คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 8
พอดี กำลังอ่าน/ศึกษาเรื่องนี้ค่ะ หากให้คำตอบผิดหรือผู้รู้ท่านอื่นสามารถแย้งได้นะคะ
แยกเป็นสองส่วนกับสองคำถาม
คำถามแรก เรื่องให้ทาน/ช่วยเหลือคนไม่ดี ไม่มีศีลเนี่ย เคยฟัง/อ่านเจอ พระท่านว่า การให้ทานเนี่ยทำกับเดรัจฉานยังไม่เท่าให้กับคนทุศีล ในคนทุศีลยังไม่เท่ากับคนมีศีลแล้วก็ไล่ความมีศีลสูงไปเรื่องๆอะค่ะจนถึงพระพุทธเจ้า คุณจขกท.สามารถเสิร์ชหาคำสอนนี้ได้เลยในอินเทอร์เน็ตนะคะ ส่วนเราจะได้บุญไหมพระท่าหนึ่งเคยเทศน์ว่า เราทำบุญเนี่ย สิ่งสำคัญคือจิตที่ตั้งมั่น เราตั้งมั่นช่วยเหลือ ปรารถนาให้เขาพ้นทุกข์ เราย่อมได้บุญ แต่สิ่งที่เราให้เงิน/สิ่งช่วยเหลือเขานั้น เขาเอาไปทำอย่างไรย่อมเป็นบุญบาปของเขา เราทำเพราะความไม่รู้ย่อมไม่ผิด แต่หากเรารู้แต่ยังให้อันนั้นผิด แต่ในส่วนนี้เรากำลังศึกษาค่ะ เพราะในกรณีที่ถ้าเขามาโกหกว่าจะเอาไปทำอย่างอื่นแต่เอาไปทำแท้งเนี่ย บ้างก็ว่าถ้าเราช่วยเราจะมีส่วนร่วมในการทำบาป เหมือนรับซื้อของโจรที่โจรขโมยมาแต่เราไม่รู้ดันซื้อไว้ เราก็มีความผิด ในกรณีนี้ เราแนะนำคุณ จขกท.ลองทำบุญทำทานด้านอื่นดีไหมคะ อย่างวัดพระบาทน้ำพุก็เป็นการช่วยเหลือคนเหมือนกันนะคะ หรือการบูรณะวัด สร้างศาลาให้คนได้ใช้ในการจัดพิธีต่างๆ หรือการช่วยทำศพ/บวชแก่ผู้ไม่พร้อมนี่ก็ได้บุญเยอะนะคะ ทางในการทำบุญมีหลายแขนงมากๆเลยค่ะ ลองให้ท่านทำดูนะคะ
กรณีที่สองในการให้ทานกับหมาเนี่ยบุญกับบาปแยกกันชัดเจนค่ะ บุญเนี่ยได้แน่ๆค่ะ จากการให้ทานกับสัตว์เดรัจฉาน แต่บาปนี่อันนี้เป็นมุมมองของเรานะคะ ว่าหมามันไม่รู้ว่าอะไรดี อะไรไม่ดี แต่เราเนี่ยรู้เราสามารถเลือกที่จะให้ได้ ถ้าคุณพ่อท่านยังให้สิ่งที่ไม่ดีกับหมาต่อไปจะเป็นการเพิ่มความทรมานให้กับหมาเพราะว่ามันป่วยเป็นโรคอยู่แล้วจากบุญก็จะเป็นบาปนะคะ เปลี่ยนเป็นการเปลี่ยนอาหารดีไหมคะ หมามันก็อยากกินเหมือนเดิมแน่นอน
เรามองว่าบอกท่านไหมคะว่าท่านคนที่ท่านช่วยและหมาเนี่ย ต่างก็ต้องได้รับการฝึก คนก็เลิกช่วยคนเดิมๆเพียงคนเดียวดีไหมคะ อย่าฝึกให้เค้าเป็นผู้รับเพียงอย่างเดียว ทุกคนต้องฝึกพึ่งตัวเองและแก้ปัญหาที่ตัวเองมีเองบ้าง ไม่ใช่ช่วยอย่างไรก็ช่วยอย่างนั้น ส่วนเรื่องของหมาเนี่ยถ้าไม่ฝึกมันวันนี้แล้วเมื่อไหร่มันจะเลิกอยากแบบเดิมๆคะ เราเป็นผู้ให้มันเปลี่ยนที่เราได้ ส่วนหมาแรกๆมันอาจจะกินน้อยหน่อยแต่เราเชื่อว่ามันจะกินเพื่อความอยู่รอดค่ะ
สุดท้ายแล้วถ้ามันแก้ไม่ได้จริงๆ ให้ถือว่าเขากำลังชดใช้หนี้กรรมให้แก่กันดีไหมคะคคุณ จขกท. เผื่อจะได้โล่งใจบ้าง จิตใจจะได้ไม่ขุ่นมัว ให้เข้าใจว่าเราพยายามในการลุแจ้งให้แก่เขาแล้ว ทุกคนมีความคิดและแนวทางของตัวเองค่ะ สุดท้ายจะเลือกทำหรือไม่ทำต่อให้บอกยังวันสุดท้ายของชีวิตหากเขาไม่ทำก็สุดแต่เขาค่ะ
แยกเป็นสองส่วนกับสองคำถาม
คำถามแรก เรื่องให้ทาน/ช่วยเหลือคนไม่ดี ไม่มีศีลเนี่ย เคยฟัง/อ่านเจอ พระท่านว่า การให้ทานเนี่ยทำกับเดรัจฉานยังไม่เท่าให้กับคนทุศีล ในคนทุศีลยังไม่เท่ากับคนมีศีลแล้วก็ไล่ความมีศีลสูงไปเรื่องๆอะค่ะจนถึงพระพุทธเจ้า คุณจขกท.สามารถเสิร์ชหาคำสอนนี้ได้เลยในอินเทอร์เน็ตนะคะ ส่วนเราจะได้บุญไหมพระท่าหนึ่งเคยเทศน์ว่า เราทำบุญเนี่ย สิ่งสำคัญคือจิตที่ตั้งมั่น เราตั้งมั่นช่วยเหลือ ปรารถนาให้เขาพ้นทุกข์ เราย่อมได้บุญ แต่สิ่งที่เราให้เงิน/สิ่งช่วยเหลือเขานั้น เขาเอาไปทำอย่างไรย่อมเป็นบุญบาปของเขา เราทำเพราะความไม่รู้ย่อมไม่ผิด แต่หากเรารู้แต่ยังให้อันนั้นผิด แต่ในส่วนนี้เรากำลังศึกษาค่ะ เพราะในกรณีที่ถ้าเขามาโกหกว่าจะเอาไปทำอย่างอื่นแต่เอาไปทำแท้งเนี่ย บ้างก็ว่าถ้าเราช่วยเราจะมีส่วนร่วมในการทำบาป เหมือนรับซื้อของโจรที่โจรขโมยมาแต่เราไม่รู้ดันซื้อไว้ เราก็มีความผิด ในกรณีนี้ เราแนะนำคุณ จขกท.ลองทำบุญทำทานด้านอื่นดีไหมคะ อย่างวัดพระบาทน้ำพุก็เป็นการช่วยเหลือคนเหมือนกันนะคะ หรือการบูรณะวัด สร้างศาลาให้คนได้ใช้ในการจัดพิธีต่างๆ หรือการช่วยทำศพ/บวชแก่ผู้ไม่พร้อมนี่ก็ได้บุญเยอะนะคะ ทางในการทำบุญมีหลายแขนงมากๆเลยค่ะ ลองให้ท่านทำดูนะคะ
กรณีที่สองในการให้ทานกับหมาเนี่ยบุญกับบาปแยกกันชัดเจนค่ะ บุญเนี่ยได้แน่ๆค่ะ จากการให้ทานกับสัตว์เดรัจฉาน แต่บาปนี่อันนี้เป็นมุมมองของเรานะคะ ว่าหมามันไม่รู้ว่าอะไรดี อะไรไม่ดี แต่เราเนี่ยรู้เราสามารถเลือกที่จะให้ได้ ถ้าคุณพ่อท่านยังให้สิ่งที่ไม่ดีกับหมาต่อไปจะเป็นการเพิ่มความทรมานให้กับหมาเพราะว่ามันป่วยเป็นโรคอยู่แล้วจากบุญก็จะเป็นบาปนะคะ เปลี่ยนเป็นการเปลี่ยนอาหารดีไหมคะ หมามันก็อยากกินเหมือนเดิมแน่นอน
เรามองว่าบอกท่านไหมคะว่าท่านคนที่ท่านช่วยและหมาเนี่ย ต่างก็ต้องได้รับการฝึก คนก็เลิกช่วยคนเดิมๆเพียงคนเดียวดีไหมคะ อย่าฝึกให้เค้าเป็นผู้รับเพียงอย่างเดียว ทุกคนต้องฝึกพึ่งตัวเองและแก้ปัญหาที่ตัวเองมีเองบ้าง ไม่ใช่ช่วยอย่างไรก็ช่วยอย่างนั้น ส่วนเรื่องของหมาเนี่ยถ้าไม่ฝึกมันวันนี้แล้วเมื่อไหร่มันจะเลิกอยากแบบเดิมๆคะ เราเป็นผู้ให้มันเปลี่ยนที่เราได้ ส่วนหมาแรกๆมันอาจจะกินน้อยหน่อยแต่เราเชื่อว่ามันจะกินเพื่อความอยู่รอดค่ะ
สุดท้ายแล้วถ้ามันแก้ไม่ได้จริงๆ ให้ถือว่าเขากำลังชดใช้หนี้กรรมให้แก่กันดีไหมคะคคุณ จขกท. เผื่อจะได้โล่งใจบ้าง จิตใจจะได้ไม่ขุ่นมัว ให้เข้าใจว่าเราพยายามในการลุแจ้งให้แก่เขาแล้ว ทุกคนมีความคิดและแนวทางของตัวเองค่ะ สุดท้ายจะเลือกทำหรือไม่ทำต่อให้บอกยังวันสุดท้ายของชีวิตหากเขาไม่ทำก็สุดแต่เขาค่ะ
แสดงความคิดเห็น
ให้ทานแก่คนพาล ได้บาปหรือบุญ พุทธวจน