เราอายุประมาณ 30 (แต่ดูเด็กกว่าอายุจากที่คนรอบข้างบอก) รูปร่างสมส่วน ขาว หน้าตาดีพอใช้
เป็นคนดูแลตัวเองทั้งเรื่องเสื้อผ้า ความสะอาด
เรากับแฟนช่วงที่คบและศึกษาเรียนรู้กันช่วงแรก มีอะไรกันได้ตามปกติ แต่ไม่บ่อย
เราเป็นคนมีความต้องการมากและไม่ได้นอนแข็งทื่อเป็นท่อนไม้
ปล. ไม่ได้อยู่บ้านเดียวกัน เจอกันอาทิตย์ละ 3-4 วัน ไปค้างบ้างตามโอกาส
หลังจากที่คบกันได้เกือบปี สังเกตว่าแฟนเริ่มไม่ทำการบ้าน พยายามพูดคุยแล้วบอกว่าเครียดนอนน้อย เหนื่อย
แต่นานไปก็ทิ้งช่วงผิดปกติ เลยเปิดใจคุยกัน เค้าบอกเราว่าเค้ารักเรามาก เราน่าเอ็นดู น่ารัก จนไม่กล้าทำอะไร
ส่วนตัวเค้าไม่ได้เสื่อม สามารถมีอารมณ์ช่วยตัวเองได้ตามปกติ และไม่มีใครแน่นอน จริงอยู่ว่าเราอาจไม่เซ็กซี่ หรือตรงสเป็ก แต่เรามั่นใจว่าตัวเองไม่ได้แย่ จนผู้ชายเบือนหน้าหนี สิ่งที่เค้ารู้สึกกับเราคือ
รักเอ็นดูเรามากๆ อยากดูแล อยากกอด อยากหอม แต่ไม่มีอารมณ์แบบนั้นเลย ทำไม่ได้ ฝืนมากถ้าต้องทำ
เราเคยเริ่มก่อนพยายามเข้าหา แต่เค้าก็ไม่เคยสนอง บ่ายเบี่ยงตลอดเวลา จนเราอาย เราทุกข์และคิดวน
อยู่แต่ว่า เราแย่ขนาดนั้นเลยเหรอ ที่แฟนไม่อยากมีอะไรด้วย ทั้งๆที่เค้าก็ยังมีอารมณ์ปกติไม่เสื่อม
เคยฟังหมอสุกมลในรายการน้าเน็ก มันตรงกับภาวะ madonna whore complex เป็นภาวะที่ ความรักแบบเสน่หาแปรเปลี่ยนเป็นความเมตตา 100% จิตใต้สำนึก Split ความรักออกจากความใคร่
เราทะเลาะกันเรื่องนี้หลายครั้ง ต่างคนต่างร้องไห้ หาทางออกไม่ได้ เลิกกันก็ไม่ได้เพราะก็ยังรักและต้องการกัน
หากไม่นับเรื่องนี้ เรื่องอื่นๆในชีวิต เข้าใจ ไปกันได้ดี และมีความสุขมากจริงๆ
ใครเคยเจอปัญหาแบบนี้ ช่วยแชร์ และหาทางออกให้ทีค่ะ ตอนนี้รู้สึกถึงทางตันมากๆ
เรื่องเลิกกัน แล้วมาเป็นเพื่อนมาเป็นกัลยาณมิตร อันนี้เรารู้ว่าคือหนทางดีที่สุด
แต่ขอเป็นทางออกสุดท้าย เพราะมันทำใจยากมากจริงๆ
แฟนมีอะไรด้วยไม่ได้ เพราะรักและทะนุถนอมเรามาก
เป็นคนดูแลตัวเองทั้งเรื่องเสื้อผ้า ความสะอาด
เรากับแฟนช่วงที่คบและศึกษาเรียนรู้กันช่วงแรก มีอะไรกันได้ตามปกติ แต่ไม่บ่อย
เราเป็นคนมีความต้องการมากและไม่ได้นอนแข็งทื่อเป็นท่อนไม้
ปล. ไม่ได้อยู่บ้านเดียวกัน เจอกันอาทิตย์ละ 3-4 วัน ไปค้างบ้างตามโอกาส
หลังจากที่คบกันได้เกือบปี สังเกตว่าแฟนเริ่มไม่ทำการบ้าน พยายามพูดคุยแล้วบอกว่าเครียดนอนน้อย เหนื่อย
แต่นานไปก็ทิ้งช่วงผิดปกติ เลยเปิดใจคุยกัน เค้าบอกเราว่าเค้ารักเรามาก เราน่าเอ็นดู น่ารัก จนไม่กล้าทำอะไร
ส่วนตัวเค้าไม่ได้เสื่อม สามารถมีอารมณ์ช่วยตัวเองได้ตามปกติ และไม่มีใครแน่นอน จริงอยู่ว่าเราอาจไม่เซ็กซี่ หรือตรงสเป็ก แต่เรามั่นใจว่าตัวเองไม่ได้แย่ จนผู้ชายเบือนหน้าหนี สิ่งที่เค้ารู้สึกกับเราคือ
รักเอ็นดูเรามากๆ อยากดูแล อยากกอด อยากหอม แต่ไม่มีอารมณ์แบบนั้นเลย ทำไม่ได้ ฝืนมากถ้าต้องทำ
เราเคยเริ่มก่อนพยายามเข้าหา แต่เค้าก็ไม่เคยสนอง บ่ายเบี่ยงตลอดเวลา จนเราอาย เราทุกข์และคิดวน
อยู่แต่ว่า เราแย่ขนาดนั้นเลยเหรอ ที่แฟนไม่อยากมีอะไรด้วย ทั้งๆที่เค้าก็ยังมีอารมณ์ปกติไม่เสื่อม
เคยฟังหมอสุกมลในรายการน้าเน็ก มันตรงกับภาวะ madonna whore complex เป็นภาวะที่ ความรักแบบเสน่หาแปรเปลี่ยนเป็นความเมตตา 100% จิตใต้สำนึก Split ความรักออกจากความใคร่
เราทะเลาะกันเรื่องนี้หลายครั้ง ต่างคนต่างร้องไห้ หาทางออกไม่ได้ เลิกกันก็ไม่ได้เพราะก็ยังรักและต้องการกัน
หากไม่นับเรื่องนี้ เรื่องอื่นๆในชีวิต เข้าใจ ไปกันได้ดี และมีความสุขมากจริงๆ
ใครเคยเจอปัญหาแบบนี้ ช่วยแชร์ และหาทางออกให้ทีค่ะ ตอนนี้รู้สึกถึงทางตันมากๆ
เรื่องเลิกกัน แล้วมาเป็นเพื่อนมาเป็นกัลยาณมิตร อันนี้เรารู้ว่าคือหนทางดีที่สุด
แต่ขอเป็นทางออกสุดท้าย เพราะมันทำใจยากมากจริงๆ