แอบรัก

คือเราแอบชอบ ผญ คนนึง เป้นนักศึกษาฝึกสอนในโรงเรียน ตอนแรกเราก็เฉยไปกับเขานะ แต่พอผ่านไปเรื่อยๆเขาก็เริ่มเข้าหาเรา ทั้งที่ปกติเขาเป้นคนเงียบๆ เขาเริ่มเข้ามาหาเราบ่อยขึ้น มาแกล้งบ่อยขึ้น พาไปส่งบ้านบ้าง  วันนั้นเขาคุยกับเพื่อนเราว่าเขาไม่ชอบพวกคนที่เป้นทอม แต่เขาชอบ ผญ ด้วยกันมากกว่า จนเรารู้สึกชอบเขา ชอบมากขึ้นเรื่อยๆ จนวันนึงเราเจอเฟสบุ๊คเขา เขามีแฟนแล้วเป้น ผู้ชาย คบกันมาเกือบปี ตอนแรกที่เจอถึงกับอิ้งเลย ที่ผ่านมามันคืออะไร มันรู้สึกนอย เฟล ไม่อยากคุย แต่เขาก้ยังเขาหาเราเหมือนเดิม พอรู้ว่าเรางอน เราออกห่าง เขาก็มาตามง้อ มาแกล้ง แต่ไม่เคยพูดถึงเรื่องแฟนของเขา เราก็ไม่เคยพูดอะไร จนวันนั้นเราโมโหที่เขาตอบแชทเราช้า เราเลยบอกว่า ไปคุยกับแฟนพี่สิ เขาตอบเราว่า ทำไมหวงหรือไงหรือหึง ตอนนั้นเรา ตกใจมากที่เขาถามแบบนั้น แปลว่าเขารู้ใช่ไหมว่าเราชอบเขา มันดีใจแต่ดีไม่สุด ดีใจที่เหมือนเขารู้ว่าเราชอบเขาเราเขายังเป้นเหมือนเดิม ดีกว่าเดิมด้วย แต่เรากับเขาก็ไม่เคยพูดถึงความรู้สึกของเราทั้งคู่ เวลาที่เราเพ้อถึงเขาลงสตอรี่ เขาก้จะคอยถามว่าเป็นอะไร เพ้อถึงใคร แล้วยิ้มๆเป็นงี้ทุกครั้ง แล้วจู่ๆหลังจากวันนั้นไม่เท่าไร เขาก็เมินเรา เป้นอาทิตย์เลย เราไม่เข้าใจว่าทำไมเราทำอะไรผิด หรือเขาเบื่อแล้ว เราเสียใจแต่ไม่เคยได้ทักไปถามหรือเดินไปถามเลยว่าทำไมอยู่ๆถึงเมิน จนวันนั้นเราไปเจอเขาเดินตลาดนัดกับแฟนเขา เราเดินจะชนกันอยู่แล้วแต่ต้องทำเป้นเหมือนคนไม่รู้ พอตอนเช้ามาโรงเรียน เราก้หลบน่าเขา อยู่ๆเขาเดินมาจากไหนไม่รู้มาดึงผมเราจากข้างหลัง พอเราหันมาเจอว่าเป้นเขา เราเดินหนี เขาดึงแขนเราไว้แล้วถามว่าเป็นอะไร เราไม่ได้ตอบอะไร เลือกที่จะเดินออกมา เขาก็ทักแชทมาถามอีกว่าเป้นอะไร เราก้ไม่ได้ตอบ จนเราเดินออกมาจากห้องเรียนเพื่อเปลี่ยนคาบ เขาเดินมาขว้างเราแล้วถามอีกว่าโกรธอะไรทำไมไม่คุย ตอนนั้นเราร้องไห้ คนที่เป็นอะไรทำไมไม่คุยมันเป้นเขาไม่ใช่หรอ ทำไมถึงมาถามเราล่ะ อยู่ไปก็หายไป แล้วกลับมาทำไม เราเลยบอกเขาว่า พี่น่าจะทำแบบเดิมนะ เมินหนูเหมือนอาทิตย์ที่ผ่านมา เขาก็ขอโทดเรา ที่ทำแบบนั้นแต่ก็ไม่ได้บอกว่าเพราะอะไร ส่วนเราก็ไม่เคยคิดจะถามอะไรเขาอยู่แล้ว หลังจากนั้นเรากับเขาก้ดีขึ้นเรื่อยๆ เวลาเราอยู่ด้วยกันเราจะไม่ค่อยเล่นโทรศัพท์ทั้งคู่ เราไม่เคยพูดถึงแฟนเขา แล้วเขาก็ไม่เคยตอบแชทเเฟนเขาเวลาอยู่กับเรา จนวัสุดท้ายที่เราจะจบ ม.6วันสุดท้ายที่เราจะได้มาโรงเรียน เราอยู่กับทั้งวัน เขานั่งจับมือเราเป็นชั่วโมง อยู่แบบนั้น กินข้าวกลางวันเสร้จก็กลับมานั่งด้วยกันอีก เราอยู่ด้วยกันแทบทั้งวัน จนเลิกเรียน หลังจากนั้นช่วงแรกเราก็ติดต่อเขาไปบ้างแต่เขาไม่ค่อยตอบหรือไม่ก็ตอบข้ามวัน จนเรารู้สึกว่ามันไม่โอเค เราเลยบอกเขาไปว่า ถ้าอยากให้เราอยู่กับเขาต่อก็ขอร้องให้ราอยู่ แต่ถ้าไม่ได้ต้องการแล้วก็อย่าตอบอะไรมาอีก ผ่านไป10นาที เขาตอบกับเรามาว่า อยู่ด้วยกันก่อนสิจะรีบไปไหน เราไม่รู้ว่าทำไมถึงได้ถามแบบนี้น ทั้งที่เรากับเขาเป้นแค่นักเรียนกับนักศึกษาฝึกสอนทั่วไป ไม่ได้มีความสัมพันธ์กันมากกว่านั้น ส่วนเขาก้ตอบมาแบบนั้น แต่หลังจากนั้นไม่น่าเขาก็หายไป เราเคว้งมาก แต่เราก็พอเตรียมใจไว้แล้วบ้าง เพราะเราไม่ได้เป้นอะไรกัน แต่แล้วเขาก้ทักเรามาอีก แล้วก็หายไปอีก เป้นแบบนี้อยู่5-6ครั้ง จนสุดท้ายเราเลือกที่จะลบเพื่อนเขาในเฟส ลบไลน์ อันฟอลไอจีเขาไป เกือบเดือนได้แล้ว จนวันนี้เขาทักมา บอกว่าคิดถึงเรา เรารู้สึกว่าเราไม่เคยลืมเขา แค่ทักมาแค่นั้นเราก็ใจอ่อนแล้ว เขาบอกให้เราไปหาเขาที่โรงเรียน เราก็ไปหาเขา เรารู้สึกว่าเราหายนอยง่ายไปป่าวว่ะ ทำไมเขายังมีอิทธิพลต่อเราขนาดนี้ เราเจอกันในรอบหลายเดือนเขายังเหมือนเดิม ยังแกล้งเราจับมือจับหัว แกล้งงอนเราบ้างเหมือนเดิม บางคำพูดของนะเขาก็ทำให้เรารู้สึกว่าเขาน่าจะคิดเหมือนกันเขาบอกว่าอยากน่าเหมือนศิลปินที่เราชอบ เราจะได้ดูแค่เขา แต่บางทีเขาก็พูดถึงคนอื่นเหมือนกัน ถามไถ่ถึงคนอื่นอยากให้คนอื่นมาหาเขาบ้างแบบที่เราไปหาเขา อยากรู้ว่าที่ผ่านมาเขาเคยคิดเหมือนเราบ้างไหม หรือเขาคิดว่าเรากับเขาสนิทกันเฉยๆ หรือเขาแค่เหงากันแน่?