สวัสดีค่ะ ตั้งกระทู้ครั้งแรก ผิดพลาดยังไงขออภัยนะคะ
ตอนนี้เราอยู่มหาลัยมาได้ปีนึงแล้วค่ะ เพื่อนๆในคณะตอนนี้เท่าที่เห็นเรื่องกลุ่มเพื่อนอะไรก็พอลงตัวกันบ้างแล้ว แต่สำหรับเราเราไม่มีกลุ่มค่ะ แต่ก็ยังมีเพื่อนที่ไปไหนด้วยกันตอนเรียนอยู่นะคะ แบบนั่งเรียนด้วยกัน กินข้าวด้วยกัน มี2คน ซึ่งคนนึงเราค่อนข้างสนิทกับเค้า ถึงจะเพิ่งมารู้จักตอนมหาลัย อีกคนเคยอยู่รรเดียวกันมาก่อน ตอนปี1ก็ไปเรียนด้วยกันเพราะวิชาเสรีเหมือนกัน แต่ว่าอยู่ไปด้วยกันซักพัก เราไม่รู้สึกว่าสนิทกับเค้าเลยค่ะ ทั้งนิสัยทั้งอะไรหลายๆอย่าง ความชอบไม่ตรงกัน ไลฟ์สไตล์ก็ไม่ตรงกัน แต่เค้าก็ให้ความช่วยเหลือเราดีอยู่ แต่จะติดตรงเรื่องที่ว่าไปข้างต้นว่าไม่มีอะไรที่ตรงกันเลย อีกอย่างนึงมีนิสัยของเค้าที่เราไม่ค่อยชอบอยู่ด้วย ซึ่งจริงๆตรงจุดนี้เราก็ทนมานานแล้วเหมือนกัน คือเค้าเป็นคนชอบพูดขัดความคิดคนอื่น เหมือนจะยึดความคิดตัวเอง เวลาคุยกันทีไรเราก็หมดอารมณ์ที่จะคุยต่อ เพรารู้สึกว่าโดนขัด หรือถ้าแนะนำอะไรไป เค้าก็จะทำเหมือนกับรู้อยู่แล้ว ทั้งที่จริงๆก็ไม่รู้ ไม่ก็บางอย่าง เช่นเรื่องเรียนเราเห็นว่ามันผิดเราก็ทักไป แต่เค้าก็ยืนยันว่าถูก แล้วก็เถียงเรา ไม่ยอมพิจารณาว่ามันผิดจริงๆมั้ย พอสุดท้ายมาผิดจริงก็ดูไม่ค่อยยอมรับเท่าไร บางครั้งก๋ชอบใส่อารมณ์เวลาคุย ทั้งที่น้ำเสียงเราก็ปกติไม่ได้ว่าอะไรเค้าเลย เราพยายามสังเกตตลอดว่าเป็นที่เราหรือเค้ากันแน่ แต่พอลองคุยกับคนอื่นทีไรบทสนทนาก็ลื่นไหลตลอด แต่คุยกับเพื่อนคนนี้ทีไรบทสนทนามันจบลงไวมาก โดยเราเป็นคนตัดจบเอง แบบปล่อยเบลอหรือพูดแค่ว่าอืมๆ เพราะไม่อยากรู้สึกแย่ไปมากกว่านี้ เราเป็นคนค่อนข้างอดทนพอสมควร เพราะคิดไว้เสมอว่าคนเราก็มีทั้งข้อดีและข้อเสียในตัว แต่ก็กลัวว่าซักวันหนึ่งถ้าทนไปนานๆแล้วถ้าทนไม่ไหว กลัวตัวเองจะระเบิดออกมา มีครั้งนีงนี่แหละค่ะ ช่วงปจดใกล้มา อารมณ์ก็เลยค่อนข้างเหวี่ยง จากที่เคยทนได้มาตลอด วันนั้นเราก็ระเบิดเลยค่ะ ซึ่งเคยคิดว่าจะบอกข้อเสียให้เค้ารู้ตัวดีมั้ย ถ้าในสถานการณ์ปกติที่ไม่มีอะไรเกิดขึ้น บอกไปก็กลัวจะบาดหมางใจกันอีก หรือรอให้เกิดปัญหาอีกรอบค่อยบอกทีเดียว เพราะเคยได้ยินว่าถ้ามีเพื่อนที่ทำนิสัยที่เราไม่ชอบให้บอกตั้งแต่เนิ่นๆ ถ้าเพิ่งมาบอกทีหลังก็จะกลายเป็นว่าเค้าชินกับนิสัยที่เราทำไปแล้ว แล้วก็จะประมาณว่า "ทำไมเพิ่งมาบอกเอาป่านนี้ ที่ผ่านมาก็ไม่เห็นเป็นไรเลยนี่" ประมาณนี้อะค่ะ ด้วเหตุนี้เราเลยอยากที่จะย้ายไปหาเพื่อนกลุ่มอื่น
ในคณะเรา เรามีคนรู้จักที่คุยได้พอสมควร เพราะเอาจริงๆคนในคณะเราค่อนข้างเฟรนลี่มากๆ แต่คนเหล่านั้นเขาก็มีเพื่อนเป็นกลุ่มๆกันแล้ว เราก็เคยคิดไว้เหมือนกันว่าถ้าได้อยู่กลุ่มกับคนเหล่านั้นน่าจะดี เพราะทั้งมีความชอบที่ตรงกัน คุยกันก็ลื่นไหล ไม่รู้สึกอึดอัดใจที่จะสนทนาด้วย เอาจริงๆถ้าให้เราเริ่มค่อยๆไปเกาะกลุ่มใหม่กับเขาเลย เรารู้สึกว่าไม่ยาก แต่ติดปัญหาตรงที่ว่า จะปลีกตัวไปเลยก็จะกลายเป็นว่าเราทิ้งเพื่อน2คนที่เหลือไปเลยรึเปล่า เพราะอีกคนที่เราค่อนข้างสนิทด้วยก็ไม่ได้มีปัญหาอะไร เราก็รู้สึกแย่เหมือนกันที่ต้องทิ้งคนนี้ไป ดูเราเป็นคนไม่พอใจในสิ่งที่ตัวเองมีมั้ย ดูเราโลภมากไปรึเปล่า เพราะเราอยากมีเพื่อนมากกว่านี้จริงๆ ไม่อยากให้ตัวเองจมกับความรู้สึกไม่สบายใจ เราควรทำยังไงดีคะ รบกวนพี่ๆที่เคยมีประสบการณ์มาก่อนด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ
อยากมีกลุ่มเพื่อนในมหาลัย
ตอนนี้เราอยู่มหาลัยมาได้ปีนึงแล้วค่ะ เพื่อนๆในคณะตอนนี้เท่าที่เห็นเรื่องกลุ่มเพื่อนอะไรก็พอลงตัวกันบ้างแล้ว แต่สำหรับเราเราไม่มีกลุ่มค่ะ แต่ก็ยังมีเพื่อนที่ไปไหนด้วยกันตอนเรียนอยู่นะคะ แบบนั่งเรียนด้วยกัน กินข้าวด้วยกัน มี2คน ซึ่งคนนึงเราค่อนข้างสนิทกับเค้า ถึงจะเพิ่งมารู้จักตอนมหาลัย อีกคนเคยอยู่รรเดียวกันมาก่อน ตอนปี1ก็ไปเรียนด้วยกันเพราะวิชาเสรีเหมือนกัน แต่ว่าอยู่ไปด้วยกันซักพัก เราไม่รู้สึกว่าสนิทกับเค้าเลยค่ะ ทั้งนิสัยทั้งอะไรหลายๆอย่าง ความชอบไม่ตรงกัน ไลฟ์สไตล์ก็ไม่ตรงกัน แต่เค้าก็ให้ความช่วยเหลือเราดีอยู่ แต่จะติดตรงเรื่องที่ว่าไปข้างต้นว่าไม่มีอะไรที่ตรงกันเลย อีกอย่างนึงมีนิสัยของเค้าที่เราไม่ค่อยชอบอยู่ด้วย ซึ่งจริงๆตรงจุดนี้เราก็ทนมานานแล้วเหมือนกัน คือเค้าเป็นคนชอบพูดขัดความคิดคนอื่น เหมือนจะยึดความคิดตัวเอง เวลาคุยกันทีไรเราก็หมดอารมณ์ที่จะคุยต่อ เพรารู้สึกว่าโดนขัด หรือถ้าแนะนำอะไรไป เค้าก็จะทำเหมือนกับรู้อยู่แล้ว ทั้งที่จริงๆก็ไม่รู้ ไม่ก็บางอย่าง เช่นเรื่องเรียนเราเห็นว่ามันผิดเราก็ทักไป แต่เค้าก็ยืนยันว่าถูก แล้วก็เถียงเรา ไม่ยอมพิจารณาว่ามันผิดจริงๆมั้ย พอสุดท้ายมาผิดจริงก็ดูไม่ค่อยยอมรับเท่าไร บางครั้งก๋ชอบใส่อารมณ์เวลาคุย ทั้งที่น้ำเสียงเราก็ปกติไม่ได้ว่าอะไรเค้าเลย เราพยายามสังเกตตลอดว่าเป็นที่เราหรือเค้ากันแน่ แต่พอลองคุยกับคนอื่นทีไรบทสนทนาก็ลื่นไหลตลอด แต่คุยกับเพื่อนคนนี้ทีไรบทสนทนามันจบลงไวมาก โดยเราเป็นคนตัดจบเอง แบบปล่อยเบลอหรือพูดแค่ว่าอืมๆ เพราะไม่อยากรู้สึกแย่ไปมากกว่านี้ เราเป็นคนค่อนข้างอดทนพอสมควร เพราะคิดไว้เสมอว่าคนเราก็มีทั้งข้อดีและข้อเสียในตัว แต่ก็กลัวว่าซักวันหนึ่งถ้าทนไปนานๆแล้วถ้าทนไม่ไหว กลัวตัวเองจะระเบิดออกมา มีครั้งนีงนี่แหละค่ะ ช่วงปจดใกล้มา อารมณ์ก็เลยค่อนข้างเหวี่ยง จากที่เคยทนได้มาตลอด วันนั้นเราก็ระเบิดเลยค่ะ ซึ่งเคยคิดว่าจะบอกข้อเสียให้เค้ารู้ตัวดีมั้ย ถ้าในสถานการณ์ปกติที่ไม่มีอะไรเกิดขึ้น บอกไปก็กลัวจะบาดหมางใจกันอีก หรือรอให้เกิดปัญหาอีกรอบค่อยบอกทีเดียว เพราะเคยได้ยินว่าถ้ามีเพื่อนที่ทำนิสัยที่เราไม่ชอบให้บอกตั้งแต่เนิ่นๆ ถ้าเพิ่งมาบอกทีหลังก็จะกลายเป็นว่าเค้าชินกับนิสัยที่เราทำไปแล้ว แล้วก็จะประมาณว่า "ทำไมเพิ่งมาบอกเอาป่านนี้ ที่ผ่านมาก็ไม่เห็นเป็นไรเลยนี่" ประมาณนี้อะค่ะ ด้วเหตุนี้เราเลยอยากที่จะย้ายไปหาเพื่อนกลุ่มอื่น
ในคณะเรา เรามีคนรู้จักที่คุยได้พอสมควร เพราะเอาจริงๆคนในคณะเราค่อนข้างเฟรนลี่มากๆ แต่คนเหล่านั้นเขาก็มีเพื่อนเป็นกลุ่มๆกันแล้ว เราก็เคยคิดไว้เหมือนกันว่าถ้าได้อยู่กลุ่มกับคนเหล่านั้นน่าจะดี เพราะทั้งมีความชอบที่ตรงกัน คุยกันก็ลื่นไหล ไม่รู้สึกอึดอัดใจที่จะสนทนาด้วย เอาจริงๆถ้าให้เราเริ่มค่อยๆไปเกาะกลุ่มใหม่กับเขาเลย เรารู้สึกว่าไม่ยาก แต่ติดปัญหาตรงที่ว่า จะปลีกตัวไปเลยก็จะกลายเป็นว่าเราทิ้งเพื่อน2คนที่เหลือไปเลยรึเปล่า เพราะอีกคนที่เราค่อนข้างสนิทด้วยก็ไม่ได้มีปัญหาอะไร เราก็รู้สึกแย่เหมือนกันที่ต้องทิ้งคนนี้ไป ดูเราเป็นคนไม่พอใจในสิ่งที่ตัวเองมีมั้ย ดูเราโลภมากไปรึเปล่า เพราะเราอยากมีเพื่อนมากกว่านี้จริงๆ ไม่อยากให้ตัวเองจมกับความรู้สึกไม่สบายใจ เราควรทำยังไงดีคะ รบกวนพี่ๆที่เคยมีประสบการณ์มาก่อนด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ