คน..ปากดี 5
นี่คือเรื่องเล่า ประสบการณ์เมื่อไปเรียน....ศิลปศาสตร์การพูด
ครั้งที่แล้วเล่าถึงตอนที่ ตัวผมเองต้องขึ้นพูดบนเวที โดยมีเจ้า...ไมโครโฟน ตัวแสบยืนจังก้าอยู่
ทั้ง ๆ ที่มาจากบ้านด้วยความมั่นอกมั่นใจ และมั่นหน้าด้วย
ว่า...กะอีแค่พูดต่อหน้าคนเพียงสิบกว่าคน มันจะยากอะไรนักหนา
แต่พอเอาจริง ๆ เข้า.....ความรู้สึกถึงเรื่องราวอันเลวร้าย ที่มีต่อการพูดหน้าไมค์ครั้งแรกในชีวิต
มันโผล่ออกมาจาก...จิตใต้สำนีก
ความล้มเหลว เละเทะไม่เป็นท่า มันออกมาหลอกหลอนอย่างไม่ทันตั้งตัว
เหมือนโรคเก่ากลับมากำเริบอย่างรุนแรง
แต่สติยังดีอยู่ สัมปชัญญะยังพอช่วยได้
เนื้อหาที่เตรียมมา ยังอยู่ครบ
แต่....ไอ้ท่อนจบมันหายไปไหนก้อไม่รู้
เนื้อหาไหลออกมาไม่หยุด แต่จะตัดจบยังไงกันล่ะ อีทีนี้
ระหว่างที่เล่าเรื่องของตัวเองไป สมองมันก็ยิ่งคายเนื้อหาออกมาไม่หยุดหย่อน
และแทรกมาด้วยภาพความอับอายในอดีต เมื่อตอน ประถม 7
เห็นภาพตัวเอง จำใจยืนร้องเพลงอย่างจำทน
ภาพคุณครู เพื่อน ๆ และคนทั้งโรงเรียนกำลังหัวเราะท้องคัด ท้องแข็ง
เพราะผมหาท่อนจบของเนื้อเพลงไม่เจอ
เพลงเดียวร้องเข้าไปได้ตั้ง 10 กว่านาที.
กลับมาเหมือนเดิมเลย ....หาทางจบ ทางลงของเรื่องราวไม่เจอ
ยิ่งเมื่อเสียงระฆัง ของอาจารย์ดังเตือน ก็ยิ่งสติแตก
พูดไปเรื่อยอะไรก็ไม่รู้ พูด ๆ ๆ ๆ ๆ
แพล่บเดียว...ระฆัง ดังอีกแล้ว ทำไมมันเร็วนัก วะ
ยังคิดเค้นหาท่อนจบอยู่ในหัวจนเหนื่อย
แถมมือสั่นเพิ่มเข้าไปอี๊กกก
สั่นทำไม.....ไม่เข้าใจ
ว๊ายย เสียงระฆัง .....เคาะรัวเลย อีทีนี้
รีบตั้งสติอย่างหนัก ในเมื่อหาท่อนจบไม่เจอ ก็สร้างใหม่ซิวะ
นึกหาอะไรสักอย่างเอามาตัดจบ มั่วไปมั่วมาจนได้
ระหว่างเดินลงจากเวที ได้แต่คิดว่า...กรู มาฝึกผิดคอร์สซะแล้ว
ต้องหาเรียน...คอร์สหยุดพูด ต่างหากล่ะ
แล้วครึ่งวันเช้าก็หมดไปอย่างสะบักสะบอม
ผู้มาเรียนแต่ละคน มีสภาพเหมือน...ไก่ชน ที่ถูกจิกตีมายับเยิน
ท่านอาจารย์ และทีมงาน ก็เชิญพวกเราออกไปกินข้าวกลางวัน
ที่เค้าจัดไว้โดยเฉพาะ
โอ้...ขอบอกเลยว่า โรงแรมที่เค้าจัดไว้เหมาะสมกับการประชุม สัมมนา หรืออบรมเป็นอย่างมาก
เพิ่งจะรีโนเวท ปรับปรุงใหม่ ไฉไลที่สุด
ดูหรู ดูดี ดูอบอุ่น
แต่...ที่สุดของที่สุด คือ อาหารกลางวันอร่อยเลิศ
ผมเองจะคอยระวังเรื่องการกินอาหาร ในเวลาที่ต้องพบปะผู้คน
หรือต้องอยู่ที่ไหนนาน ๆ
เพราะห่วงเรื่องกลิ่นปาก และการต้องเข้าห้องน้ำ
แต่ทว่า อาหารไทยที่นี้ อร่อยจริง ๆ อร่อยแทบทุกอย่าง
ยิ่งเมนูประเภท ปลา ที่ทำให้อร่อยได้ยาก
เชฟที่นี่ สุดยอดมาก....ชิมแล้วหยุดไม่ได้เลย
ช่วงบ่ายนี่แหละ ถึงจะเป็นเรื่องเนื้อหาอันมีค่าล้วน ๆ
เอาไว้เล่าวันหลัง นะครับ
อนณ นิศารัตน์
โทร. - ไลน์
0931499564
คน..ปากดี 6
https://pantip.com/topic/40170579
คน..ปากดี 5
นี่คือเรื่องเล่า ประสบการณ์เมื่อไปเรียน....ศิลปศาสตร์การพูด
ครั้งที่แล้วเล่าถึงตอนที่ ตัวผมเองต้องขึ้นพูดบนเวที โดยมีเจ้า...ไมโครโฟน ตัวแสบยืนจังก้าอยู่
ทั้ง ๆ ที่มาจากบ้านด้วยความมั่นอกมั่นใจ และมั่นหน้าด้วย
ว่า...กะอีแค่พูดต่อหน้าคนเพียงสิบกว่าคน มันจะยากอะไรนักหนา
แต่พอเอาจริง ๆ เข้า.....ความรู้สึกถึงเรื่องราวอันเลวร้าย ที่มีต่อการพูดหน้าไมค์ครั้งแรกในชีวิต
มันโผล่ออกมาจาก...จิตใต้สำนีก
ความล้มเหลว เละเทะไม่เป็นท่า มันออกมาหลอกหลอนอย่างไม่ทันตั้งตัว
เหมือนโรคเก่ากลับมากำเริบอย่างรุนแรง
แต่สติยังดีอยู่ สัมปชัญญะยังพอช่วยได้
เนื้อหาที่เตรียมมา ยังอยู่ครบ
แต่....ไอ้ท่อนจบมันหายไปไหนก้อไม่รู้
เนื้อหาไหลออกมาไม่หยุด แต่จะตัดจบยังไงกันล่ะ อีทีนี้
ระหว่างที่เล่าเรื่องของตัวเองไป สมองมันก็ยิ่งคายเนื้อหาออกมาไม่หยุดหย่อน
และแทรกมาด้วยภาพความอับอายในอดีต เมื่อตอน ประถม 7
เห็นภาพตัวเอง จำใจยืนร้องเพลงอย่างจำทน
ภาพคุณครู เพื่อน ๆ และคนทั้งโรงเรียนกำลังหัวเราะท้องคัด ท้องแข็ง
เพราะผมหาท่อนจบของเนื้อเพลงไม่เจอ
เพลงเดียวร้องเข้าไปได้ตั้ง 10 กว่านาที.
กลับมาเหมือนเดิมเลย ....หาทางจบ ทางลงของเรื่องราวไม่เจอ
ยิ่งเมื่อเสียงระฆัง ของอาจารย์ดังเตือน ก็ยิ่งสติแตก
พูดไปเรื่อยอะไรก็ไม่รู้ พูด ๆ ๆ ๆ ๆ
แพล่บเดียว...ระฆัง ดังอีกแล้ว ทำไมมันเร็วนัก วะ
ยังคิดเค้นหาท่อนจบอยู่ในหัวจนเหนื่อย
แถมมือสั่นเพิ่มเข้าไปอี๊กกก
สั่นทำไม.....ไม่เข้าใจ
ว๊ายย เสียงระฆัง .....เคาะรัวเลย อีทีนี้
รีบตั้งสติอย่างหนัก ในเมื่อหาท่อนจบไม่เจอ ก็สร้างใหม่ซิวะ
นึกหาอะไรสักอย่างเอามาตัดจบ มั่วไปมั่วมาจนได้
ระหว่างเดินลงจากเวที ได้แต่คิดว่า...กรู มาฝึกผิดคอร์สซะแล้ว
ต้องหาเรียน...คอร์สหยุดพูด ต่างหากล่ะ
แล้วครึ่งวันเช้าก็หมดไปอย่างสะบักสะบอม
ผู้มาเรียนแต่ละคน มีสภาพเหมือน...ไก่ชน ที่ถูกจิกตีมายับเยิน
ท่านอาจารย์ และทีมงาน ก็เชิญพวกเราออกไปกินข้าวกลางวัน
ที่เค้าจัดไว้โดยเฉพาะ
โอ้...ขอบอกเลยว่า โรงแรมที่เค้าจัดไว้เหมาะสมกับการประชุม สัมมนา หรืออบรมเป็นอย่างมาก
เพิ่งจะรีโนเวท ปรับปรุงใหม่ ไฉไลที่สุด
ดูหรู ดูดี ดูอบอุ่น
แต่...ที่สุดของที่สุด คือ อาหารกลางวันอร่อยเลิศ
ผมเองจะคอยระวังเรื่องการกินอาหาร ในเวลาที่ต้องพบปะผู้คน
หรือต้องอยู่ที่ไหนนาน ๆ
เพราะห่วงเรื่องกลิ่นปาก และการต้องเข้าห้องน้ำ
แต่ทว่า อาหารไทยที่นี้ อร่อยจริง ๆ อร่อยแทบทุกอย่าง
ยิ่งเมนูประเภท ปลา ที่ทำให้อร่อยได้ยาก
เชฟที่นี่ สุดยอดมาก....ชิมแล้วหยุดไม่ได้เลย
ช่วงบ่ายนี่แหละ ถึงจะเป็นเรื่องเนื้อหาอันมีค่าล้วน ๆ
เอาไว้เล่าวันหลัง นะครับ
อนณ นิศารัตน์
โทร. - ไลน์
0931499564
คน..ปากดี 6
https://pantip.com/topic/40170579