จากหัวข้อข้างต้นนั่นแหละคับ ผมเติมโตมาในครอบครัวที่ยากจน พ่อแม่ต่อสู้ชีวิตฝ่าฟันกันมา จนปัจจุบันชีวิตดีขึ้นก็ว่าได้ ครอบครัวเรามีด้วยกัน5คนคือ พ่อ แม่ ผม พี่ชายและพี่สาว พื้นฐานชีวิตปัจจุบันคือฐานะปานกลาง เรา3คนพี่น้องเรียนจบและทำงานกันหมดแล้ว ทุกวันนี้ครอบครัวมีความสุขมาก แต่ก็ยังไม่ประสบความสำเร็จเพราะยังไม่รวยสักที
ปัญหาหลักๆของบทความนี้ก็คือ พ่อแม่ชอบนำเราไปพูดเปรียบเทียบ โดยการนำพวกเรา3คนไปพูดเปรียบเทียบกับลูกพี่ลูกน้อง(ลูกชายและลูกสาวของคุณลุงซึ่งเป็นพี่ชายของแม่)ว่า"ตั้งใจทำงานให้มากๆจะได้รวยๆ ดูสิ พี่เขามีบ้านมีรถ ได้ไปเที่ยวต่างประเทศบ่อยๆ"
แต่พ่อแม่กลับลืมอะไรหรือเปล่าว่าการที่ลูกของลุงเขามีได้ถึงขนาดนั้นเนื่องมาจากพ่อกับแม่ของเขาร่ำรวยมาตั้งแต่ต้น พ่อแม่เขาซื้อบ้านซื้อรถให้ลูกตั้งแต่ลูกเรียนจบ เอาอะไรมาเปรียบกับครอบครัวเราที่ชีวิตเริ่มจากติดลบ พ่อแม่ไม่มีสมบัติจะอะไรให้ นอกจากมือสิบนิ้ว กับสิ่งที่สร้างด้วยกันมา แค่พอมีพอกินปัจจุบันก็ดีแล้ว
เพื่อนๆเคยมีประสบการณ์แบบนี้กันบ้างไหม มาแบ่งปันมาแชร์ประสบการณ์กันหน่อยคับ แล้วคิดอย่างไรกับเรื่องนี้
พื้นฐานชีวิตของแต่ละครอบครัวมันต่างกัน มันเอาไปเปรียบเทียบกับใครไม่ได้หรอก เพื่อนคิดแบบนี้กันบ้างไหม
ปัญหาหลักๆของบทความนี้ก็คือ พ่อแม่ชอบนำเราไปพูดเปรียบเทียบ โดยการนำพวกเรา3คนไปพูดเปรียบเทียบกับลูกพี่ลูกน้อง(ลูกชายและลูกสาวของคุณลุงซึ่งเป็นพี่ชายของแม่)ว่า"ตั้งใจทำงานให้มากๆจะได้รวยๆ ดูสิ พี่เขามีบ้านมีรถ ได้ไปเที่ยวต่างประเทศบ่อยๆ"
แต่พ่อแม่กลับลืมอะไรหรือเปล่าว่าการที่ลูกของลุงเขามีได้ถึงขนาดนั้นเนื่องมาจากพ่อกับแม่ของเขาร่ำรวยมาตั้งแต่ต้น พ่อแม่เขาซื้อบ้านซื้อรถให้ลูกตั้งแต่ลูกเรียนจบ เอาอะไรมาเปรียบกับครอบครัวเราที่ชีวิตเริ่มจากติดลบ พ่อแม่ไม่มีสมบัติจะอะไรให้ นอกจากมือสิบนิ้ว กับสิ่งที่สร้างด้วยกันมา แค่พอมีพอกินปัจจุบันก็ดีแล้ว
เพื่อนๆเคยมีประสบการณ์แบบนี้กันบ้างไหม มาแบ่งปันมาแชร์ประสบการณ์กันหน่อยคับ แล้วคิดอย่างไรกับเรื่องนี้