ตั้งเเต่ม3 เราถูกย้ายห้องมาอยู่คนเดียว ไม่มีเเม้เเต่เพื่อนสนิท ทุกวันที่ไปรรเราจะโดดเข้าเเถวตลอด ตอนเที่ยงเราก็เเอบเอาขนมเข้าไปกินในห้องน้ำ บางทีก็ร้องไห้ ทุกวันที่กลับบ้านเราเหนื่อยมาก รู้สึกไม่อยากไปเรียนเลย
พอขึ้นม4 เรานึกว่าจะมีอะไรดีขึ้น มันเเย่กว่าเดิมมาก เราอยู่เเผนศิลป์จีน เพื่อนที่เคยสนิทไปอยู่เเผนอื่นหมด ตอนเที่ยงบางวันเราก็ไม่กินข้าว เพราะไม่มีเพื่อนไปกินด้วย เราเห็นเเต่ละคนมีกลุ่มใหญ่ๆกันหมดบางทีก็อิจฉา พอกลับบ้านเราก็ได้ยินพ่อกับเเม่เราทะเลาะกัน เราก็เครียด เเค่ม4ต้องใช่ชีวิตโดดเดี่ยวขนาดนี้เลยเหรอ มันควรเป็นช่วงเวลาที่มีเพื่อน เเละเก็บเรื่องราวให้มากที่สุดไม่ใช่เหรอ😢😢😢
ช่วยเราหน่อยนะ ร้องไห้มาหลายวันเเล้วอะ
ใช้ชีวิตไม่มีความสุขเลย เหมือนอยู่คนเดียวบนโลก
พอขึ้นม4 เรานึกว่าจะมีอะไรดีขึ้น มันเเย่กว่าเดิมมาก เราอยู่เเผนศิลป์จีน เพื่อนที่เคยสนิทไปอยู่เเผนอื่นหมด ตอนเที่ยงบางวันเราก็ไม่กินข้าว เพราะไม่มีเพื่อนไปกินด้วย เราเห็นเเต่ละคนมีกลุ่มใหญ่ๆกันหมดบางทีก็อิจฉา พอกลับบ้านเราก็ได้ยินพ่อกับเเม่เราทะเลาะกัน เราก็เครียด เเค่ม4ต้องใช่ชีวิตโดดเดี่ยวขนาดนี้เลยเหรอ มันควรเป็นช่วงเวลาที่มีเพื่อน เเละเก็บเรื่องราวให้มากที่สุดไม่ใช่เหรอ😢😢😢
ช่วยเราหน่อยนะ ร้องไห้มาหลายวันเเล้วอะ