ทำไมเราไม่เก่งเหมือนคนในครอบครับ

มีเรื่องอยากระบายครับ แต่ไม่อยากให้คนในครอบครัวรับรู้ คือ ครอบครัวฝั่งพ่อผมพ่อผมเป็นพี่คนโต พี่น้องทุกคนในบ้านของพ่อส่วนใหญ่เป็นคนหน้าตาดีเรียนเก่ง จบมหาวิทยาลังดังๆมีอาชีพในทางหมอ พยาบาล และบางคนก็เป็นเจ้าของธุรกิจขนาดใหญ่ พอมาถึงใน Gen ของผม พี่น้องในเครือญาติส่วนใหญ่เค้าก็เป็นกันแบบนั้น คือ สวยหล่อเก่งกันทุกคน น้องสาวลูกอาคนแรกก็ทำงานในวงการบันเทิงเรียนได้เกียรตินิยม น้องสาวอีกคนเรียนกายภาพบำบัดมหาวิยาลัยดัง แถมได้คะแนนท้อปของรุ่น 3 วิชา น้องชายคนเล็กสุดได้เกรดเฉลี่ยไม่ต่ำกว่า 3.7 ตลอด ผมไม่ได้อิจฉาน้องๆนะผมยินดีมากๆกับพวกเขา แต่ทุกครั้งที่ผมย้อนมามองตัวเองมันรู้สึกด้อยค่ายังไงไม่รู้ ผมไม่ใช่คนเก่งเรียนได้เกรด 1 กว่ามาตั้งแต่เด็กๆ เคยมีครั้งนึงครูที่สอนคณิตศาสตร์สอนผมเดี่ยวๆจนเค้าโมโหก็ยังไม่เข้าใจ หันไปเรียนภาษาก็ไปได้ไม่ดี ทุกครั้งที่มีการสอบบอกตรงๆผมอ่านหนังสือเตรียมสอบเป็นเดือน ผลสอบก็แค่พอรอดตัว ตอน ม.3 ฝันอยากเป็นนักบินอยากเป็นทหารอากาศ กวดวิชาเป็นปีหมดเงินหลายหมื่นผมก็สอบไม่ติด  นอกจากเรื่องเรียนแล้วเรื่องร่างกายก็เป็นเรื่องหนึ่งที่น้อยใจตัวเอง พี่น้องทุกคนตัวสูงหน้าตาดีกันหมด แต่ผมมันตัวเตี้ยหน้าตาก็ไม่ดี แม้แต่น้องสาวที่เตี้ยที่สุดในบ้านยังสูงมากกว่า ผมก็พยายามให้กำลังใจตัวเองนะ อย่างน้อยก็เกิดมาครบ 32 ล่ะวะ บางครั้งผมก็แอบคิดนะว่าตัวเองมันเหมือนสินค้าที่หลุดด QC ออกมา เวลาที่อาผมปู่ ย่า ชื่นชมน้องๆ ผมก็อยากทำให้เค้าภูมิใจแบบนั้นบ้าง อยากทำอะไรให้พ่อแม่ภูมิใจในตัวผมบ้าง แต่ผมไม่เคยทำมันได้เลย น้องสาวที่ทำงานวงการบันเทิงเวลาเพื่อนผมกรี๊ด บอกตามตรงผมไม่กล้าบอกใครเลยว่าผมเป็นพี่เค้า กลัวคนอื่นจะล้อเหมือนตอนที่ผมบอกว่าอยากเป็นทหารอากาศ เพื่อนก็ล้อว่าตัวสั้นมองไม่เห็นกระจกเครื่องบินหรอก มันเป็นเรื่องที่ตลกขำขัน แต่ในใจผมลึกๆมันเจ็บนะ เลือกได้ก็ไม่อยากเตี้ยแบบนี้ ทุกคนในครอบครัวให้การต้อนรับผมดีนะ แค่มันเป็นความรู้สึกลึกๆที่คิดในใจว่าผมมันไม่เข้าพวกกับเขาเลย จนบางครั้งก็คิดว่าตัวเองกับพวกเขาอยู่คนละสถานะกัน เรื่องที่อยากระบายก็มีเท่านี้จิตใจผมยังแข็งแรงดี ขอบคุณทุกคนที่รับฟังครับ