คบกันมา 5 ปี แต่เขาบอกว่าไม่รู้สึกอะไรเลย

ตามหัวข้อเลยค่ะ
.
ประสบการณ์ของเราตอนนี้ มันควรหยุดหรือไปต่อ
เราเปิดใจคุยกัน แล้วคำตอบที่ได้คือ
..... ไม่รู้ว่ารักหรือป่าว ???
.
มันมีเหตุการณ์ก่อนหน้านี้ ประมาณ 2 ปี
เขาไปฝึกงาน แล้วไปแอบรักผู้หญิงคนนึง
ที่ฝึกงาน เขาบอกว่า  “เหมือนรักแรกพบ”
และคอย ซื้อของไปฝากเขา
รู้ว่าผู้หญิงคนนั้นชอบกิน “ชานม มาก”
เขาก็คอยไปซื้อฝากตลอด ที่ฝึกงาน
.
จะบอกว่าเรากับคุยเป็นคนคุยกันตรงๆ
ถามว่าเสียใจไหม เสียใจมากค่ะ
.
จนตอนนี้ ยังมีคำถามกับตัวเองว่า
.... อยู่เพื่ออะไร เพื่อรอให้พวกเขารักกัน
หรือ อยู่เพื่อซ้ำเติมตัวเอง
.
จนพอเราและเขาเลือกที่จะห่าง เพราะกลัวว่า
จะเราจะเกลียดเขา
.
พอห่าง ออกมารู้สึกเฉยๆ ไม่มีความเสียใจ
หรือเจ็บปวด อาจเป็นเพราะมันเจ็บจนชาไปแล้วไหม
...แต่ที่รู้สึกคือ เหมือนขาดหายอะไรไปสักอย่าง
เพราะเราเคยไปไหนด้วยกัน ทำอะไรด้วยกันตลอด
พอมาวันที่ ไม่มีก็รู้สึกแปลกๆดี
.
อยากฝากบอก ทุกคนนะคะ
ไม่ว่าจะผู้หญิง ผู้ชาย
ถ้าเราเจอคนที่จริงใจ และจริงจังกับเรา เข้าใจกัน
มีเป้าหมายที่เหมือนกัน
เราควรรักษาเขาไว้ดีๆ เพราะมันมีมาไม่มากนัก
ที่เราจะเจอคนแบบนี้  อย่าทำเพียงเพราะหลง
หรือ อารมณ์ชั่ววูบ เพราะมันทำร้ายคนอื่นแบบเจาะจงค่ะ (อย่าใช้คำว่าไม่รู้ตัว เพราะ เราทำและคิดมันคือเจตนานะคะ)
.
ถ้าใคร กำลังมีคนที่สาม เราแนะนำว่า
ลองคิดดีๆว่า คนที่เรากำลังมีนั้น เราหลงไหม
หรือ รักเขาจริงๆ
อย่าทำให้คนที่เขามอบใจทั้งใจให้เราต้องพัง
เพราะถ้าพังแล้วมันเขาคืนมาไม่ได้นะคะ
.
เหมือนแก้วที่ร้าว ยังไงก็มีรอยค่ะ
.... เป็นกำลังใจให้ทุกคนนะคะ