ช่วงเดือนมีนา 63 ด้วยความผิดพลาดบางอย่างทำให้เราตกงานกระทันหัน เราจบป.ตรี
พอเดือนเมษายน ก็ได้งานแถวบ้านแบบขี่มอเตอร์ไซต์มาได้ แต่ทำงานทุกวันไม่มีวันหยุด
เป็นสำนักงานทนายทุกวันเป็นแค่ลูกจ้างรายวันจากที่เคยเป็นพนักงานรายเดือน
แต่เราก้ออดทนคิดว่าได้เงิน ที่นี่จะมีพนักงานผุ้หญิง 1 คน ซึ่งพี่เค้าอยู่มานานแล้วอารมณ์ร้ายมาก พอกันกับเจ้าของที่เป็นทนาย
แต่เราก้ออดทน..จากเมษามาจนถึงทุกวันนี้ เดือนกันยา ทำแบบมึน ๆมาโดยตลอด
พี่เค้าไม่เคยบอกงานอะไรเลย แรกๆเราถามก็ตะคอกใส่ โยนงานใส่บ้าง ทนายให้เอาเอกสารอะไรไปให้เราวางให้ที่โต๊ะเค้าดีๆ
เราวางเสร็จเค้าโยนลงพื้นเลย เราก็อดทน ...เสมอมา เพราะทำเพื่อเงิน
แรกๆบอกเข้างาน 8.00 เลิก16.00 หลังๆ ดึงเวลาไปเกือบ 5โมงทุกวันเราก็อดทนไม่พูดอะไร คิดว่าเพื่องานเพื่อเงิน
แต่หลังๆเจ้าของที่เป็นทนายเค้าดีกับเราขึ้นนะคะเพราะเราเรียนรู้งานเองหมด ฟอร์มงานฟอร์มศาลอะไรเราก็หาเองหมด เพราะขอพี่คนเก่า
แล้วเค้าแสดงอาการแบบไม่อยากช่วยเหลือ คือเค้าอยู่คนเดียวมานาน พอมีคนใหม่เข้ามาก็กลัวจะเสียความสำคัญอันนี้คือเราคิดเองนะคะ
เพราะเราเข้าไปทักทายสวัสดีเค้าทุกวันไม่เว้นเลย บางทีทักเค้ากินข้าวยังค่ะ เค้าก้อหันหน้ามามองแล้วไม่ตอบ หรือบางทีเห็นเค้า
ขนเอกสารขึ้นรถจะไปศาลเยอะๆก็เข้าไปจะช่วย เค้าก็ตะคอกแบบว่าอะไรมายุ่งทำไม
หลังๆเราเลยเงียบๆไม่กล้าไปยุ่งอะไรด้วย ก็ต่างคนต่างอยุ่กันมาตลอดเราก็ทำงานในส่วนเรามาตลอด
เราเป็นรายวันนะคะ ส่วนพี่เค้าเป็นรายเดือนเงินเดือนประมาณ 30k เพราะเค้าอยู่มานานมากๆ ซึ่งเราไม่ได้เคยอิจฉาอะไรเลยนะคะ
คิดว่าตัวเองมีงานทำก็ดี
จนตอนนี้คือพี่เค้าเอาญาติมาช่วยงานเค้า 1 คนแล้วแบบเอาอกเอาใจกันมาก สอนงานบอกงานทุกอย่าง เสนอให้ไปช่วยทนาย
จนเรารู้สึกได้ว่าเค้าอยากให้เราออกไปจากตรงนี้
ช่วงนี้เราเคยหงอยๆเครียดๆนิดหน่อยค่ะ แต่ทนายเค้ายังเรียกใช้เราทำให้เหมือนเดิมปกตินะคะ แต่เราก็อดทุกข์และคิดน้อยใจ
ไม่ได้ว่าตอนเราเค้าเมินเฉยมาไม่ช่วยสอนไม่บอกอะไรเลย .. พอคนของเค้าเข้ามาเอาใจกันน่าดู เหมือนเค้าเป็นพวกกันน่ะค่ะ
ตอนนี้คืออยากออกจากงานมากแบบคิดว่าเค้าเก่งนักก็ทำกันไป เพราะเราพอเก็บเงินได้นิดนึงพอที่จะอยู่ได้
เราควรปรับใจเรายังไงดีค่ะ ควรแก้ไขตรงจุดไหนดี หรือเราควรก้าวต่อไปยังไงดี
อาจเล่ารายละเอียดไม่หมดนะคะ เพราะมันดราม่าหลายเรื่องมากๆ เช่นด่าเราในเฟซบุคด้วยคำหยาบคาย แล้วมีคนรู้จักเราแคปมาให้ดู
จนเราถามพี่เค้าตรงๆเลยว่า..มีอะไรไม่พูดกันตรงๆ อยากด่ามาด่าต่อหน้าเลย เค้าก็สวนกลับเราว่ากูด่าในพื้นที่กูจะทำไม รับไม่ได้ก็ออกไป
เราก็เลยฟิวขาดสวนกลับไปว่า ทำไมกูต้องออกเป็นคนจ่ายเงินกูหรอ.. ทนายรู้เรื่องทุกอย่างนะคะ ว่ามีปัญหากัน เพราะก่อนหน้าที่เราจะเข้ามาอยู่
ก็ไม่มีใครเคยอยู่ได้..เพราะเค้าเจ้าอารมณ์แบบนี้ ทนายก็ไม่ได้ว่าใครหรือไม่ได้ตำหนิอะไรเราหรือมาบอกว่าเราต้องยอมพี่เค้า
แค่เราทำงานให้เค้าได้เค้าก้อโอเคค่ะ
แต่ตอนนี้คือในใจรู้สึกไม่ค่อยมีความสุขเลยค่ะ ควรแก้ตรงไหนดีค่ะ มืดๆงงๆ มึนๆจริงๆค่ะ ทำงานมาหลายที่ไม่เคยเจอปัญหาคนขนาดนี้เลยค่ะนี่แค่คนเดียวนะคะ รู้สึกอึดอัดมากมากเหลือเกินค่ะ
ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับทุกๆคอมเมนท์ค่ะ
ขขอบคุณมากค่ะ
ความทุกข์ใจจากการทำงาน
พอเดือนเมษายน ก็ได้งานแถวบ้านแบบขี่มอเตอร์ไซต์มาได้ แต่ทำงานทุกวันไม่มีวันหยุด
เป็นสำนักงานทนายทุกวันเป็นแค่ลูกจ้างรายวันจากที่เคยเป็นพนักงานรายเดือน
แต่เราก้ออดทนคิดว่าได้เงิน ที่นี่จะมีพนักงานผุ้หญิง 1 คน ซึ่งพี่เค้าอยู่มานานแล้วอารมณ์ร้ายมาก พอกันกับเจ้าของที่เป็นทนาย
แต่เราก้ออดทน..จากเมษามาจนถึงทุกวันนี้ เดือนกันยา ทำแบบมึน ๆมาโดยตลอด
พี่เค้าไม่เคยบอกงานอะไรเลย แรกๆเราถามก็ตะคอกใส่ โยนงานใส่บ้าง ทนายให้เอาเอกสารอะไรไปให้เราวางให้ที่โต๊ะเค้าดีๆ
เราวางเสร็จเค้าโยนลงพื้นเลย เราก็อดทน ...เสมอมา เพราะทำเพื่อเงิน
แรกๆบอกเข้างาน 8.00 เลิก16.00 หลังๆ ดึงเวลาไปเกือบ 5โมงทุกวันเราก็อดทนไม่พูดอะไร คิดว่าเพื่องานเพื่อเงิน
แต่หลังๆเจ้าของที่เป็นทนายเค้าดีกับเราขึ้นนะคะเพราะเราเรียนรู้งานเองหมด ฟอร์มงานฟอร์มศาลอะไรเราก็หาเองหมด เพราะขอพี่คนเก่า
แล้วเค้าแสดงอาการแบบไม่อยากช่วยเหลือ คือเค้าอยู่คนเดียวมานาน พอมีคนใหม่เข้ามาก็กลัวจะเสียความสำคัญอันนี้คือเราคิดเองนะคะ
เพราะเราเข้าไปทักทายสวัสดีเค้าทุกวันไม่เว้นเลย บางทีทักเค้ากินข้าวยังค่ะ เค้าก้อหันหน้ามามองแล้วไม่ตอบ หรือบางทีเห็นเค้า
ขนเอกสารขึ้นรถจะไปศาลเยอะๆก็เข้าไปจะช่วย เค้าก็ตะคอกแบบว่าอะไรมายุ่งทำไม
หลังๆเราเลยเงียบๆไม่กล้าไปยุ่งอะไรด้วย ก็ต่างคนต่างอยุ่กันมาตลอดเราก็ทำงานในส่วนเรามาตลอด
เราเป็นรายวันนะคะ ส่วนพี่เค้าเป็นรายเดือนเงินเดือนประมาณ 30k เพราะเค้าอยู่มานานมากๆ ซึ่งเราไม่ได้เคยอิจฉาอะไรเลยนะคะ
คิดว่าตัวเองมีงานทำก็ดี
จนตอนนี้คือพี่เค้าเอาญาติมาช่วยงานเค้า 1 คนแล้วแบบเอาอกเอาใจกันมาก สอนงานบอกงานทุกอย่าง เสนอให้ไปช่วยทนาย
จนเรารู้สึกได้ว่าเค้าอยากให้เราออกไปจากตรงนี้
ช่วงนี้เราเคยหงอยๆเครียดๆนิดหน่อยค่ะ แต่ทนายเค้ายังเรียกใช้เราทำให้เหมือนเดิมปกตินะคะ แต่เราก็อดทุกข์และคิดน้อยใจ
ไม่ได้ว่าตอนเราเค้าเมินเฉยมาไม่ช่วยสอนไม่บอกอะไรเลย .. พอคนของเค้าเข้ามาเอาใจกันน่าดู เหมือนเค้าเป็นพวกกันน่ะค่ะ
ตอนนี้คืออยากออกจากงานมากแบบคิดว่าเค้าเก่งนักก็ทำกันไป เพราะเราพอเก็บเงินได้นิดนึงพอที่จะอยู่ได้
เราควรปรับใจเรายังไงดีค่ะ ควรแก้ไขตรงจุดไหนดี หรือเราควรก้าวต่อไปยังไงดี
อาจเล่ารายละเอียดไม่หมดนะคะ เพราะมันดราม่าหลายเรื่องมากๆ เช่นด่าเราในเฟซบุคด้วยคำหยาบคาย แล้วมีคนรู้จักเราแคปมาให้ดู
จนเราถามพี่เค้าตรงๆเลยว่า..มีอะไรไม่พูดกันตรงๆ อยากด่ามาด่าต่อหน้าเลย เค้าก็สวนกลับเราว่ากูด่าในพื้นที่กูจะทำไม รับไม่ได้ก็ออกไป
เราก็เลยฟิวขาดสวนกลับไปว่า ทำไมกูต้องออกเป็นคนจ่ายเงินกูหรอ.. ทนายรู้เรื่องทุกอย่างนะคะ ว่ามีปัญหากัน เพราะก่อนหน้าที่เราจะเข้ามาอยู่
ก็ไม่มีใครเคยอยู่ได้..เพราะเค้าเจ้าอารมณ์แบบนี้ ทนายก็ไม่ได้ว่าใครหรือไม่ได้ตำหนิอะไรเราหรือมาบอกว่าเราต้องยอมพี่เค้า
แค่เราทำงานให้เค้าได้เค้าก้อโอเคค่ะ
แต่ตอนนี้คือในใจรู้สึกไม่ค่อยมีความสุขเลยค่ะ ควรแก้ตรงไหนดีค่ะ มืดๆงงๆ มึนๆจริงๆค่ะ ทำงานมาหลายที่ไม่เคยเจอปัญหาคนขนาดนี้เลยค่ะนี่แค่คนเดียวนะคะ รู้สึกอึดอัดมากมากเหลือเกินค่ะ
ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับทุกๆคอมเมนท์ค่ะ
ขขอบคุณมากค่ะ