บางที... ก็รู้สึกแย้งๆ​ กับคนค้าคนขายอยู่นิดๆ​ เหมือนกัน​ : ดาว​ดำผู้รู้สึกว่าเยอะไป

กระทู้คำถาม
กระทู้นี้เหมือนเป็นข้อคิดกลายๆ​ กับเจ้าของกิจการ​ เชิงค้าขายและให้บริการนะครับผม

เรื่องมีอยู่ว่า​ ผมต้องเอาแล็ปท็อปไปใช้นำเสนอแบบน่ะครับ​ แต่ด้วยว่ามันก็ค่อนข้างเก่าและช้า​ เลยจะเปลี่ยนฮาร์ดดิสก์ไปเป็​น​ ssd เพื่อให้มันเร็วทันใจขึ้น

ด้วยว่าแล็ปท็อปกับพีซีมันก็ต่างกันอ่ะนะ​ ถ้าเป็นพีซีผมหลับตาเปลี่ยนเองยังได้​ แต่แล็ปท็อปถ้าใครเคยลองแกะจะรู้ว่ามันยากกว่าเยอะ

ผมก็เลยจะเอาไปให้ร้านเปลี่ยนให้​ คือ... ผมเองก็ไม่ใช่คนเรื่องมากเรื่องร้านไหนอะไรยังไงหรอก​ ร้านไหนใกล้ก็ไปมันใกล้ๆ​ นั่นละ

ทีนี้พอหอบแล็ปท็อปเข้าไปด้วยความรีบ กะทิ้งไว้ค่อยมาเอา​ เพราะต้องไปหน้างานทางอื่น​ เลยไม่ได้สังเกตป้ายหน้าร้าน​ ว่าห้ามใส่รองเท้าเข้าไปในร้าน​ พอเจ้าของร้านเห็นผมเข้าไปทั้งอย่างนั้น​ ก็ชักสีหน้าใส่พร้อมทั้งตำหนิผม​ ว่าอ่านป้ายไม่ออกเหรอ​ ผมก็อึ้งไปนิดหนึ่ง​ อารมณ์แบบ... มันต้องใช้คำพูดแบบนี้เลยเหรอวะ​ ผมก็เลยสวนกลับไปว่า​ แถวนี้มีร้านอื่นอีกไหมครับ​ ที่ไม่ต้องถอดรองเท้า

ไม่รู้นะห้างทุกห้างในประเทศไทย​ เขาก็ให้ใส่รองเท้าเข้าไปทั้งนั้น​ คือผมไม่เข้าใจว่าคุณจะมาสร้างเงื่อนไขให้ลูกค้ายุ่งยากทำไม​ ไม่เข้าใจ​ โดยเฉพาะคำพูดคำจาและกิริยาท่าทางแบบนั้น

เศรษฐกิจก็ยังไม่กลับสู่ภาวะปกติ​ ทำไมไม่ใส่ใจมากกว่านั้​ แทนที่คนทั่วไปจะได้อุดหนุนกิจการรายย่อย​ เขาพากันไปร้านเฟรนด์ชายส์กันหมด​ เงินก็ไปกองอยู่กับนายทุนใหญ่แบบง่ายๆ

เห้อ...
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่