1.ขอชื่นชมเรื่องบทละคร
- บทพูดที่ มิตาคุยกับไตรทศ เฉือดเฉือนกันแบบไม่มีใครยอมใคร สะใจดี 555 รวมถึงอีกหลายๆบทของตัวละครในเรื่อง ทำให้เห็นความทันคนของทุกๆคนในเรื่อง ดูแล้วตอนนี้ไม่มีใครเป็นคนโง่ ถึงแม้จะมีคนโง่ก็มีทั้งส่วนที่โง่และส่วนที่ฉลาดในคนคนเดียวกัน บวกลบแล้วเลยทำให้ไม่ขัดใจเวลาดู แล้วแต่ละคนคือกำความลับของอีกฝ่าย พร้อมเปิดตลอด
- บทพูดที่ ปรินทร์คุยกับมิตา พูดมาขนาดนั้น เป็นใครก็คงต้องใจอ่อนล่ะ ถ้ารวมกับแววตา น้ำเสียง และความจริงใจที่พระเอกจะสื่อแล้วละก็ ...
- บทที่ให้แข่งขันกันระหว่าง 2 บริษัทตอนนี้ เลือกเชียร์ฝั่งไหนไม่ถูกเลย ใจนึงก็อยากให้ดิอิมเพอเรียลชนะ ปรินทร์จะได้ชนะใจมิตาและครอบครัวได้ซะที แต่อีกใจก็ห่วงทางชนาธิปที่มีความพยายามและตั้งใจจะทำโปรเจคนี้ให้สิริมันตราชนะเช่นกัน จากที่เคยไม่เอาไหน ถ้าเป็นละครเรื่องอื่น หลับตาก็รู้แล้วว่าฝ่ายพระเอกจะต้องชนะ แต่สำหรับเรื่องนี้ สิริมันตราก็มีแบคดี แถมจะเล่นพระเอกอีก เลยน่าลุ้นอยู่ คนเขียนบทเก่งมาก
อาจจะมีบางบทที่แปลกไปบ้าง เช่น ไตรทศตายง่ายไป หรือ พระเอกมีอะไรกับนางเอกแล้วดันส่งนางเอกต่อให้เพื่อน ทั้งๆที่ถ้าตัวเองจะคบต่อก็ทางสะดวกแล้ว แต่พอบวกลบกับความดีงามของเรื่องนี้ที่ได้ชมไว้ตามด้านบน ก็ลืมความแปลกนี้ไปได้เลย
2.นักแสดงทุกคนคือความดีงามของเรื่องนี้ เช่น
- ปรินทร์ หล่อ และบทอ้อน หรือยิ้ม ทำให้ จขกท. ยิ้มตามได้โดยไม่ตั้งใจ บทน่าสงสาร ทำได้ค่อนข้างน่าสงสารใช้ได้เลย และเริ่มเห็นว่าสามารถรับบทนักธุรกิจได้ จากที่เมื่อก่อนเคยติดภาพคนบ้านๆมา
- ปารมิตา สวย น่ารัก เวลาเธอยิ้ม ทำให้ จขกท. ยิ้มตามได้โดยไม่ตั้งใจ แต่บทน่าสงสาร บางทีดีมาก บางทีเหมือนความน่าสงสารยังไม่ออกที่หน้าตาเท่าที่ควร (ทั้งเรื่องคนที่ร้องไห้แล้ว จขกท. เสียน้ำตาสุดนี่คือแม่นางเอก) อาจต้องฝึกเพิ่มอีกนิด
- เคมีปรินทร์ ปารมิตา ดีมาก ปกติถ้าจขกท.ชอบนางเอก แต่ไม่ชอบพระเอก หรือชอบพระเอก แต่ไม่ชอบนางเอก เวลาดูจะรู้สึกเหมือนขาดอะไร แต่เคมีเรื่องนี้ถือว่าไม่ขาดเลย ชอบมากๆ
- ชนาธิป ต้องขอชมทั้งบทและนักแสดงรวบเลยแล้วกัน บทและตัวนักแสดงสามารถเล่นและทำให้แสดงออกมาแล้ว จขกท. ยิ้มตามได้โดยไม่ตั้งใจ บทล่องลอยไปวันๆหรือเจ้าเล่ห์ก็เล่นได้น่าหมั่นใส้ บทสดใสก็สดใสๆ บทจะจริงจังก็ดูจริงจังน่าเอาใจช่วย บทรักแฟนคือดีมากๆ คือพยายามอย่างถึงที่สุดแล้วที่จะเชื่อใจแฟนตัวเอง ต้องรู้พร้อมหลักฐานว่าแฟนเป็นคนไม่ดีถึงจะยอมเลิก (ถ้าเป็นเรื่องอื่น หากพระรองเป็นแฟนกับนางร้าย แล้วมาเจอนางรอง อยู่ดีๆก็เปลี่ยนใจไปชอบนางรองแทนซะงั้น) แล้วบทที่ต้องบอกเลิกแฟนดูแล้วคือเล่นสุดมากๆ ได้โชว์ศักยภาพไปอีกขั้น
- กวินา ด้วยบทยังไม่มีอะไรแรงๆให้เล่น แต่ตามคาแรกเตอร์ มีกวินาไว้ ดีกว่าไม่มีเป็นไหนๆ ที่คอยรับฟังปารมิตา และฉากคู่กับชนาธิป บวกคาแรกเตอร์ทอมๆหน่อยเป็นอะไรที่ จขกท. ก็อยากดูอยู่ ดูสู้คนดี
- แพม ฝีมือดีมาตั้งแต่ตอนเล่นละครจักรๆวงศ์ๆแล้ว สมัยนั่นเล่นเป็นนางเอกก็อินมาก เรียบร้อย น่ารัก น่าสงสาร งามอย่างไทย และได้มาดูเธออีกทีตอนเล่นบ้านทรายทอง จขกท.ก็อึ้งไปกับการแสดงของเธอที่เล่นได้น่าตบมาก เห็นแก่ตัวมาก ส่วนเรื่องนี้แน่นอนว่าเธอไม่ทำให้ผิดหวัง เล่นสุด หน้าตา น้ำเสียง มาหมดจริงๆ ทั้ง ร้ายเงียบ ร้ายวีน แอ๊บนางเอก โดนตบ 10 10 10
3. คอสตูมนางเอก ที่เห็นชัดๆ สวยทุกชุด คนสวย ใส่ชุดสวย มองเพลินเลย
ขอชื่นชมจริงๆค่ะ
ขอชื่นชมละคร โซ่เวรี
- บทพูดที่ มิตาคุยกับไตรทศ เฉือดเฉือนกันแบบไม่มีใครยอมใคร สะใจดี 555 รวมถึงอีกหลายๆบทของตัวละครในเรื่อง ทำให้เห็นความทันคนของทุกๆคนในเรื่อง ดูแล้วตอนนี้ไม่มีใครเป็นคนโง่ ถึงแม้จะมีคนโง่ก็มีทั้งส่วนที่โง่และส่วนที่ฉลาดในคนคนเดียวกัน บวกลบแล้วเลยทำให้ไม่ขัดใจเวลาดู แล้วแต่ละคนคือกำความลับของอีกฝ่าย พร้อมเปิดตลอด
- บทพูดที่ ปรินทร์คุยกับมิตา พูดมาขนาดนั้น เป็นใครก็คงต้องใจอ่อนล่ะ ถ้ารวมกับแววตา น้ำเสียง และความจริงใจที่พระเอกจะสื่อแล้วละก็ ...
- บทที่ให้แข่งขันกันระหว่าง 2 บริษัทตอนนี้ เลือกเชียร์ฝั่งไหนไม่ถูกเลย ใจนึงก็อยากให้ดิอิมเพอเรียลชนะ ปรินทร์จะได้ชนะใจมิตาและครอบครัวได้ซะที แต่อีกใจก็ห่วงทางชนาธิปที่มีความพยายามและตั้งใจจะทำโปรเจคนี้ให้สิริมันตราชนะเช่นกัน จากที่เคยไม่เอาไหน ถ้าเป็นละครเรื่องอื่น หลับตาก็รู้แล้วว่าฝ่ายพระเอกจะต้องชนะ แต่สำหรับเรื่องนี้ สิริมันตราก็มีแบคดี แถมจะเล่นพระเอกอีก เลยน่าลุ้นอยู่ คนเขียนบทเก่งมาก
อาจจะมีบางบทที่แปลกไปบ้าง เช่น ไตรทศตายง่ายไป หรือ พระเอกมีอะไรกับนางเอกแล้วดันส่งนางเอกต่อให้เพื่อน ทั้งๆที่ถ้าตัวเองจะคบต่อก็ทางสะดวกแล้ว แต่พอบวกลบกับความดีงามของเรื่องนี้ที่ได้ชมไว้ตามด้านบน ก็ลืมความแปลกนี้ไปได้เลย
2.นักแสดงทุกคนคือความดีงามของเรื่องนี้ เช่น
- ปรินทร์ หล่อ และบทอ้อน หรือยิ้ม ทำให้ จขกท. ยิ้มตามได้โดยไม่ตั้งใจ บทน่าสงสาร ทำได้ค่อนข้างน่าสงสารใช้ได้เลย และเริ่มเห็นว่าสามารถรับบทนักธุรกิจได้ จากที่เมื่อก่อนเคยติดภาพคนบ้านๆมา
- ปารมิตา สวย น่ารัก เวลาเธอยิ้ม ทำให้ จขกท. ยิ้มตามได้โดยไม่ตั้งใจ แต่บทน่าสงสาร บางทีดีมาก บางทีเหมือนความน่าสงสารยังไม่ออกที่หน้าตาเท่าที่ควร (ทั้งเรื่องคนที่ร้องไห้แล้ว จขกท. เสียน้ำตาสุดนี่คือแม่นางเอก) อาจต้องฝึกเพิ่มอีกนิด
- เคมีปรินทร์ ปารมิตา ดีมาก ปกติถ้าจขกท.ชอบนางเอก แต่ไม่ชอบพระเอก หรือชอบพระเอก แต่ไม่ชอบนางเอก เวลาดูจะรู้สึกเหมือนขาดอะไร แต่เคมีเรื่องนี้ถือว่าไม่ขาดเลย ชอบมากๆ
- ชนาธิป ต้องขอชมทั้งบทและนักแสดงรวบเลยแล้วกัน บทและตัวนักแสดงสามารถเล่นและทำให้แสดงออกมาแล้ว จขกท. ยิ้มตามได้โดยไม่ตั้งใจ บทล่องลอยไปวันๆหรือเจ้าเล่ห์ก็เล่นได้น่าหมั่นใส้ บทสดใสก็สดใสๆ บทจะจริงจังก็ดูจริงจังน่าเอาใจช่วย บทรักแฟนคือดีมากๆ คือพยายามอย่างถึงที่สุดแล้วที่จะเชื่อใจแฟนตัวเอง ต้องรู้พร้อมหลักฐานว่าแฟนเป็นคนไม่ดีถึงจะยอมเลิก (ถ้าเป็นเรื่องอื่น หากพระรองเป็นแฟนกับนางร้าย แล้วมาเจอนางรอง อยู่ดีๆก็เปลี่ยนใจไปชอบนางรองแทนซะงั้น) แล้วบทที่ต้องบอกเลิกแฟนดูแล้วคือเล่นสุดมากๆ ได้โชว์ศักยภาพไปอีกขั้น
- กวินา ด้วยบทยังไม่มีอะไรแรงๆให้เล่น แต่ตามคาแรกเตอร์ มีกวินาไว้ ดีกว่าไม่มีเป็นไหนๆ ที่คอยรับฟังปารมิตา และฉากคู่กับชนาธิป บวกคาแรกเตอร์ทอมๆหน่อยเป็นอะไรที่ จขกท. ก็อยากดูอยู่ ดูสู้คนดี
- แพม ฝีมือดีมาตั้งแต่ตอนเล่นละครจักรๆวงศ์ๆแล้ว สมัยนั่นเล่นเป็นนางเอกก็อินมาก เรียบร้อย น่ารัก น่าสงสาร งามอย่างไทย และได้มาดูเธออีกทีตอนเล่นบ้านทรายทอง จขกท.ก็อึ้งไปกับการแสดงของเธอที่เล่นได้น่าตบมาก เห็นแก่ตัวมาก ส่วนเรื่องนี้แน่นอนว่าเธอไม่ทำให้ผิดหวัง เล่นสุด หน้าตา น้ำเสียง มาหมดจริงๆ ทั้ง ร้ายเงียบ ร้ายวีน แอ๊บนางเอก โดนตบ 10 10 10
3. คอสตูมนางเอก ที่เห็นชัดๆ สวยทุกชุด คนสวย ใส่ชุดสวย มองเพลินเลย
ขอชื่นชมจริงๆค่ะ