อยากทราบว่าครอบครัวเป็นห่วงจริงๆ หรือหวงรถครับ?

สวัสดีครับ คือวันศุกร์นี้ผมจะต้องไปทานข้าวกับเพื่อนที่ห่างจากบ้านไปประมาณ15 กิโลเมตร ซึ่งทางในต่างจังหวัดขับรถประมาณ20นาทีก็ถึง แล้วร้านนี้ติดถนนทางหลวงเส้นหลัก ผมเลยขอยืมรถป้า ซึ่งจริงๆเป็นรถของอาที่ขายต่อให้ป้ากับพ่อของผมคนละครึ่งซึ่งเป็นรถเก๋ง ผมเลยกะจะยืมไปพร้อมกับน้องแท้ๆคนนึงที่มันก็นัดเพื่อนไว้ ผมก็ว่าจะรับเอาเพื่อนไปด้วย3คน ผมอายุ20แล้วนะครับ ขับรถยนต์เป็นตั้งแต่อายุ14 ขับรถไป-กลับ กรุงเทพ-หนองคาย บ่อยๆ นั่นแหละครับผมกะว่าจะยืมเอารถเก๋งไปน้ำมันผมก็จะเติมให้ แค่15กิโล ซึ่งผมไม่ขับรถเร็วมาก ผมขอไปแต่ท่านไม่อนุญาตเลยบอกให้ขับมอเตอร์ไซค์ไป ซึ่งเพื่อนของผมมันก็ไม่มีรถเพราะรถมันเอาไว้ที่มหาลัยกัน ขอย้ำนะครับว่าผมไม่ดื่มแอลกอฮอล์ ผมแค่อยากพาเพื่อนไปกินข้าวพร้อมกันหลังจากที่ไม่ได้เจอกันนาน ที่ผมมากินไกลถึง15โล เพราะที่นี่มันคือศูนย์กลางระหว่างเพื่อนๆอีกหลายๆคน แต่ท่านกลับให้ขับมอเตอร์ไซค์ไป ผมก็รู้สึกน้อยใจนะครับแต่ท่านก็บอกว่ายังไม่มีใบขับขี่ให้ขับไปไม่ได้แล้วก็พูดต่างๆนาๆ อาผมที่ถือสายอยู่กับป้าก็บอกว่าอย่าไปสงสารมัน ยิ่งสงสารก็ยิ่งได้ใจ จะเอาไปอวดเพื่อนมั่งอะไรมั่ง ซึ่งผมเสียใจมากๆกับคำพูดที่ท่านพูดออกมา คิดว่าผมอยากเอาไปอวดเพื่อนรถคันนี้มันตั้งแต่ผมยังไม่10ขวบ คิดเอาล่ะครับมันนานแค่ไหน กลางวันก็ไปไม่ได้เพราะผมเอาจะเอางานกลับไปทำเยอะมาก หยุด4วัน ใช้เวลาทั้งไป-กลับ ก็เป็นวัน ผมอยากถามพี่ๆเพื่อนๆน้องๆว่า ผมควรจะทำยังไงดีครับหรือต้องล่มเพราะผมคนเดียว ถ้าไม่ให้รถผมก็ไม่เท่าไหร่หรอกครับแต่คำพูดที่พวกท่านพูดออกมามันทำร้ายความรู้สึกผมมากๆ การทำใบขับขี่ผมจองไว้แล้วนะครับแต่ว่างธันวาคม ผมรู้สึกผิดหวังทุกครั้งที่ขอหรือแสดงความต้องการออกไปแต่สิ่งที่ได้ลับมาคือการปฏิเสธ เวลาผมอยากได้อะไรก็เก็บเงินซื้อเอาขอไปก็โดนด่าเสียความรู้สึกเฉยๆแม้กระทั่งเรื่องเรียนก็บังคับผม😭 จนผมไม่อยากพูดอะไรกับคนในครอบครัวเลยครับ