ขอถามอะไรหน่อยคือเรารู้สึกไม่ค่อยดีเลยอ่ะ

ทุกคนคือสิ่งที่เราเครียดอ่ะคือเราเครียดตรงที่ว่าเราอ่ะไปมหาลัยคนเดียวแล้วเหมือนไม่สนิทกับใครเลยในสาขาไม่สนิทใจแล้วรู้สึกไม่ค่อยปลอดภัยเลยเวลาอยู่กับใครก็แล้วแต่รู้สึกกังวลตลอดเวลากลัวสิ่งรอบข้างตลอดเวลาคือแบบกลัวทุกอย่างในชีวิตอ่ะแล้วเราเป็นคนที่แบบพญายามททุกอย่างให้ดีที่สุดพอไม่ได้ดั่งใจที่เราคอดมันทำให้รู้สึกท้อแท้เราเลยตั้งคำถามกับตัวเองตบอดเลยอ่ะว่ะเราจะทำไปเพื่ออะไรอ่ะในเมื่อทำแล้วไม่เกิดผลลัพธ์อะไรเลยแล้วเรารู้สึกอยากระบายอยสกเขียนอยากทำนู้นนี่นั้นตลอดเวลาไม่รู้ว่าทำไมเหมือนกันแต่มันรู้สึกแบบนั้นจริงๆ รู้สึกนอนไม่หลับอ่ะรู้สึกเก็บกดในหลายๆเรื่องไม่สบายใจเลยอยากระบายออกบ้างอ่ะรู้สึกเก็บเรื่องราวหลายๆเรื่องไว้เยอะมากอยากให้พื้นที่นี่เป็นความสบายใจเราเป็นคนที่ชอบเห็นคนอื่นยิ้มมีความสุขอ่ะเวลาเห็นคนอื่นมีความสุขเราก็มีความสุขด้วยไม่รู้ทำไมเหมิอนกันแต่คิดงั้นจริงๆแต่เรามีปัญหากับเพื่อนคนนึงซึ่งเราอนู่กับเค้าตลอดแล้วอยู่ดีๆวันนึงเค้าก็เฟดตัวเองออกไปไปมีคนของตัวเองแล้วเค้าเอามาอวดเราตอนแรกที่อยู่ปี 1 ยังดีอยู่เลยอ่ะแล้วเราก็พยายามทำงานกลุ่มดีกับเค้าทุกอย่างแล้วเค้าก็เฟดตะวเองออกไปแบบงงๆแล้วอยู่ดีๆเค้าก็โพสเฟสบุ๊คด่าคนนู้นนี่นั้นอ่ะคือเรารูเสึกผอดหวังอ่ะเราดีกับเค้าตั้งเยอะสิ่งที่ได้รับคือสิ่งที่ดีไม่ใช่เหรอไม่ใช่คำด่าเราดีกับเค้าตั้งเยอะเค้ามีสิทธิ์ออะไรมาด่าเราอ่ะคนทั่วไปยังไม่ด่าเราขนาดนี้เลยป่ะ แล้วแบบทำให้เราเครียดมากแล้วตัวเองก็ใช้ชีวิตปกติหน้าตาเฉยแบบนี้ได้ไงงานก็ให้ตามให้ลาหยุดก็บ่อยไม่พอใจก็มามองไม่ดีใส่เราอีกนี่อยู่มหาลัยแล้วป่ะทำไม่มีความรับผิดชอบบ้างอ่ะพึ่งเราตลอดทำให้เรารู้สึกนอนไม่หลับตลอดเลยอ่ะแล้วแบบพอใครดีกว่าไปอยู่กับคนนั้นแล้วคนเราเป็นเพื่นอต้องร่วมทุกข์ร่วมสุขดิแล้วอยู่ดีๆกผ้ทำแบบนี้ได้ไงอ่ะนึกอบากจะมาก็มาจะไปก็ไปแล้วก็โพสว่าคนอื่นแล้วเราก็ดีกับคนอื่นตลอดแต่คนอื่นมาทำแบบนี้กับเรามันหมายความว่ายังไงความผิดผพลาาดอะไรเหรอคือมีคนบอกว่าเราผิดพลาดเยอะคืออะไรต้องการอะไรคนหวังจะบอกเราเหรอว่าผิดพลาดเยอะอ่ะ คือถ้าหวังดีจริงๆจะไม่พูดแบบนี้ป่ะ พอเราพูดตรงๆก็รับไม่ได้หาว่าเราซ้ำเติมการที่มีเพื่อนแล้วพูดดตรงๆไม่ได้น่าอึดอัดใจเนอะเเหนื่อยอ่ะที่ต้องกับความรู้สึกแบงนี้ตลอดเห็นคนอื่นมีเพื่อนไปกับเพื่อนคุยเล่นสนุกสนานแล้วดูมีความสุขบางคนก็นั่งมอเตอร์กับเพื่อนเที่ยวรอบมอเราก็ได้แต่ดูคนอื่นคุยเล่นกันสนุกสนานแล้วดูเราดิต้องเดินไปเรียนคนเดียวทำไมชีวิตตอนโตไม่สนถกอย่างที่คิดเลยอ่ะ เวลาทำอะไรก็หาว่าเนี้ยทำอะไรเนี้ยทั้งที่ฃานกลั่มก็ช่วยงานอะไรก็ช่วยแต่กลับโดนว่าจากหลายๆคนคืออะไร คือสังคมมันแย่ขนาดนี้เลยเหรอคืออะไรทำต้องว่าคนอื่นอ่ะทุกเรื่องเลยมันเป็นยังไงอ่ะงานหลสยงานก็ช่วยแต่ไม่ชอบใจหรือขอบคุณแต่กลับว่าเราแบบนี้เลยเหรอเกินไปป่ะแบบการมีมารยาทคิอขั้นพื้นฐานจะให้เราไปสอนคนอื่นเหรอจะมีใครฟังป่ะแล้วอีกอย่างงานตั้งหลายงานก็ช่วยพอพูดก็หาว่าทวงบุญคุณอีกจะอะไรนักหนาไม่มีใครรับฟังในสิ่งที่เราอยากพูดเลยสักครั้งเดียวน่าเหนื่อยใจป่ะแล้วอีกอย่างไปม.คนเดียวก็นั่งฟังเพลงคนเดียวเหงาดีเหมือนกันก่อนเข้ามหาลัยคอดไว้เลยว่าชีวิตต้องมีความสุขแน่ๆแต่ตรงกันข้ามเลยไม่มีความสุขเลยแม้แต่นอดเดียวมีปัญหาหลายๆอย่างเกินไป เราไม่เคยพูดปัญหาให้ใครฟังเลยนะอีดอัดอยากระบายไม่ไหวล่ะอึดอัดมากๆไม่มีความสุขเลยอ่ะต้องการกำลังใจจากคนรอบข้างบ้างไม่ใช่ให้มาทำแบบนี้ป่ะไม่โอเครอ่ะมีสิทธิ์อะไรมาว่าคนอื่นคนอื่นก็ควรจะลดทิฐิความแรงของตัวเองลงบ้างเห็นใจคนอื่นเค้าบ้างสิลดความแรงลงมาเยอะไม่ต้องมีเลยก็ก็ได้อยากพูดนะแต่เรามีสิทธิ์บอกด้วยเหรอบอกไปก็ไม่มีสครฟังอึดอัดโว้ยยยยย ช่วยด้วยขอคำแนะนำหน่อยว่าเราจะทำยังไงกับสถานการณ์ที่น้าอึดอัดแบบนี้ได้ยังไงอ่ะเราเหนื่อยขอคำแนะนำจากทุกคนหน่อยนะ