คือเรารู้ว่าเรื่องมันก็ผ่านมานานมากแล้ว เราพยายามหยิบคนโน้นคนนี้มาแทนที่แต่มันก็ไปไม่ได้สักทีพยายามเปิดใจรับอะไรใหม่ๆพยายามหนี พยายามให้เวลาทำหน้าที่ของมันแต่ทำไมเราไม่กั้นเขาออกไปจากสมองสักที มันอาจจะดูตลกเว้ยที่เรายังรักแกอยู่ แกไม่ต้องรับรู้อะไรหรอกเราอยากระบาย มันคงตลกจริงๆแหละที่เรายังเอาแกมาวนเวียนอยู่ในสมองของเรา เหมือนเรามันไม่ยอมรับใครเข้ามาอะไม่เข้าใจเหมือนกันนะ ทั้งๆที่มันน่าจะเป็นเรื่องง่ายปะที่เราจะเริ่มต้นใหม่เพราะเวลามันผ่านมานานแล้ว ทั้งๆที่แกอาจจะไม่ได้คิดอะไรเลยด้วยซํ้า ทั้งๆที่แกพูดกับคนโน้นคนนี้ว่าเราเป็นแบบนั้นแบบนี้ มันคงจะผิดที่เราเราคงนิสัยแย่เอง แย่ที่ไปพยายามช่วยเหลือเธอ แย่ที่พยายามทำให้เธอวิ่งใกล้เข้าความฝันของเธอ เรามันคงแย่จริงๆ ไม่น่าไปยุ่งหรอก แต่ที่เราทำเพราะเราทำมาจากใจจริงไง แล้วตอนนี้มันกลับมาทำร้ายเราวะทั้งๆที่เราก็เห็นแกยิ้มปกติ

ตลกดีวะเพราะแกนั้นแหละที่ทำให้เราเป็นแบบนี้แต่ยังไงทุกอย่างก็คงต้องเดินต่อไปไหวไม่ไหวเราก็ต้องไปจากแกให้ได้ เรายังคิดถึงแกเสมอแหละ มีหลายคนถามว่าถ้าแกกลับมาเราจะกลับไปไหมถ้าก่อนหน้านี้เราจะตอบแบบไม่ต้องคิดเลยว่ากลับ แต่ตอนนี้มันไม่ใช่แล้วเราต่างคนต่างเดินทางมาไกล จนตอนนี้เราอาจจะต้องทำความรู้จักกันใหม่ด้วยซํ้า เราห่างกันเราไม่รับรู้เรื่องของกันและกันตั้งแต่ตอนนั้น และเราก็เป็นขี้ปากของเพื่อนแกไปแล้ว แต่แกยังคงเป็นนางฟ้าเสมอในตอนที่เพื่อนเราถามถึงแก หลายคนถามว่าจะโสดแบบนี้ไปอีกนานไหม เราก็ตอบไม่ได้ส่วนหนึ่งเลยเป็นเพราะแกทั่เราไม่กล้าที่จะเริ่มใหม่ แต่ถ้าแกเหนื่อยเราพร้อมจะให้กำลังใจแกเสมอ
ใจเรายังคิดถึงอยู่แต่ทุกอย่างมันต้องไปต่อ?