สวัสดีค่ะนี่เป็นกระทู้แรกของเราเราไม่รู้ต้องเริ่มจากเลือกห้องไหนเกริ่นนำยังไงเอาเป็นว่าถ้ามีใครเข้ามาแล้วเข้าใจที่เราจะสื่อก็มาพูดคุยแลกเปลี่ยนความน่ารักกันได้นะ
เริ่มเลยนะคือเราจะท้าวความไปก่อนว่าเราเป็นเด็กสาวอายุอานาม25ปีเราอยู่กับพ่อแล้วก็พี่ชาย2คนแม่เราเสียตั้งแต่เรา6ขวบจำความได้ก็มีพ่อกับพี่ชายที่ทั้งเลี้ยงและแกล้งเรามาจนโต(ญาติคนอื่นๆก็มีนะแต่อยู่คนละอำเภอก็มีไปมาหาสู่กันบ้างนานๆครั้ง)ตั้งแต่เด็กจนถึงมอต้นเราไม่เคยรู้ว่าผู้หญิงต้องมีสบู่หรือโฟมล้างหน้ามากกว่า1ยี่ห้อ(ก็เคยใช้ก้อนเดียวทุกคนตั้งแต่หัวจรดเท้า) ไม่เคยรู้ว่าหลังสระผมต้องใช้ครีมนวดผมไม่เคยใช้ครีมบำรุงก่อนนอนไม่เคยแต่งหน้าทาปากอย่างมากก็ใช้ลิปมันที่มีอยู่แท่งเดียวใช้ทุกคนตอนหน้าหนาวเวลาซื้อเสื้อผ้าพ่อจะเป็นคนซื้อให้โดยเลือกแนวที่ใส่ได้ทุกคนชุดกีฬานั่นเอง(เรามีชุดกีฬามากกว่า30ชุด)ไม่เคยรู้ว่าการเลือกยกทรงเองเป็นยังไง(เพราะพ่อฝากป้าข้างบ้านซื้อให้เราแล้วก็สอนเรื่องใส่ผ้าอนามัยให้) เรา3คนพี่น้องไม่เคยเข้าร่วมกิจกรรมวันแม่ไม่เคยให้พ่อมาทำกิจกรรมที่โรงเรียนส่วนใหญ่พี่คนโตจะจัดการให้เราก็ใช้ชีวิตแฮปปี้ไม่คิดว่าตัวเองขาดอะไรถึงจะมีตีกันยกโต๊ะยกเก้าอี้ปามีดใส่กันบ้างก็เถอะแต่มันก็ทำให้เราสนิทกัน(ยกเว้นพ่อที่ประสาทกินอยู่คนเดียว555) จนเราเริ่มขึ้นมอปลายก็เริ่มซื้อชุดชั้นในเองบ้างแต่ก็ยังต้องให้พี่ชายไปด้วยอยู่ดีเหมือนรักกันแต่จริงๆตีกันทุกวันเราไม่เคยมีของน่ารักๆสะสมเหมือนผู้หญิงคนอื่นเราเล่นแต่ปืนกับรถบังคับแอบหนีพ่อไปกับกลุ่มพี่ไปเล่นน้ำไปปีนต้นไม้ตามประสาเด็กตจว(แต่เราก็ไม่ได้อยากเป็นผู้ชายนะเราก็เป็นผู้หญิงรักสวยรักงามรักแต่งตัวหมายถึงแต่งเท่าที่มีเท่าที่รู้อะ555) เราใช้ชีวิตแบบนี้กันมาเรื่อยๆคอยดูแลคอยแกล้งกันทะเลาะกันคอยแสกนคนที่เข้ามาในชีวิตของกันและกันและจบที่กลับมาเป็นโสดเหมือนกันทุกคน(มีครั้งนึงตอนมหาลัยที่เราเลิกกับแฟนแล้วร้องไห้หนักมากไม่กินไม่นอนเอาแต่ร้องไห้เราโทรไปหาพี่เราว่าโดนทิ้งจากนั้นพ่อกับพี่ขับรถจากต่างจังหวัดมาหาเราที่กทมทันทีวินาทีที่เห็นหน้าทุกคนคือเขื่อนแตกมากมองหน้าพ่อก็ร้องตอนนั้นในใจรู้สึกผิดที่มัวเสียใจกับคนที่ทิ้งทั้งที่พ่อกับพี่ดีขนาดนี้แล้วก็กลัวโดนพ่อดุด้วยเลยรีบสัญญาว่าจะไม่มีแฟนแล้วจะอยู่กับทุกคนแบบนี้
แต่พ่อพูดมาแค่ว่า“ค่าน้ำมันใครจะจ่าย” 5555 ทั้งงงทั้งขำ) ปัจจุบันทุกคนมีหน้าที่การงานที่รับผิดชอบพ่อก็ยังทำงานเล็กๆน้อยๆแก้เหงาไปสุดท้ายเราจะบอกว่าเราไม่เคยน้อยใจที่ไม่ได้มีแม่ในชีวิตเหมือนคนอื่นๆแต่เราภูมิใจและดีใจที่ได้เติบโตมาท่ามกลางผู้ชายที่เรารักและรักเรา
สุดท้ายจริงๆคือปล่อยเรามีแฟนบ้างเถอะอย่าตามจิกนักเลยอายุ25แล้ววจ้าาาส่วนเราก็จะปล่อยพวกคุณๆไปมีแฟนเหมือนกันรักนะพ่อทูลหัวทุกๆคน
ฉันรักผู้ชายหลายๆคน
เริ่มเลยนะคือเราจะท้าวความไปก่อนว่าเราเป็นเด็กสาวอายุอานาม25ปีเราอยู่กับพ่อแล้วก็พี่ชาย2คนแม่เราเสียตั้งแต่เรา6ขวบจำความได้ก็มีพ่อกับพี่ชายที่ทั้งเลี้ยงและแกล้งเรามาจนโต(ญาติคนอื่นๆก็มีนะแต่อยู่คนละอำเภอก็มีไปมาหาสู่กันบ้างนานๆครั้ง)ตั้งแต่เด็กจนถึงมอต้นเราไม่เคยรู้ว่าผู้หญิงต้องมีสบู่หรือโฟมล้างหน้ามากกว่า1ยี่ห้อ(ก็เคยใช้ก้อนเดียวทุกคนตั้งแต่หัวจรดเท้า) ไม่เคยรู้ว่าหลังสระผมต้องใช้ครีมนวดผมไม่เคยใช้ครีมบำรุงก่อนนอนไม่เคยแต่งหน้าทาปากอย่างมากก็ใช้ลิปมันที่มีอยู่แท่งเดียวใช้ทุกคนตอนหน้าหนาวเวลาซื้อเสื้อผ้าพ่อจะเป็นคนซื้อให้โดยเลือกแนวที่ใส่ได้ทุกคนชุดกีฬานั่นเอง(เรามีชุดกีฬามากกว่า30ชุด)ไม่เคยรู้ว่าการเลือกยกทรงเองเป็นยังไง(เพราะพ่อฝากป้าข้างบ้านซื้อให้เราแล้วก็สอนเรื่องใส่ผ้าอนามัยให้) เรา3คนพี่น้องไม่เคยเข้าร่วมกิจกรรมวันแม่ไม่เคยให้พ่อมาทำกิจกรรมที่โรงเรียนส่วนใหญ่พี่คนโตจะจัดการให้เราก็ใช้ชีวิตแฮปปี้ไม่คิดว่าตัวเองขาดอะไรถึงจะมีตีกันยกโต๊ะยกเก้าอี้ปามีดใส่กันบ้างก็เถอะแต่มันก็ทำให้เราสนิทกัน(ยกเว้นพ่อที่ประสาทกินอยู่คนเดียว555) จนเราเริ่มขึ้นมอปลายก็เริ่มซื้อชุดชั้นในเองบ้างแต่ก็ยังต้องให้พี่ชายไปด้วยอยู่ดีเหมือนรักกันแต่จริงๆตีกันทุกวันเราไม่เคยมีของน่ารักๆสะสมเหมือนผู้หญิงคนอื่นเราเล่นแต่ปืนกับรถบังคับแอบหนีพ่อไปกับกลุ่มพี่ไปเล่นน้ำไปปีนต้นไม้ตามประสาเด็กตจว(แต่เราก็ไม่ได้อยากเป็นผู้ชายนะเราก็เป็นผู้หญิงรักสวยรักงามรักแต่งตัวหมายถึงแต่งเท่าที่มีเท่าที่รู้อะ555) เราใช้ชีวิตแบบนี้กันมาเรื่อยๆคอยดูแลคอยแกล้งกันทะเลาะกันคอยแสกนคนที่เข้ามาในชีวิตของกันและกันและจบที่กลับมาเป็นโสดเหมือนกันทุกคน(มีครั้งนึงตอนมหาลัยที่เราเลิกกับแฟนแล้วร้องไห้หนักมากไม่กินไม่นอนเอาแต่ร้องไห้เราโทรไปหาพี่เราว่าโดนทิ้งจากนั้นพ่อกับพี่ขับรถจากต่างจังหวัดมาหาเราที่กทมทันทีวินาทีที่เห็นหน้าทุกคนคือเขื่อนแตกมากมองหน้าพ่อก็ร้องตอนนั้นในใจรู้สึกผิดที่มัวเสียใจกับคนที่ทิ้งทั้งที่พ่อกับพี่ดีขนาดนี้แล้วก็กลัวโดนพ่อดุด้วยเลยรีบสัญญาว่าจะไม่มีแฟนแล้วจะอยู่กับทุกคนแบบนี้
แต่พ่อพูดมาแค่ว่า“ค่าน้ำมันใครจะจ่าย” 5555 ทั้งงงทั้งขำ) ปัจจุบันทุกคนมีหน้าที่การงานที่รับผิดชอบพ่อก็ยังทำงานเล็กๆน้อยๆแก้เหงาไปสุดท้ายเราจะบอกว่าเราไม่เคยน้อยใจที่ไม่ได้มีแม่ในชีวิตเหมือนคนอื่นๆแต่เราภูมิใจและดีใจที่ได้เติบโตมาท่ามกลางผู้ชายที่เรารักและรักเรา
สุดท้ายจริงๆคือปล่อยเรามีแฟนบ้างเถอะอย่าตามจิกนักเลยอายุ25แล้ววจ้าาาส่วนเราก็จะปล่อยพวกคุณๆไปมีแฟนเหมือนกันรักนะพ่อทูลหัวทุกๆคน