เรื่องมีอยู่ว่าวันนั้นฝนตกหนักมากแล้วต้องไปเรียนที่หอประชุม เรากับเพื่อนอีก4คนแล้วก็เธอกับเพื่อน1คนกำลังยืนหลบฝนอยู่ที่หลบฝนโดยคิดว่าจะไปเรียนยังไง แต่ทั้งหมดที่ยืนหลบฝนมีเรามีร่มคนเดียวตอนนั้นเราเห็นว่าเธอยืนหลบฝนอยู่เลยคิดว่าชวนเธอกางร่มไปกับเราดีกว่ายังไงเธอก็ไปแหละ(คนบ้าที่ไหนจะตากฝนไปเอง ทั้งที่คนข้างๆมีร่ม)แล้วเราก็คิดว่ายังไงเพื่อนเรามันก็จะเข้าร่มไปกับเราถ้าเราชวน เราเลยบอกพวกมันว่าถ้างั้นเพื่อความยุติธรรมจะไม่มีใครกางร่มวิ่งตากฝนไปเลย นับ1-3พวกมันก็พากันวิ่งไปแล้วเรายืนมองพวกมันวิ่งไป ที่หลบก็เหลือเราเธอและเพื่อนของเธอ1คน เราไม่กล้าชวนเธอเข้าร่มไปหอประชุมพร้อมกับเรา เราเลยทำเป็นชวนเพื่อนเธอ(คิดว่ายังไงเพื่อนเธอก็จะหันไปชวนเธอไปพร้อมกับเรา)ในที่สุดเราก็ได้กางร่มด้วยกัน โดยที่เราอยู่ด้านขวาเพื่อนเธออยู่ตรงกลางเธออยู่ด้านซ้าย(เหมือนมี กขค. เลย) จุดที่พีคคือมือข้างซ้ายเราถือร่มที่กางอยู่แล้วเธอก็เอามือเธอไม่รู้ว่าตั้งใจจะถือร่มช่วยแต่จับโดนข้อมือหรือว่าอะไร แต่ตอนนั้นอยากหยุดเวลาเอาไว้เลย เพราะเธอจับที่ข้อมือเราไปจนถึงหอประชุมโดยที่เพื่อนเธออยู่ตรงกลาง อยากทราบว่าถ้าคนที่เรารู้สึกดีด้วยมาจับที่ข้อมือเราระหว่างเดิน ถ้าเป็นทุกคนจะมีอาการเป็นยังไงงง แล้วเราควรสารภาพรักกับเขาไหม
คนที่เรารู้สึกดีด้วยมาจับข้อมือระหว่างเดิน ทุกคนจะมีอาการยังไง แล้วเราควรสารภาพรักเขาไหม