ลืมคนที่เรารักมาก มันลืมยังไงได้หรอ ?

สวัดดีครับ วันนี้มันอาจจะเป็นเรื่องราวที่ผมมาเล่าถึงเธอครั้งสุดท้าย วันนี้ผมจะเดินออกจากชีวิตเธอ เธอคนที่ไม่ต้องการจะอยู่เพื่อมีผม เธอคนที่ให้สถานะผมหลังเลิกกัน ว่า "เพื่อน" 1เดือนแล้วครับที่เราเลิกกันและเราคุยกันมาในสถานะแค่เพื่อน เธอบล๊อกไลน์ผม เฟสผม ไอจีผม เหลือเพียง Messenger ในแชท อย่างเดียวที่เราติดต่อกัน การที่ผมเข้าไปคุยกับเธอ ยอมแม้สถานะเพื่อน เพราะผมไม่อยากให้เขาหายไปในชีวิตผม แต่รู้มั้ย การที่เข้าขอร้องให้เขาอยุ่กับผม เหมือนผมไปขอทานให้เขามาคุยกับผม ตลอดระยะเวลา 1 เดือน ผมเจอ ถูกไล่ เจอคำพูดที่ว่า เเค่เขามาคุยด้วยมันก็บุญหัวแล้ว เขาจะด่า จะว่าผมตอนไหนก็ได้ เพราะเขาคือคนที่มาคุยกับผม แต่ผมไม่มีสิทธิ์ทำเขากลับ คำพูดเขาพูดใส่ผมเหมือนผมไม่เคยมีค่า มีความสำคัญกับเขามาก่อนเลย ใน 1 เดือน เขาอยากทำอะไรเขาก็ทำได้ เฟสเขาอยากรัยแอดผม เขาก็รับ วันไหน เขาอยากบล๊อกเขาก็บล๊อก เขาบอกผม ผมไม่มีสิทธิ์ตรงนั้น จนมาวันนี้ เมื่อคืน เขาก็บล๊อกเฟสผม และวันนี้เขาก็พูดว่า จะพิมพ์อะไรพิมพ์อะไร พิมพ์มาให้หมด ก่อนที่จะไม่ได้พิมพ์ นั่นหมายถึงเขาจะบล๊อกผมอีกทุกช่องทาง และเขาบอกจะปิดเฟส มันก็หมายถึง เขาไม่ได้อยากคุยกับผมเลยสักนิดเดียวตลอดระยะเวลา ผมเลยบอกให้เขาไม่ต้องปิดเฟสเขา เพราะเดี๋นวผมปิดเอง และวันนี้ก่อนจะมาที่ Pantip ผมปิดเฟสผม ปิดไอจีผม ปิดไลน์ผม ปิดทุกอย่างแล้ว ผมรู้ตัวผมแล้ว ว่าในเมื่อเขาไม่อยากคุยกับเรา เขาไม่ได้อยากอยู่กับเรา เขาไม่ได้อยากมีเราจริงๆ ผมควรตัดใจและเดินออกมา เพราะถ้ายังอยู่ ยังฝืน ยังรั้ง ยังขอให้เขามาคุยต่อ ผมเองที่จะเจ็บสุด  *แต่มันก็ยังเจ็บอยู่ดี ทรมานอยู่ดี ร้องไห้อยู่ดี โดยที่เขาจะมีผม หรือไม่มีผมเขาก็ไม่เป็นอะไรสักนิดเดียว #ผมรักเขามาก ลืมเขามันทำยังไงหรอ หาอะไรทำเพื่อไม่ให้คิดถึงเขา ก็ทำแล้ว แต่ไม่เคยได้ผล ทำแต่งานเพื่อให้ลืมเขา ก็ทำแล้ว มันก็มีช่องว่างในสมองคิดถึงเขา ดูหนังฟังเพลง มันก็ยิ่งมีแต่เขา