๑๒๘ ปี ชาตกาล ชิต บุรทัต

@ เดียวดายกลางสายลมชมจันทร์ดาว ๒ ท่องพารา คราค่ำ ย่ำราตรีดวงฤดี สลักรอย คอยเพียงเขายินสำเนียง เสียงเพลง บรรเลงเบารู้สึกเหงา เร้ารุก ปลุกห้วงวิญญ์ จึงประพันธ์ กลอนไว้ ให้สดับประจักษ์รับ รอยซึ้ง ตรึงถวิ

รำลึกถึง ชิต บุรทัต รัตนกวีด้านการประพันธ์ฉันท์ ในรัชกาลที่ ๖