หนูมีเรื่องจะมาเล่าให้ฟังค่ะเป็นเรื่องของตัวหนูเองและเกิดขึ้นกับหนูในปัจจุบันหนูเรียนอยู่ชั้นม 4 ค่ะเรื่องราวร้ายๆทั้งหมดมันเกิดขึ้นกับหนูในตอนม 2 เทอมที่ 2 ค่ะหนูไม่คิดไม่ฝันว่ามันจะเกิดขึ้นกับหนูหนูจึงขอเล่าประสบการณ์ทั้งหมดนี้ให้พี่ๆเพื่อนๆฟังค่ะ
ครอบครัวของหนูเรียกได้ว่าเป็นครอบครัวที่ค่อนข้างยากจนแต่ก็ยังพอมีพอกินใช้ชีวิตอย่างพอเพียงค่ะหนูมีน้องอยู่ 1 คนและตอนนั้นหนูก็ยังมีพ่อแล้วก็ยังมีแม่ค่ะพ่อของหนูท่านอายุมากแล้วอายุถึง 60 70 ปีอันนี้หนูก็จำไม่ค่อยได้ส่วนแม่ก็อายุประมาณ 41ปีค่ะพ่อกับแม่มีหนูกับน้อง 2 คนหนูอยู่ในหมู่บ้านชนบทเล็กๆและเรื่องที่ไม่คาดคิดไม่คาดฝันมันก็เกิดขึ้นกับตัวหนูในตอนที่ม 2 เทอม 2หนูยังจำมันได้แม่นค่ะวันที่ 1 ตุลาคมพ.ศ. 2561
วันนั้นเป็นวันที่หนูตื่นมาพร้อมกับหน้าตาที่บวมและขามือที่บวมไปหมดค่ะหนูก็แปลกใจไม่รู้มันเกิดขึ้นได้อย่างไรช่วงนั้นเป็นช่วงที่ใกล้จะสอบหนูจริงไม่ได้คิดอะไรและไปโรงเรียนตามปกติแต่แล้วคุณครูเพื่อนก็ทักหนูว่าทำไมบวมผิดปกติหนูก็บอกแม่แต่แม่ก็บอกว่าไม่เป็นอะไรเดี๋ยวก็หายเพราะทางบ้านของหนูไม่ได้มีความรู้อะไรมากขนาดนั้นพอมาถึงวันสอบหนูตื่นเช้ามาพร้อมกับอาการที่ผิดปกติกว่าเดิมคือตาของหนูพล่ามัวไม่รู้เกิดจากอะไรมองอะไรก็ไม่ชัดจึงทำให้หนูเกิดอาการผิดปกติอย่างมากเช่นหนูอ้วกแล้วหนูก็เป็นไข้ไม่สบายอยู่ตลอดในช่วงนั้นแต่ก็ยังดีที่หนูยังได้ไปสอบและสอบเสร็จในช่วงปิดเทอมและเมื่อปิดเทอมหนูก็ได้ไปหาหมอในวันที่ 10 ตุลาคมหนูไปหาหมอด้วยความกล้าและความกลัวในเวลาเดียวกันว่าหนูนั้นจะเป็นโรคอะไรหรือเปล่าและสิ่งที่หนูคิดมันก็เกิดขึ้นค่ะหนูเป็นโรคไตหมอบอกว่าหนูเป็นโรคไตระยะสุดท้ายแล้วแม่หลั่งน้ำตาออกมาด้วยความเสียใจหนูปลอบแม่และบอกกับแม่ว่าไม่เป็นไรแม่พี่จะสู้สู้ให้มันถึงที่สุดมันจะเป็นยังไงมันคือเรื่องของอนาคตในเวลานั้นหนูสงสารแม่มากแม่จับมือหนูแล้วแม่ก็บอกว่าถ้าเป็นไปได้แม่จะเป็นแทนลูกแม่ไม่อยากให้ลูกเป็นแบบนี้พอยายและญาติได้รู้ข่าวยายก็ได้เสียน้ำตาเหมือนกันหนูและแม่สู้กับโรคร้ายมาหนูนอนโรงพยาบาลถึง 3 เดือนจึงทำให้หนูได้ขาดเรียนแต่เรื่องนี้คุณครูเข้าใจหนูกับแม่จึงสู้ต่อไปและจากที่หนูได้ฟอกเลือดทางเส้นขาหนูก็ได้ทำเรื่องมาเปลี่ยนเป็นล้างช่องท้องแทนเพราะว่าแม่ไม่มีงบหรือไม่มีเงินที่จะมาให้หนูหนูสงสารแม่มากและแล้วเหมือนฟ้าแกล้งผ่านไป 3 เดือนพ่อหนูเกิดอุบัติเหตุตกจากระเบียงเส้นเลือดในสมองแตกนอนโรงพยาบาลถึง 3 เดือนและสุดท้ายพ่อหนูก็สิ้นใจมันเป็นความเศร้าโศกซ้ำซ้อนที่เกิดขึ้นกับชีวิตของหนูพอหนูขึ้นม 3หนูก็ตั้งมั่นกับตัวเองว่าถ้าโตไปจะเลี้ยงแม่ให้ได้จะเลี้ยงน้องให้ได้ตอนนี้หนูมอสี่แล้วบ้านของหนูมักจะประสบปัญหาทางการเงินเป็นอย่างมากเวลาไปโรงพยาบาลแต่ละทีก็มีค่าใช้จ่ายเป็นจำนวนมากและค่าใช้จ่ายที่มีอยู่ในแต่ละวันมันก็ไม่พอกับการที่แม่หนูทำงานหาเงินแต่เพียงคนเดียวหนูก็มีเวลาถ้าหนูมีเวลาหนูก็จะช่วยแม่ในการทำงานเช่นหนูจะช่วยแม่เย็บผ้าเพื่อเป็นอาชีพเสริมหนูสงสารแม่มากค่ะทุกวันนี้แม่นั่งร้องไห้บางครั้งแม่ร้องไห้แต่หนูก็ไม่เห็นหนูสัมผัสได้ถึงความทุกข์ของแม่หนูอยากช่วยแม่มากค่ะแต่ที่หนูเป็นหนูแทบทำอะไรไม่ได้ทำอะไรไปมันก็จะเสี่ยงต่อการเป็นโรคของหนูไปไหนไกลก็ไม่ได้ต้องล้างท้องอยู่ที่บ้านภาระทุกอย่างตกอยู่ที่แม่คนเดียวหนูจึงอยากขอให้ทุกคนที่มีจิตเมตตาช่วยหนูด้วยค่ะหนูจนหนทางแล้วจริงๆขอบคุณทุกคนที่อ่านกระทู้ของหนูจบนะคะ
ท้อมากคะ ทุกคนเคยท้อกับเรื่องราวในชีวิตไหมคะ
ครอบครัวของหนูเรียกได้ว่าเป็นครอบครัวที่ค่อนข้างยากจนแต่ก็ยังพอมีพอกินใช้ชีวิตอย่างพอเพียงค่ะหนูมีน้องอยู่ 1 คนและตอนนั้นหนูก็ยังมีพ่อแล้วก็ยังมีแม่ค่ะพ่อของหนูท่านอายุมากแล้วอายุถึง 60 70 ปีอันนี้หนูก็จำไม่ค่อยได้ส่วนแม่ก็อายุประมาณ 41ปีค่ะพ่อกับแม่มีหนูกับน้อง 2 คนหนูอยู่ในหมู่บ้านชนบทเล็กๆและเรื่องที่ไม่คาดคิดไม่คาดฝันมันก็เกิดขึ้นกับตัวหนูในตอนที่ม 2 เทอม 2หนูยังจำมันได้แม่นค่ะวันที่ 1 ตุลาคมพ.ศ. 2561
วันนั้นเป็นวันที่หนูตื่นมาพร้อมกับหน้าตาที่บวมและขามือที่บวมไปหมดค่ะหนูก็แปลกใจไม่รู้มันเกิดขึ้นได้อย่างไรช่วงนั้นเป็นช่วงที่ใกล้จะสอบหนูจริงไม่ได้คิดอะไรและไปโรงเรียนตามปกติแต่แล้วคุณครูเพื่อนก็ทักหนูว่าทำไมบวมผิดปกติหนูก็บอกแม่แต่แม่ก็บอกว่าไม่เป็นอะไรเดี๋ยวก็หายเพราะทางบ้านของหนูไม่ได้มีความรู้อะไรมากขนาดนั้นพอมาถึงวันสอบหนูตื่นเช้ามาพร้อมกับอาการที่ผิดปกติกว่าเดิมคือตาของหนูพล่ามัวไม่รู้เกิดจากอะไรมองอะไรก็ไม่ชัดจึงทำให้หนูเกิดอาการผิดปกติอย่างมากเช่นหนูอ้วกแล้วหนูก็เป็นไข้ไม่สบายอยู่ตลอดในช่วงนั้นแต่ก็ยังดีที่หนูยังได้ไปสอบและสอบเสร็จในช่วงปิดเทอมและเมื่อปิดเทอมหนูก็ได้ไปหาหมอในวันที่ 10 ตุลาคมหนูไปหาหมอด้วยความกล้าและความกลัวในเวลาเดียวกันว่าหนูนั้นจะเป็นโรคอะไรหรือเปล่าและสิ่งที่หนูคิดมันก็เกิดขึ้นค่ะหนูเป็นโรคไตหมอบอกว่าหนูเป็นโรคไตระยะสุดท้ายแล้วแม่หลั่งน้ำตาออกมาด้วยความเสียใจหนูปลอบแม่และบอกกับแม่ว่าไม่เป็นไรแม่พี่จะสู้สู้ให้มันถึงที่สุดมันจะเป็นยังไงมันคือเรื่องของอนาคตในเวลานั้นหนูสงสารแม่มากแม่จับมือหนูแล้วแม่ก็บอกว่าถ้าเป็นไปได้แม่จะเป็นแทนลูกแม่ไม่อยากให้ลูกเป็นแบบนี้พอยายและญาติได้รู้ข่าวยายก็ได้เสียน้ำตาเหมือนกันหนูและแม่สู้กับโรคร้ายมาหนูนอนโรงพยาบาลถึง 3 เดือนจึงทำให้หนูได้ขาดเรียนแต่เรื่องนี้คุณครูเข้าใจหนูกับแม่จึงสู้ต่อไปและจากที่หนูได้ฟอกเลือดทางเส้นขาหนูก็ได้ทำเรื่องมาเปลี่ยนเป็นล้างช่องท้องแทนเพราะว่าแม่ไม่มีงบหรือไม่มีเงินที่จะมาให้หนูหนูสงสารแม่มากและแล้วเหมือนฟ้าแกล้งผ่านไป 3 เดือนพ่อหนูเกิดอุบัติเหตุตกจากระเบียงเส้นเลือดในสมองแตกนอนโรงพยาบาลถึง 3 เดือนและสุดท้ายพ่อหนูก็สิ้นใจมันเป็นความเศร้าโศกซ้ำซ้อนที่เกิดขึ้นกับชีวิตของหนูพอหนูขึ้นม 3หนูก็ตั้งมั่นกับตัวเองว่าถ้าโตไปจะเลี้ยงแม่ให้ได้จะเลี้ยงน้องให้ได้ตอนนี้หนูมอสี่แล้วบ้านของหนูมักจะประสบปัญหาทางการเงินเป็นอย่างมากเวลาไปโรงพยาบาลแต่ละทีก็มีค่าใช้จ่ายเป็นจำนวนมากและค่าใช้จ่ายที่มีอยู่ในแต่ละวันมันก็ไม่พอกับการที่แม่หนูทำงานหาเงินแต่เพียงคนเดียวหนูก็มีเวลาถ้าหนูมีเวลาหนูก็จะช่วยแม่ในการทำงานเช่นหนูจะช่วยแม่เย็บผ้าเพื่อเป็นอาชีพเสริมหนูสงสารแม่มากค่ะทุกวันนี้แม่นั่งร้องไห้บางครั้งแม่ร้องไห้แต่หนูก็ไม่เห็นหนูสัมผัสได้ถึงความทุกข์ของแม่หนูอยากช่วยแม่มากค่ะแต่ที่หนูเป็นหนูแทบทำอะไรไม่ได้ทำอะไรไปมันก็จะเสี่ยงต่อการเป็นโรคของหนูไปไหนไกลก็ไม่ได้ต้องล้างท้องอยู่ที่บ้านภาระทุกอย่างตกอยู่ที่แม่คนเดียวหนูจึงอยากขอให้ทุกคนที่มีจิตเมตตาช่วยหนูด้วยค่ะหนูจนหนทางแล้วจริงๆขอบคุณทุกคนที่อ่านกระทู้ของหนูจบนะคะ