รู้สึกสับสนและไม่กล้าตัดสินใจอะไรเลยทำยังไงดีคะ

สวัสดีค่ะ เรื่องของเรามีอยู่ว่า เราคบกับแฟนคนนึงมาประมาณ1ปีคบกันทางออนไลน์ค่ะ ไม่เคยเจอตัวเป็นๆกันเลยเพราะอยู่ห่างกันมากเราคบกันแบบเปิดเผยค่ะ โทรหากันทุกวันแต่ไม่ค่อยพูดกันค่ะเพราะเขาบอกว่าอยากอยู่เงียบๆ เราก็เลยไม่ค่อยพูดแต่เราก็เข้าใจแหละตรงนี้ แต่ติดตรงที่ว่า เราเสียใจเพราะเขาบ่อยมากแต่เราก็คิดว่ายังไงทุกคนก็ต้องมีข้อเสีย เราเลยพยายามตัดอะไรเล็กๆน้อยๆทิ้งไปแล้วพยายามเปลี่ยนตัวเองจนนิสัยเราเปลี่ยนไป เรากลายเป็นคนเงียบจากเมื่อก่อนที่ร่าเริงสดใสมาก เขาด่าเราบ่อยมากแต่เราก็พยายามเข้าใจอีกว่ามันคือนิสัยของเขา เราเป็นคนค่อนข้างแคร์ความรู้สึกแฟนมากๆเลยไม่กล้าพูดอะไรมาก เคยพูดเรื่องที่ไม่ค่อยชอบให้เขาพูดแรงๆกับเรา เราขอให้เขาพูดซอฟๆลงแต่เหมือนสุดท้ายก็ทะเลาะกันเขาบอกว่าเราไม่ได้รักเขาที่เป็นเขาเลย และเราก็ยอมเขาอีกค่ะเพื่อที่จะให้เรื่องมันจบ แต่มันดันเป็นเราทุกครั้งเลยที่ยอม เราโดนว่าทุกครั้ง จนเหมือนมันสะสมความรู้สึกแย่ๆเอาไว้มากๆจนทำให้เราอึดอัด จนมาถึงปัจจุบันเขาพูดกับเราว่า เราไม่สมควรเป็นแม่คน เราเสียใจมาก ใจเรามันแป้วไปเลยในหัวคิดเรื่องลองห่างกันดูดีไหม แต่เราก็พยายามคิดถึงเรื่องดีๆของเขาที่เขาเคยทำให้มีความสุข แต่มันนานมากแล้วที่มีความสุขแบบนั้น แล้วมานั่งสับสนกับตัวเองว่า หรือว่าเราอยู่ห่างกันเราเลยไม่รู้จักเขาดีพอ เราคิดมากไปเองหรือป่าว เราควรให้เขาอยู่ต่อดีมั้ย หรือทุกอย่างมันเป็นเพราะนิสัยเราที่แย่ ต้องเปลี่ยนตัวเองอีกแล้วหรอ เครียดมากค่ะ เรื่องดีๆของเขาก็มีแต่เหมือนเรื่องที่เรารู้สึกไม่ดีมันฝังใจมากกว่า หรือว่าเป็นเพราะเราเปลี่ยนไปคะ เรารู้สึกกับเขาน้อยลงจนบางทีเราพยายามเฟคความรู้สึกว่าเนี่ย เราเขินเขานะ แต่จริงๆมันนิ่งมากเราไม่ชอบที่ตัวเองเป็นแบบนี้เลยค่ะ ทำยังไงดีคะ

#แฟนเราเป็นผู้หญิงนะคะ