เคยอยากคุยกับใครต่อเพราะเค้าดูมีอนาคตไหมแต่ในใจไม่ได้ชอบเค้าเลย...???

ตามหัวข้อเลยค่ะ 
ขอเกิ่นก่อนนะที่ตั้งกระทู้มาเพราะ เราห่างจากการมีความสัมพันธ์แบบที่เรียกว่าเเฟนมาค่อนข้างนาน 5-6 ปี เเต่ก็ไม่ใช่ว่าในระหว่างนั้นจะไม่มีคนเข้ามานะ เเต่คนที่เข้ามาก็เเค่ผิวเพิน เพราะเราชอบเที่ยวชอบร้านนั้ง ชอบเที่ยวกลางคืน ผับ บาร์ ผู้ชายส่วนใหญ่ที่เข้ามาก็เข้าใจเเหละ รักเเท้ที่ร้านเหล้าไม่มีจริงเเค่ตอนนี้เริ่มโตเเล้ว 20+ เริ่มอยากคุยกับคนที่มีอนาคตค่ะ

เราได้เจอพี่คนนึง รู้จักตอนเมา เมามากกกก จนอ้วกใส่ถังน้ำเเข็งเเล้วพี่เค้าเป็นคนจ่ายค่าอ้วกให้ และขับรถของเพื่อนพาเราไปส่งบ้าน(โดยมีเพื่อนนั้งกันไปด้วย) จนคุยไปคุยมานัดเจอกัน เอาจริงๆพี่เค้ายิ้มไม่ใช่สเปกเราเลย เพราะเค้าโตกว่า (เพราะจริงๆชอบเด็ก) เเต่พอคุยไปๆมาๆ กลับทำให้เปรียบเทียบชัดเจนมาก กับเวลาคุยกับเด็ก คือเค้าค่อนข้างที่จะไม่ถามอะไรไร้สาระ เเละ พยายามถามเราว่าเเต่ละวันทำงานเป็นไง ที่ทำงานเป็นอย่างไรบ้าง เหนื่อยมั้ย บลาๆๆๆๆ.. ซึ่ง ตัดภาพเวลาคุยกับคนที่เด็กกว่า เชื่อเถอะว่าไม่มีคำถามพวกนี้เลย และทุกอย่างคือพี่เค้าจะออกให้เเละถามความคิดเห็นเราตลอด..

เราจึงเริ่มเปิดใจคุยกับเค้า เเต่เอาตรงๆใจเราไม่ได้ชอบนะ เเต่รู้สึกว่าเค้าดูโตเป็นผู้ใหญ่ การศึกษาดี งานดี....ดูเป็นคนมีอนาคต

แต่...พอเริ่มเปิดใจเอาจริงๆ กลับรู้สึกว่า เค้าไม่ใช่จริงๆ ไม่มีความรู้สึกด้วยสักนิด ที่คุยด้วยเพราะเอาจริงๆก็เเค่เรื่องที่คิดว่า การศึกษา การงานเค้ามั่นคง และดูเป็นผู้ชายรู้จักคิด   เเบบนี้ควรไปต่อ.....หรือพอแค่นี้ดีคะ 

ควรเชื่อความรู้สึกตัวเองเเล้วพอแค่นี้ดีไหม....
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่