สวัสดีค่ะหนูมีแฟนคบกันมาเข้าปีที่4แล้วทุกคนในครอบครัวญาติทุกคนรู้ทั้งสองฝ่ายแต่ครอบครัวหนูไม่ยอมให้ไปไหนกันสองคนเลยตอนนี้หนูอยู่ปี1แล้วค่ะคบกันมาตั้งแต่หนูอยู่ม.4เค้าเป็นคนดีมากค่ะช่วยเหลือครอบครัวหนูหลายอย่างมีอะไรที่ช่วยได้ช่วยหมดเค้าเป็นคนที่มีมารยาทคนนึงเลยไม่ได้อวยนะคะแต่อยากพูดให้ทราบถึงนิสัยเขาก่อนค่ะแม่หนูกับยายเป็นห่วงถึงขั้นที่จะไม่ให้ไปไหนกันสองคนเวลาจะไปไหนแต่ละทีต้องลากน้องที่บ้านไปเป็นเพื่อนเพื่อที่จะได้ไม่ต้องไปกันสองต่อสองการที่จะได้ไปดูหนังแต่ละทีก็ลำบากเพราะเวลาไปต้องรีบกลับไปที่อื่นต่อไม่ได้ต้องตรงไปตรงมาถ้ากลับช้าแม่จะมีการทักไปหาเพื่อนเพื่อจับผิดหรือมีปัญหาทำหน้าตึงใส่ไม่พูดด้วยส่งข้อความมาว่าต่างๆทำให้การไปเที่ยวก็ไม่สนุกแล้วเวลาแฟนหนูชวนไปบ้านเขาแบบญาติมาก็ไม่ให้อยากให้ไปพูดแบบมีเหตุผลต่างๆเช่นยังไม่ได้อะไรกันมากไม่ต้องไปหรอกคบกันมานานขนาดนี้แล้วข้าวบ้านเค้าสักเม็ดหนูยังไม่เคยไปกินเลยค่ะแต่เค้ามาบ้านหนูทุกวันที่บ้านหนูคนเยอะก็ทำของกินกันทุกวันคือถ้าไปเที่ยวด้วยกันที่ร้านเหล้าก็ไม่เคยได้ไปด้วยกันถ้าไปก็คือแม่ไปกับเพื่อนถึงจะได้ไปเวลาเอ่ยปากจะไปไหนแต่ละทีก็ลำบากใจเลยตัดสินใจไม่ไปไหนที่บ้านญาติเยอะก็ยิ่งนินทาเยอะที่บ้านมีน้องหนูมีแฟนอีกคู่นึงเหมือนกันแต่ทุกคนก็เฉยกับคู่นี้ไม่ว่าจะเป็นการนอนด้วยกันเที่ยวด้วยกันทุกคนเห็นเป็นเรื่องปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นหนูเสียใจเหนื่อยมากกับสิ่งนี้อยากหนีไปไกลๆแต่ทำได้แค่คิดหนูเห็นเพื่อนหลายคนที่ม.ที่มาอยู่กับแฟนยิ่งทำให้น้อยใจเข้าไปใหญ่เข้าใจในการให้รักษาศักดิ์ศรีแต่ตอนนี้หลายอย่างเปลี่ยนไปหนูท้อมากกับสิ่งนี้ช่วยบอกทีว่าหนูจะอยู่กับมันยังไงให้ได้
คิดยังไงกับการที่แม่หวงจนเกินไป