ตามหัวข้อนะครับ ..... ผมกะแฟนคบกันได้ประมาณ 3 ปี (แฟนผมเป็นผมชายนะครับ) แต่ปีที่ 3 มันเริ่ม มีเรื่องที่เราทะเลกันบ่อยขึ้น ความหวานน้อยลง ความสัมพันธ์จางลง เราพยายามที่จะปรับเข้าหานะครับ เพื่อที่จะรักษาความสัมพันธ์ไว้ ผมทำทุกวิธีเพื่อที่จะอยู่ด้วยกัน....ตลอดไป เราเจอกันเสาร์-อาทิตย์ และวันหยุดต่างๆไปไหนมาไหนด้วยกันตลอดตัวติดกันตลอด ( ดูเหมือนว่ามีความสุขรักกันดีใช่ไหมครับ ตอบเลยสำหรับผม มีความสุขมากกก) ก็นั้นแหละ เรื่องมันเกิดขึ้นจากที่ผมจับได้ว่าเขาคุยกับคนอื่นมาตลอด .....พอจับได้เราก็เป็นคนผิด ผิดที่ไม่เฃื่อใจเขา...นั้นแหละครับรักเนาะเลยยอมเป็นคนผิดและง้อเขาทั้งๆที่เราไม่ได้เป็นคนผิด ..ผมทำแบบนี้มาโดยตลอด..เพื่อแลกกับการที่มีเขาเดินอยู่ข้างๆครับ..............
แต่หลังๆเราทะเลาะกันบ่อยขึ้น ทะเลาะกันทุกวันคุยกัยน้อยลงความสัมพันธ์จางลง....แต่เจอกันเหมือนเดิม แต่ผมรู้สึกได้ถึงความเย็นชาที่มีให้กัน ........นั้นแหละครับ....มาวันหนึ่งเราก็เริ่มทะเลาะจนเรื่องใหญ่และไม่รู้เลยเรืองอะไร....สุดท้ายเราก็ง้อ แต่ !!! ยิ่งง้อยิ่งแย่.......(ครั้งนี้ที่ทะเลาะกันเราไม่รู้นะว่าเขามีคนอื่นไหม แต่สัมผัสได้ถึงความเย็นชา และไม่เหมือนเดิม)....เราก็ทะเลาะผมก็ง้อ...แต่เขาพูดคำนึ่งออกมาจากปาก ( ตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกันไม่เคยมีความสุขเลย ) คำนี้แหละที่ตัดสินใจที่ทำให้ผมตัดสินใจเดินถอยออกมา.....โดนที่ผมเลือกที่จะเงียบและไม่มีการโต้ตอบใดๆทั้งสิ้น.................
การจากลาโดนไม่มีการบอกลาใดๆ....ผมเลือกที่จะหายออกไปจากชีวิตเขา ในเมื่อเขาไม่ได้ต้องการมีเราอยู่ในชีวิต.......................
แต่ก็ยากนะครับการจะตัดความผูกผันอะ ไปไหน ทำอะไรก็ยังคงมีแต่เขาเข้ามาในหัว รูปค่อยในมือถือ ใน Facebook IG ผมไม่เคยลบและยังคงจะเก็บไว้แบบนี้เป็นความทรงจำ.......การทำใจให้เลิกรักใครสักคนมันยากขนาดนี้เลยหรอครับ....ใครพอมีวิธีที่ทำให้ทำใจได้เร็วบ้างไหมตอนนี้เราแย่สุดๆ...............
แต่เขาก็ยังติดต่อมานะโทรมา แชทมา ผมไม่รู้นะที่เขากำลังทำอยู่นั้นง้อหรือว่าแค่ไม่อยากเสียผมไป แต่มันเทียบไม่ได้เลยในสิ่งที่เขาทำกับผมเจ็บนะครับแต่ต้องทนเพราะรักเขามาก รักจนยอมไม่เป็นตัวของตัวเอง เพื่อนๆรับรู้ได้ถึงการไม่เป็นตัวเองเลยแหละ.............แต่เขาก็ยังติดต่อมาตลอดนะครับ ไม่มีการตอบรับใดๆเหมือนที่เขาเคยทำกับผมในตอนนั้น สิ่งที่ผมทำไม่ได้แก้แค้นแต่อย่างใดนะ .....แต่แค่อยากถอยออกมารักษาตัวเองครับตลอดเวลาที่คบกันมาเราสูญเสียการเป็นตัวเองไปหมดเพื่อที่จะเลือกเดินตามทางที่เขาอยากให้ผมเป็นในแบบที่เขาต้องการ....ผมจึงตัดสินใจทำแบบเดียวกับที่เขาเคยทำกับผมตอนเราทะเลาะกัน...วิธีนี้มันดีแล้วใช่ไหมครับ.....................เลือกจบความสัมพันธ์แบบไม่มีการจากลาใดๆ..ก่อนที่ผมจะตัดสินใจเดินออกมาผมใช้เวลาคิดทบทวนตัวเองเกือบอาทิตย์ได้ครับตอนนั้นยังไม่แย่เท่าไหร่ แต่พอเลือกเดินออกมาแล้ว...โครตแย่เลย.........
ผมทำถูกแล้วใช่ไหมที่พาตัวเองออกมาจากจุดยืนที่ไม่เมาะกับตัวเอง.......ในเมื่อเขาบอกว่าไม่มีความสุขที่อยู่ด้วยกัน..ในเมื่อเขาไม่อยากไปต่อกับเรา................
เลิกกันไม่มีการบอกลา.....เลิกกันทั้งที่ใจยังมีแต่เขา.....ในพอมีวิธีลืมบ้างครับ !!!!!!!!!
เคยไหม เลิกกันทั้งที่ยังรักเขาอยู่
แต่หลังๆเราทะเลาะกันบ่อยขึ้น ทะเลาะกันทุกวันคุยกัยน้อยลงความสัมพันธ์จางลง....แต่เจอกันเหมือนเดิม แต่ผมรู้สึกได้ถึงความเย็นชาที่มีให้กัน ........นั้นแหละครับ....มาวันหนึ่งเราก็เริ่มทะเลาะจนเรื่องใหญ่และไม่รู้เลยเรืองอะไร....สุดท้ายเราก็ง้อ แต่ !!! ยิ่งง้อยิ่งแย่.......(ครั้งนี้ที่ทะเลาะกันเราไม่รู้นะว่าเขามีคนอื่นไหม แต่สัมผัสได้ถึงความเย็นชา และไม่เหมือนเดิม)....เราก็ทะเลาะผมก็ง้อ...แต่เขาพูดคำนึ่งออกมาจากปาก ( ตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกันไม่เคยมีความสุขเลย ) คำนี้แหละที่ตัดสินใจที่ทำให้ผมตัดสินใจเดินถอยออกมา.....โดนที่ผมเลือกที่จะเงียบและไม่มีการโต้ตอบใดๆทั้งสิ้น.................
การจากลาโดนไม่มีการบอกลาใดๆ....ผมเลือกที่จะหายออกไปจากชีวิตเขา ในเมื่อเขาไม่ได้ต้องการมีเราอยู่ในชีวิต.......................
แต่ก็ยากนะครับการจะตัดความผูกผันอะ ไปไหน ทำอะไรก็ยังคงมีแต่เขาเข้ามาในหัว รูปค่อยในมือถือ ใน Facebook IG ผมไม่เคยลบและยังคงจะเก็บไว้แบบนี้เป็นความทรงจำ.......การทำใจให้เลิกรักใครสักคนมันยากขนาดนี้เลยหรอครับ....ใครพอมีวิธีที่ทำให้ทำใจได้เร็วบ้างไหมตอนนี้เราแย่สุดๆ...............
แต่เขาก็ยังติดต่อมานะโทรมา แชทมา ผมไม่รู้นะที่เขากำลังทำอยู่นั้นง้อหรือว่าแค่ไม่อยากเสียผมไป แต่มันเทียบไม่ได้เลยในสิ่งที่เขาทำกับผมเจ็บนะครับแต่ต้องทนเพราะรักเขามาก รักจนยอมไม่เป็นตัวของตัวเอง เพื่อนๆรับรู้ได้ถึงการไม่เป็นตัวเองเลยแหละ.............แต่เขาก็ยังติดต่อมาตลอดนะครับ ไม่มีการตอบรับใดๆเหมือนที่เขาเคยทำกับผมในตอนนั้น สิ่งที่ผมทำไม่ได้แก้แค้นแต่อย่างใดนะ .....แต่แค่อยากถอยออกมารักษาตัวเองครับตลอดเวลาที่คบกันมาเราสูญเสียการเป็นตัวเองไปหมดเพื่อที่จะเลือกเดินตามทางที่เขาอยากให้ผมเป็นในแบบที่เขาต้องการ....ผมจึงตัดสินใจทำแบบเดียวกับที่เขาเคยทำกับผมตอนเราทะเลาะกัน...วิธีนี้มันดีแล้วใช่ไหมครับ.....................เลือกจบความสัมพันธ์แบบไม่มีการจากลาใดๆ..ก่อนที่ผมจะตัดสินใจเดินออกมาผมใช้เวลาคิดทบทวนตัวเองเกือบอาทิตย์ได้ครับตอนนั้นยังไม่แย่เท่าไหร่ แต่พอเลือกเดินออกมาแล้ว...โครตแย่เลย.........
ผมทำถูกแล้วใช่ไหมที่พาตัวเองออกมาจากจุดยืนที่ไม่เมาะกับตัวเอง.......ในเมื่อเขาบอกว่าไม่มีความสุขที่อยู่ด้วยกัน..ในเมื่อเขาไม่อยากไปต่อกับเรา................
เลิกกันไม่มีการบอกลา.....เลิกกันทั้งที่ใจยังมีแต่เขา.....ในพอมีวิธีลืมบ้างครับ !!!!!!!!!