อนกลับมา เปิดกระจกชะลอดูมาเรื่อยๆ เห็นป้ายทางขึ้นแล้ว แต่มองขึ้นไปมืดมากๆ ณ เวลานี้ถ้าขับขึ้นไป เดาว่าคนที่กลางเต๊นท์พักอยู่ก่อนคงว่าเอาแน่ๆ เลยตัดสินใจหาที่พักเอาดาบหน้า
     เจอที่พักที่แรก นาแห้วรีสอร์ท มั่นใจว่าต้องมีที่พักแน่นอน ปรากฏว่าเต็ม คิดในใจตายละได้ไปจอดนอนในรถหน้า ธกส แน่ๆ แต่ทางเจ้าของรีสอร์ทก็แนะนำให้ไปที่ แสตมป์ น่าจะมีที่พัก ห่างจากตรงจุดนี้ประมาณ 1 กิโลเมตร โชคดีมากที่ห้องพักว่าง 1 ห้อง ราคาคืนละ 500 บาท เป็นบ้านพักที่เน้นนอนจริงๆ เพราะภายในห้องทึบมาก มีหน้าต่างเล็กๆบานเดียว แต่ช่างมันแค่นอนเพื่อตื่นเช้ามืดไปดูทะเลหมอก
           เช้าวันที่ 6 พร้อมเดินทางขับรถไปเส้นทางเดิม จะมีป้ายบอกทางอยู่ ขับรถขึ้นไปมีคนกางเต๊นท์ประมาณ 5 หลัง ที่จอดรถจอดได้น้อยมาก ประมาณ 4 - 5 คันเท่านั้น เตรียมพร้อมเดินขึ้นเขา ตามระยะทางที่ป้ายบอก
           ทางเดินเป็นทางคอนกรีตเล็กๆช่วงแรก จากนั้นเป็นทางดิน ผสมปีนก่อนหินบางช่วง เดินมาถึงจุดชมวิวที่ 1 หมอกปกคลุมไปหมด
    เราไม่แวะที่ผาหมวก เพราะในรีวิวบอกว่าผาหนองเห็นวิวได้สวยกว่า รีบเดินต่อทันทีจนเห็นป้าย ผาหนอง หลงดีใจว่าถึงแล้ว เปล่าครับ ปีนบันไดไม้ขึ้นไปอีก
 หลังจากปีนขึ้นมาแล้วจะเจอวิวสวยงาม เห็นทั้งฝั่งไทยและฝั่งไทยติดฝั่งลาวมีลำน้ำเหืองคั่นไว้
จะเอาสวยสุดต้องปีนบันไดไม้ขึ้นไปอีก ขึ้นมาแล้วก็หายเหนื่อย ชมทะเลหมอกเพลินๆเลยครับ
หายเหนื่อย นั่งพักชมวิวหมู่บ้านไปด้วย อากาศเย็นสบายมาก ถึงเวลาเดินกลับ พร้อมภาพสวยๆในความทรงจำ รูปถ่ายไม่สวยเท่าตาเห็น
จากนั้นเดินทางต่อแบบไม่ได้วางแผน ผ่านร้านกาแฟสร้างป่า แวะทานอะไรรองท้อง ชอบบรรยากาศร้านนี้มาก น่านั่ง กาแฟหอม บรรยากาศร้านง่ายๆ
จากที่อ่านรีวิว เห็นว่ามีวัดที่บรรยากาศสวยงาม ถามพนักงานในร้านกาแฟ เค้าบอกว่า ชื่อวัดศรีโพธิ์ชัย ขับเลยไปอีกประมาณ 7 กิโล ไม่ไกลๆ ขอไปชมสักหน่อยเถอะ ขับรถมายอมรับเรื่องบรรยากาศวัดเลยครับ สวยงามจริงๆ และเงียบสงบ เอาจริงๆเงียบสงบทั้งอำเภอแหละครับ เป็นอำเภอที่อยากมาพักผ่อนอีกรอบจริงๆ จากที่อ่านป้ายวัดโบสถ์มีอายุถึง 470 ปีเลย
ก่อนกลับ แวะบ้านเหมืองแพร่ เพื่อดูบรรยากาศฝั่งลาวที่มีแค่ลำน้ำเหืองกั้น คนพื้นที่บอกว่าปกติก็เดินข้ามไปได้นะ แต่ช่วงนี้ปิดไม่ให้ข้ามเพราะโควิด หมดโควิดเราเจอกันนะฝั่งลาว
ถึงเวลาต้องกลับบ้านที่ด่านซ้ายเพื่อเอาของฝาก ผลไม้ หน่อไม้ทั้งหลายจากที่บ้านมาเป็นพลังงานเพื่อลุยงานที่ กทม กันต่อไป อำเภอนาแห้ว ต้องมีครั้งต่อไปแน่นอน จากที่เห็นในแผนที่ ยังมีอีกหลายที่ที่ยังไม่ได้ไปครับ ใครชอบความสงบ พักผ่อนแบบเงียบๆ ดูหมอกแบบไม่ต้องแย่งใคร แนะนำที่นี่เลยครับ
นาแห้ว ที่ไปแล้วไม่แห้วครับ....