มีเพื่อนเฟส ที่กลายมาเป็นเพื่อนจริงๆ แล้วสนิทกันมาก มานานสามปี เสร็จเค้าเปลี่ยนไป (ด้านลบ) เราควรคบต่อมั๊ย

คือมีเพื่อนในเฟสคนนึง แอดกันเพราะชอบไรเหมือนๆ กัน (ประวัติศาสตร์, ศิลปะวัฒนธรรม) พอทำความรู้จักกันก็คุยถูกคอกันมาก จากไม่ได้รู้จักกันมาก่อน กลายเป็นสนิทกัน และนัดเจอตัวจริงกัน ไปไหนมาไหนด้วยกัน กลายเป็นรู้จักกันจริงๆ นัดกินข้าว ไปเที่ยวด้วยกัน โดยเพื่อนคนนี้ว่างงานนะ ว่างมาหลายปีแล้ว ตรงๆ สตุ้งสตางค์เค้าก็ไม่ค่อยมี นัดเจอทีไรเราจะควักจ่ายให้เค้าตลอด บางทีอยากมาหาเราแต่เงินไม่มี เราก็เปย์ในฐานะเพื่อนรู้ใจ คุยได้ทุกเรื่อง จนกระทั่งมิย.ปีนี้ นัดเจอกันที่กรมรักษาดินแดน ช่วงโควิท ก็ไปเที่ยวไรด้วยกันแถวๆ นั้นตามรสนิยมตรงกัน เดินเที่ยววัด ดูวัง แวะทานข้าวหาร้านนั่งชิวดื่มกินแถวท่าเตียนท่าพระจันทร์ เราเปย์เค้า เราไม่ได้รวยนะ ก็เที่ยวถูกๆ แต่คิดว่าช่วยคนที่เราคิดว่าเราให้ใจว่าเป็นเพื่อน ที่อาจสนิทกว่าเพื่อนสมัยเรียนไปแล้ว เราพอใจและสุขใจที่ได้ทำ เสร็จมาเดินเล่นราชดำเนิน ไปแถวเสาชิงช้าต่อ ทะลุแพร่งนรา รู้สึกมีความสุขลึกซึ้งแปลกๆ วันนั้นเพื่อนขาเจ็บเดินกระเผกๆ เรารู้สึกห่วงเค้ามาก รู้สึกมีความสุขมาก ถึงจะเป็นการเที่ยวไม่ไกลแค่ในกรุงเทพ ถูกๆ ไม่ได้แพง แต่มีความสุขจริงๆ ลมเย็นๆ แดดอ่อนๆ ตอนนั้น จนสังหรณ์ว่ามันจะเป็นการบอกลาอะไรรึเปล่า รู้สึกอย่างงั้นจริงๆ เสร็จพอปลายเดือนมิถุนา เพื่อนคนนี้โพสเฟสว่า สอบราชการได้กระทรวงกระทรวงหนึ่งในกรุงเทพ เราก็ดีใจนะเพื่อนได้งานทำแล้ว แต่ก็ฉุกคิดว่า เค้าเคยบอกกับเราว่า เราอยู่ว่างๆ เฉยๆ ถ้าเบื่อๆ ลองมาสอบราชการดูกับเค้ามั๊ย ถ้าได้คือได้เลย เหมือนสอบนอกรอบกลายๆ ไม่ยาก เราก็บอกได้สิ เค้าบอกถ้าเปิดรับเดี๋ยวบอกนะ แต่นี่เค้าไม่บอกเราเลย แต่นั่นก็ไม่แปลกเท่าที่นับแต่นั้นเค้าไม่ทักเฟสไม่อินบ็อกหาเราโทรหาเราเหมือนที่เค้าชอบทำ พอเราทักเรารู้สึกคำพูดเค้าแปลกไป เอาตรงๆ คือหยิ่งขึ้น และเค้าบอกว่าแผนกเค้าที่กระทรวงมีแต่พวกผู้ชาย แบบแนวเด็กจบจากรร.ประจำชายล้วนมาอยู่กันเยอะ เราก็เออน่า เพื่อนอาจนิสัยห้าวขึ้น ตามสภาพแวดล้อม แต่ที่สังเกตุคือ เพื่อนเริ่มพูดจายกตนข่มท่านประมาณว่าเค้าดีกว่าเราเราแย่กว่าเค้า ใช้น้ำเสียงจากที่เคยห่วงใย รู้สึกดี กลายเป็นเสียงสอง บางครั้งน้ำเสียงออกแนวเยาะเย้ยบ้าง จนเรารู้สึกเค้าดูถูกเรา พอเราถามตรงๆ เค้าบอกเปล่า แต่ก็น้ำเสียงเสแสร้ง เราก็ไม่ซักต่อ เพราะพอรู้เค้าอยากให้เรารู้สึกเองโดยที่เค้าไม่พูดเพื่อเค้าจะได้ไม่เสียตอนนี้เราคิดว่าเราควรอันเฟรนด์เค้าดีมั๊ย เพราะเค้าไม่ไรเราอีกเลย ทั้งที่เราเสมอต้นเสมอปลายให้ใจเค้าตลอดมา ที่มาตั้งกะทู้เราไม่ได้จะล้ำเลิกบุญคุณหร่อประจานเค้านะ แต่อยากถามว่าเราควรทำไงดี 

ปล.เพื่อนเป็นผู้ชายนะครับ ซึ่งผู้ชายแมนๆ ไม่น่าเป็น