ตามชื่อกระทู้เลยเราควรทำยังไงต่อดี เมื่อใจอยากไปต่อแต่สมองและร่างกายไม่ไหว
เรารู้จักเพื่อนรุ่นน้องคนนึงเป็นน้องเรา1ปีเค้าเป็นเพื่อนรุ่นน้องกลุ่มพี่เราอีกทีคือบ้านเราจะชอบมีวัยรุ่นมาอยู่เยอะเรียกว่าจุดรวมตัวก็ว่าได้น้องคนนี้ก็จะมาทุกวัน(แต่น้องคนนี้คือมาเช้า/กลางวัน/เย็นบางวันก็นอนบ้านเราเลยจนสนิทกันกับทุกคนเรียกพ่อเราว่าพ่อเข้าออกทุกซอกทุกมุมของบ้านบางทีกลับมาจากออกกำลังกายแวะมากินน้ำแก้วเดียวแล้วก็ไป) ทำให้เรากับเขาสนิทกันแล้วอีกอย่างคือเราขึ้นรถรับส่งนักเรียนด้วยกันแต่ไม่ได้นั่งด้วยกันนะพอขึ้นมอปลายทุกๆอย่างดูเปลี่ยนไปเราอยู่ม.5 เค้าม.4 เดี๋ยวนี้เค้าไม่ค่อยมาบ้านเราแต่เปลี่ยนเป็นทักแชทมาหาเราแทนคอยถามนู่นนี่ชวนไปกินข้าวไปเที่ยวกัน(เราก็เริ่มเอะใจว่ามันต้องจีบแต่ๆแต่ก็ไม่ได้พูดอะไร) เวลาขึ้นรถตู้ไปรร.เค้าก็คอยจองที่ให้เรานั่งกับเค้าบางทีก็ขอสลับกับคนอื่นให้นั่งข้างๆคอยซบคอยแกล้งเอาจริงๆตอนนั้นเราหวั่นไหวมากนะทั้งคนขับทั้งเพื่อนบนรถแซวแต่เค้าก็ไม่มีทีท่ายอมรับหรือปฏิเสธ(ตัดมาที่เราเขินน้วยเลยจ้าาา) เราเลยถามเค้าตรงๆว่าคิดอะไรกับพี่มั้ยเค้าก็บอกว่าไม่รู้รู้แต่ว่าทำแล้วสบายใจดีเราก็อ๋อออออออแล้วชีวิตก็ดำเนินไปแบบเดิมเพิ่มเติมคือเราถอยหนึ่งก้าวช่วงม.6เวลาเรียนเราไม่ค่อยแน่นอนบางวันเรียนน้อยกลับเร็วบางวันกลับค่ำเพราะติวก็จะไม่ค่อยได้เจอกันกับเค้าทำให้เริ่มห่างกันตอนนั้นก็มีรุ่นพี่มหาลัยมาเต๊าะเรา(แต่ใจเราดันอยู่กับเด็ก)เค้าก็ไม่พอใจมาโวยวายว่าเราทำตัวไม่ดีรีบมีแฟนคือตอนนั้นเราก็สับสนมากนะไม่รู้เค้าจะเอายังไงเราเลยถามเค้าอีกทีว่าคิดอะไรกับพี่มั้ยถ้าไม่คิดก็อย่ามาหวงแบบนี้คำตอบก็เหมือนเดิมคือไม่รู้เราเลยตัดสินใจว่าจะพอจะเลิกชอบน้องคนนี้จริงจังคือเราตัดทุกอย่างไม่ตอบแชทไม่รับโทรศัพท์ย้ายรถตู้รับส่งแต่เวลาเจอก็คุยเท่าที่พอจะคุยเค้าก็เริ่มหายไปในโลกโซเชี่ยลของเราผ่านไปประมาณเดือนกว่าๆเค้าก็ย้ายตามมามาทำทุกๆอย่างเหมือนเดิมเหมือนไม่มีอะไรคือเราไม่รู้ต้องทำตัวยังไงจะอยู่แบบเพื่อนมันก็เกินเพื่อนในความรู้สึกจะอยู่แบบแฟนเราก็ไม่มีสถานะนั้นจนจบม.6เราก็เข้ามหาลัยเริ่มมีคนคุยเค้าก็ทักไปหาคนคุยเราจนเราโมโหเริ่มทะเลาะกันกับเค้าจากที่เค้าเคยเรียกเราว่าพี่ก็เรียกแค่ชื่อเริ่มมาหามาเฝ้าทุกอาทิตย์ในฐานะคนรู้จักเริ่มมาปรึกษาว่าอยากมาเรียนด้วยมาอยู่ใกล้ๆเราถามว่าทำแบบนี้ทำไมเค้าก็บอกแค่ไม่รู้ๆ เราเคยบอกว่าเราอยากมีแฟนตำรวจ เค้าก้ไปสอบจนได้ คือในใจเราอะชอบเค้าเต็มที่แล้วแหละแต่เราไม่รู้เค้าคิดอะไรถามก็ถามแล้วไม่รู้จะทำยังไงจริงๆไม่ใช่เราไม่เปิดใจรับคนอื่นนะเราทำแล้วจบที่เราต้องกลับมาเจอกับเค้าเหมือนเดิมตอนนี้เราอยู่ปี5แล้วเรากับเค้าก็ยังไม่ได้คบกันต่างคนต่างไม่ได้มีใครแต่ทำไมเราไม่คบกัน โว้ยยยยยช้ำใจ
สอบถามค่ะ ถ้าใจกับสมองไปคนละทางทำไงดีคะ
เรารู้จักเพื่อนรุ่นน้องคนนึงเป็นน้องเรา1ปีเค้าเป็นเพื่อนรุ่นน้องกลุ่มพี่เราอีกทีคือบ้านเราจะชอบมีวัยรุ่นมาอยู่เยอะเรียกว่าจุดรวมตัวก็ว่าได้น้องคนนี้ก็จะมาทุกวัน(แต่น้องคนนี้คือมาเช้า/กลางวัน/เย็นบางวันก็นอนบ้านเราเลยจนสนิทกันกับทุกคนเรียกพ่อเราว่าพ่อเข้าออกทุกซอกทุกมุมของบ้านบางทีกลับมาจากออกกำลังกายแวะมากินน้ำแก้วเดียวแล้วก็ไป) ทำให้เรากับเขาสนิทกันแล้วอีกอย่างคือเราขึ้นรถรับส่งนักเรียนด้วยกันแต่ไม่ได้นั่งด้วยกันนะพอขึ้นมอปลายทุกๆอย่างดูเปลี่ยนไปเราอยู่ม.5 เค้าม.4 เดี๋ยวนี้เค้าไม่ค่อยมาบ้านเราแต่เปลี่ยนเป็นทักแชทมาหาเราแทนคอยถามนู่นนี่ชวนไปกินข้าวไปเที่ยวกัน(เราก็เริ่มเอะใจว่ามันต้องจีบแต่ๆแต่ก็ไม่ได้พูดอะไร) เวลาขึ้นรถตู้ไปรร.เค้าก็คอยจองที่ให้เรานั่งกับเค้าบางทีก็ขอสลับกับคนอื่นให้นั่งข้างๆคอยซบคอยแกล้งเอาจริงๆตอนนั้นเราหวั่นไหวมากนะทั้งคนขับทั้งเพื่อนบนรถแซวแต่เค้าก็ไม่มีทีท่ายอมรับหรือปฏิเสธ(ตัดมาที่เราเขินน้วยเลยจ้าาา) เราเลยถามเค้าตรงๆว่าคิดอะไรกับพี่มั้ยเค้าก็บอกว่าไม่รู้รู้แต่ว่าทำแล้วสบายใจดีเราก็อ๋อออออออแล้วชีวิตก็ดำเนินไปแบบเดิมเพิ่มเติมคือเราถอยหนึ่งก้าวช่วงม.6เวลาเรียนเราไม่ค่อยแน่นอนบางวันเรียนน้อยกลับเร็วบางวันกลับค่ำเพราะติวก็จะไม่ค่อยได้เจอกันกับเค้าทำให้เริ่มห่างกันตอนนั้นก็มีรุ่นพี่มหาลัยมาเต๊าะเรา(แต่ใจเราดันอยู่กับเด็ก)เค้าก็ไม่พอใจมาโวยวายว่าเราทำตัวไม่ดีรีบมีแฟนคือตอนนั้นเราก็สับสนมากนะไม่รู้เค้าจะเอายังไงเราเลยถามเค้าอีกทีว่าคิดอะไรกับพี่มั้ยถ้าไม่คิดก็อย่ามาหวงแบบนี้คำตอบก็เหมือนเดิมคือไม่รู้เราเลยตัดสินใจว่าจะพอจะเลิกชอบน้องคนนี้จริงจังคือเราตัดทุกอย่างไม่ตอบแชทไม่รับโทรศัพท์ย้ายรถตู้รับส่งแต่เวลาเจอก็คุยเท่าที่พอจะคุยเค้าก็เริ่มหายไปในโลกโซเชี่ยลของเราผ่านไปประมาณเดือนกว่าๆเค้าก็ย้ายตามมามาทำทุกๆอย่างเหมือนเดิมเหมือนไม่มีอะไรคือเราไม่รู้ต้องทำตัวยังไงจะอยู่แบบเพื่อนมันก็เกินเพื่อนในความรู้สึกจะอยู่แบบแฟนเราก็ไม่มีสถานะนั้นจนจบม.6เราก็เข้ามหาลัยเริ่มมีคนคุยเค้าก็ทักไปหาคนคุยเราจนเราโมโหเริ่มทะเลาะกันกับเค้าจากที่เค้าเคยเรียกเราว่าพี่ก็เรียกแค่ชื่อเริ่มมาหามาเฝ้าทุกอาทิตย์ในฐานะคนรู้จักเริ่มมาปรึกษาว่าอยากมาเรียนด้วยมาอยู่ใกล้ๆเราถามว่าทำแบบนี้ทำไมเค้าก็บอกแค่ไม่รู้ๆ เราเคยบอกว่าเราอยากมีแฟนตำรวจ เค้าก้ไปสอบจนได้ คือในใจเราอะชอบเค้าเต็มที่แล้วแหละแต่เราไม่รู้เค้าคิดอะไรถามก็ถามแล้วไม่รู้จะทำยังไงจริงๆไม่ใช่เราไม่เปิดใจรับคนอื่นนะเราทำแล้วจบที่เราต้องกลับมาเจอกับเค้าเหมือนเดิมตอนนี้เราอยู่ปี5แล้วเรากับเค้าก็ยังไม่ได้คบกันต่างคนต่างไม่ได้มีใครแต่ทำไมเราไม่คบกัน โว้ยยยยยช้ำใจ