เออคือ...เรื่องที่จะเล่าต่อไปนี้เรารู้ว่าเราเป็นคนที่แย่มากๆแต่มันเกิดไปแล้ว แล้วเราไม่รู้จะทำไงดีจริงๆ จะด่าเราก็ได้ค่ะเรารู้ว่าเราแย่แบบสุดๆ



เราเป็นผู้หญิงค่ะแล้วเราก็มีแฟนเป็นผู้ชายคบกันได้สองปีแล้วค่ะ เรากับแฟนอยู่คนละโรงเรียนเมื่อก่อนเคยอยู่โรงเรียนเดียวกัน
พวกเราไม่ได้เจอหน้ากันมาหลายเดือนแล้ว
เราสองคนไม่ค่อยได้คุยกันเพราะแฟนบอกไม่ค่อยว่างคือวันๆนึงก็จะทักให้รู้ว่ายังมีชีวิตอยู่
เป็นแบบนี้มาหลายมาหลายเดือนแล้ว
แต่เราก็โอเคนะคะ

แล้ววันนึงมีผู้หญิงที่เป็นเลสเบี้ยนเข้ามาคุยกับเราทางเฟสค่ะเป็นคนที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน ก็คุยกันแต่เราไม่ได้บอกไปว่ามีแฟนแล้ว
แล้วเขาก็ชอบเรา เราก็ชอบเขาเขาก็รู้ว่าเราชอบ เราก็คุยกันได้สัปดาร์นึงแต่ยังไม่คบกันนะคะ
แต่เราก็รู้ว่าเขาจริงจังกับเรา เราก็รู้สึกชอบเขาจริงๆแต่ก็ไม่อยากเลิกกับแฟนปัจจุบันแล้วก็ไม่กล้าบอกเขาว่ามีแฟนแล้ว แต่คนเราก็คงมีแฟนสองคนไม่ได้

เราไม่กล้าบอกเลิกแฟนเลยเขาเป็นคนที่ยอมรับเราทุกอย่างถึงเราจะงี่เง่ามากเขาก็ยังอยู่กับเราถึงจะไม่ได้คุยกันเลยแต่เราก็ไม่เคยคิดว่าเขาจะไปมีคนอื่นและเราไม่คิดด้วยว่าเขาจะเลิกกับเรา
เราไม่รู้ว่าเรายังรักเขาอยู่มั้ยแต่ที่แน่ๆคือเราไม่อยากเลิกกับเขา เราไม่อยากทำให้เขาร้องไห้เราไม่อยากทำให้เขาเสียใจเราเจ็บทุกครั้งที่คิดว่าเขาจะต้องร้องไห้(ทุกคนอาจจะคิดว่าถ้าไม่อยากทำให้เสียใจก็ไม่ควรไปคุยกับคนอื่นแต่มันเกิดขึ้นไปแล้วเราทำตัวแย่เองค่ะ)

แล้วพอเราคิดว่าจะไปบอกเลิกคุยกับผู้หญิงเราก็ร้องไห้เพราะเราก็ไม่อยากทำให้เขาเสียใจเหมือนกัน เราไม่รู้หรอกว่าผู้หญิงคนนี้จะเสียใจมากมั้ยแต่ก็ต้องเสียใจแหละเพราะเขาดูรักเรามากถึงจะไม่เคยเจอกันก็เถอะ สรุปเราก็ไม่กล้าเลิกคุย

คือเราสับสนว่าเราชอบผู้หญิงหรือผู้ชาย
ถ้าเราชอบผู้ชายจะทำยังไงต่อกับผู้หญิงคนนี้ที่เราคุยด้วย
แล้วถ้าเราชอบผู้หญิงเราจะบอกยังไงกับแฟน