สวัสดีครับทุกๆท่าน วันนี้ผมมีเรื่องทุกข์ใจอยู่เรื่องนึงซึ่งสะสมมาเกือบๆ 1 ปี
ผมชื่อเอครับ(นามสมมุติ) อายุ24ปี ทำงานพนักงานบริษัทเอกชน สายงานไอที ผมมีแฟนชื่อ บี (นามสมมุติ)อายุ22ปี พึ่งเรียนจบและว่างงาน
ผมคบหาดูใจกับบีมาประมาณ3ปีครึ่งได้ครับ คบกันตั้งแต่เรียนมหาลัย บีเป็นรุ่นน้องที่คณะ ผมไปจีบมาท่ามกลางกลุ่มเพื่อนๆของผมเองซึ่งชอบๆแซวๆบีอยู่เหมือนกัน ผมโคตรฟลุ๊ค5555 บีเป็นคนที่หน้าตาผิวพรรณดีในระดับนึงเลยครับ ซึ่งต่างจากผมโดยสิ้นเชิง 2ปีแรก พวกเราเป็นคู่ที่น่ารักกันมากๆ เพื่อนๆจะอิจฉาความหวานของพวกเราอยู่บ่อยๆ (คิดไปเอง555) จนกระทั่งผมได้เริ่มเข้าสู่วัยทำงาน ที่ผมคิดว่าเป็นผู้ใหญ่แล้ว ความคิดผมโตขึ้น คิดก่อนทำ ย้ำคิดย้ำทำมากขึ้น แต่ตั้งแต่ที่ผมทำงานนี้ผมรู้สึกอึดอัด และไม่มีความสุขกับการทำงานเพราะต้องคอยระแวงบี จะไม่พอใจไม่ถูกใจเขา ผมทำงานไอทีสาย Technician ซึ่งงานของผมจะต้อง support User ทั้งชายและหญิง ทั้งในและต่างจังหวัด จะเดินทางบ่อยๆ ผมเป็นคนไม่สูบบุหรี่ครับ กินเหล้าแต่ไม่หนัก (เข้าเรื่อง)
ผมรู้สึกอึดอัดกับนิสัยของบี เรื่องการหึงหวง เป็นห่วงเรามากเกินไป บีมีรหัส Facebook Line ของผม เขาจะคอยตามดู facebook line ของผมจนรู้สึกรำคาญ งานของผมต้องมีการติดต่อประสานงาน อาจจะมีโทรคุย ไลน์คุย ซึ่งงานก็คืองาน เขาจะคอยดูแชทผมตลอด ชอบถามว่าใคร ทั้งๆที่ผมก็ไม่ได้ปิดอยู่แล้ว แต่รู้สึกมันเกินความเป็นส่วนตัวมากเกินไป ทุกวันที่ไปทำงานผมจะต้องรายงานเขาตลอด ว่าไปที่ไหนทำอะไร กลับตอนไหน แวะที่ไหนหรือเปล่า ทุกครั้งที่ถามต้องถ่ายรูปให้เขา (น่าเบื่อมากบางทีขับรถก็ต้องตอบไลน์เขา) การที่บีทำแบบนี้ทำให้ผมคิดว่า เขาไม่ไว้ใจผมเลย ทั้งๆที่ผมไม่เคยมีประวัติคุยกับคนอื่นคบซ้อนจีบใครอะไรยังไงเลย อย่างมากแค่กด like ผู้หญิงน่ารักๆแค่นั้น ผมมองว่ามันปกติ แน่นอนครับผมออกหน้างานต่างจังหวัดบ่อยก็ต้องมีค้างคืน ซึ่งเวลาไปค้างเราจะมีทีมไปด้วย5-6คน ครับ 5-6คนนี้ไม่ได้เจอกันทุกวัน อาจจะเดือนละครั้งสองเดือนครั้ง แน่นอนว่าการเจอกันของพวกเราต้องมีดื่มแน่นอน โดยส่วนตัวแล้วผมเป็นคนดื่มไม่หนัก แฟนก็จะย้ำนักย้ำหนาว่าอย่ากินเยอะอย่าเมานะ ผมเข้าใจนะครับว่าเป็นห่วง แต่ทุกๆครั้งที่ไปดื่ม ผมต้องถือมือถือไว้ในมือตลอดครับ ห้ามหาย ห้ามไม่ตอบ ไม่งั้นแฟนผมจะงอลทันที ผมต้องรายงานแฟนว่ากินเยอะหรือยัง จะขอให้ถ่ายรูปหน้าตัวผมเองให้เขาดูว่าเมาหรือยัง ซึ่งผมมองว่ามันเยอะเกินไป เราไปกินกับพี่ๆเพื่อนๆ ก็อยากสนุก เคลียดจากงานมาจะได้หาย แต่ไม่เลยครับ กลับต้องมานั่งเคลียดเรื่องของบีว่าเขาจะงอลมั้ย จะว่าอะไรหรือเปล่า ผมอึดอัดครับ ถ่ายรูปไม่พอนะครับ ต้องวิดีโอคอล เพื่อนๆนั่งกันเต็มโต๊ะ เรามานั่งวิดีโอคอล เอิ่บบบบ อึดอัดครับ ไม่มีความสุขเลย บางครั้งผมดื่มกันที่ร้านเหล้า ผมต้องลุกเข้าห้องน้ำบ่อยๆเพื่อไปวิดีโอคอลกับแฟน เราทะเลาะกันทุกครั้งครับ ที่ผมไปดื่มกับทีมของผม ผมเคยบอกเขาให้ปรับนิสัยแบบนี้ได้มั้ย หรือไม่ก็เบาๆลงกว่านี้หน่อย เขาทำให้ผมไม่ได้ จริงๆผมรักเขามากนะครับและเขาก็รักผมมากแต่ ผมรู้สึกว่าความรักของผม เหมือนผมอดทนรักเขาเลย ทุกครั้งที่ทะเลาะ ผมจะเป็นคนง้อตลอด ผมจะเป็นคนยอมตลอด ผมเหนื่อยมากเลยครับ แต่ไม่อยากเลิก แค่อยากให้เขาปรับเปลี่ยนนิสัยเขาให้เข้ากับเราบ้าง ถ้าพูดถึงความนิสัยเป็นเด็กของบี ทุกๆเช้าที่ผมตื่นนอน ผมต้องบอกมอนิ่งผ่านแชทในทุกๆวัน ห้ามลืม ถ้าลืมงอล ต้องบอกฝันดีทุกคืนห้ามลืม ตอนเย็นหลังเลิกงาน ต้องรออาบน้ำพร้อมกัน (เราอยู่บ้านใครบ้านมันนะครับไม่ได้อยู่ด้วยกัน) ทุกวัน เพื่อ?? เวลาจะไปไหนมาไหนผมต้องบอกก่อนนะครับถึงจะไปได้ เช่นซื้อของกินเล่นหน้าปากซอย ประมาณ 50เมตร ก็ต้องแชทบอกเขาก่อน บีเป็นคนที่ค่อนข้างงี่เง่า เอาแต่ใจ หึง หวง ใช้อารมณ์ ใช้กำลังด้วยนะบางที 555 น่าจะประมาณนี้นะครับ ที่ผมมาตั้งกระทู้นี้ก็เพื่อต้องการความเห็นจากทุกๆท่านว่ากำลังประสบปัญหาแบบเดียวกันหรือเปล่า หรือพอมีแนวทางในการใช้ชีวิตให้ผมได้มีความสุขกับการทำงาน บ้างมั้ยครับ ผมกลัวความอดทนของผมไม่มากพอ ผมไม่อยากเริ่มต้นใหม่กับใครอีกแล้วครับ ขอบคุณความเห็นจากทุกๆท่านล่วงหน้าครับ
คบแฟนเด็ก(นิสัยเด็กๆ)ควรปรับเปลี่ยนตัวเราเองอย่างไรให้รักยืนยาว
ผมชื่อเอครับ(นามสมมุติ) อายุ24ปี ทำงานพนักงานบริษัทเอกชน สายงานไอที ผมมีแฟนชื่อ บี (นามสมมุติ)อายุ22ปี พึ่งเรียนจบและว่างงาน
ผมคบหาดูใจกับบีมาประมาณ3ปีครึ่งได้ครับ คบกันตั้งแต่เรียนมหาลัย บีเป็นรุ่นน้องที่คณะ ผมไปจีบมาท่ามกลางกลุ่มเพื่อนๆของผมเองซึ่งชอบๆแซวๆบีอยู่เหมือนกัน ผมโคตรฟลุ๊ค5555 บีเป็นคนที่หน้าตาผิวพรรณดีในระดับนึงเลยครับ ซึ่งต่างจากผมโดยสิ้นเชิง 2ปีแรก พวกเราเป็นคู่ที่น่ารักกันมากๆ เพื่อนๆจะอิจฉาความหวานของพวกเราอยู่บ่อยๆ (คิดไปเอง555) จนกระทั่งผมได้เริ่มเข้าสู่วัยทำงาน ที่ผมคิดว่าเป็นผู้ใหญ่แล้ว ความคิดผมโตขึ้น คิดก่อนทำ ย้ำคิดย้ำทำมากขึ้น แต่ตั้งแต่ที่ผมทำงานนี้ผมรู้สึกอึดอัด และไม่มีความสุขกับการทำงานเพราะต้องคอยระแวงบี จะไม่พอใจไม่ถูกใจเขา ผมทำงานไอทีสาย Technician ซึ่งงานของผมจะต้อง support User ทั้งชายและหญิง ทั้งในและต่างจังหวัด จะเดินทางบ่อยๆ ผมเป็นคนไม่สูบบุหรี่ครับ กินเหล้าแต่ไม่หนัก (เข้าเรื่อง)
ผมรู้สึกอึดอัดกับนิสัยของบี เรื่องการหึงหวง เป็นห่วงเรามากเกินไป บีมีรหัส Facebook Line ของผม เขาจะคอยตามดู facebook line ของผมจนรู้สึกรำคาญ งานของผมต้องมีการติดต่อประสานงาน อาจจะมีโทรคุย ไลน์คุย ซึ่งงานก็คืองาน เขาจะคอยดูแชทผมตลอด ชอบถามว่าใคร ทั้งๆที่ผมก็ไม่ได้ปิดอยู่แล้ว แต่รู้สึกมันเกินความเป็นส่วนตัวมากเกินไป ทุกวันที่ไปทำงานผมจะต้องรายงานเขาตลอด ว่าไปที่ไหนทำอะไร กลับตอนไหน แวะที่ไหนหรือเปล่า ทุกครั้งที่ถามต้องถ่ายรูปให้เขา (น่าเบื่อมากบางทีขับรถก็ต้องตอบไลน์เขา) การที่บีทำแบบนี้ทำให้ผมคิดว่า เขาไม่ไว้ใจผมเลย ทั้งๆที่ผมไม่เคยมีประวัติคุยกับคนอื่นคบซ้อนจีบใครอะไรยังไงเลย อย่างมากแค่กด like ผู้หญิงน่ารักๆแค่นั้น ผมมองว่ามันปกติ แน่นอนครับผมออกหน้างานต่างจังหวัดบ่อยก็ต้องมีค้างคืน ซึ่งเวลาไปค้างเราจะมีทีมไปด้วย5-6คน ครับ 5-6คนนี้ไม่ได้เจอกันทุกวัน อาจจะเดือนละครั้งสองเดือนครั้ง แน่นอนว่าการเจอกันของพวกเราต้องมีดื่มแน่นอน โดยส่วนตัวแล้วผมเป็นคนดื่มไม่หนัก แฟนก็จะย้ำนักย้ำหนาว่าอย่ากินเยอะอย่าเมานะ ผมเข้าใจนะครับว่าเป็นห่วง แต่ทุกๆครั้งที่ไปดื่ม ผมต้องถือมือถือไว้ในมือตลอดครับ ห้ามหาย ห้ามไม่ตอบ ไม่งั้นแฟนผมจะงอลทันที ผมต้องรายงานแฟนว่ากินเยอะหรือยัง จะขอให้ถ่ายรูปหน้าตัวผมเองให้เขาดูว่าเมาหรือยัง ซึ่งผมมองว่ามันเยอะเกินไป เราไปกินกับพี่ๆเพื่อนๆ ก็อยากสนุก เคลียดจากงานมาจะได้หาย แต่ไม่เลยครับ กลับต้องมานั่งเคลียดเรื่องของบีว่าเขาจะงอลมั้ย จะว่าอะไรหรือเปล่า ผมอึดอัดครับ ถ่ายรูปไม่พอนะครับ ต้องวิดีโอคอล เพื่อนๆนั่งกันเต็มโต๊ะ เรามานั่งวิดีโอคอล เอิ่บบบบ อึดอัดครับ ไม่มีความสุขเลย บางครั้งผมดื่มกันที่ร้านเหล้า ผมต้องลุกเข้าห้องน้ำบ่อยๆเพื่อไปวิดีโอคอลกับแฟน เราทะเลาะกันทุกครั้งครับ ที่ผมไปดื่มกับทีมของผม ผมเคยบอกเขาให้ปรับนิสัยแบบนี้ได้มั้ย หรือไม่ก็เบาๆลงกว่านี้หน่อย เขาทำให้ผมไม่ได้ จริงๆผมรักเขามากนะครับและเขาก็รักผมมากแต่ ผมรู้สึกว่าความรักของผม เหมือนผมอดทนรักเขาเลย ทุกครั้งที่ทะเลาะ ผมจะเป็นคนง้อตลอด ผมจะเป็นคนยอมตลอด ผมเหนื่อยมากเลยครับ แต่ไม่อยากเลิก แค่อยากให้เขาปรับเปลี่ยนนิสัยเขาให้เข้ากับเราบ้าง ถ้าพูดถึงความนิสัยเป็นเด็กของบี ทุกๆเช้าที่ผมตื่นนอน ผมต้องบอกมอนิ่งผ่านแชทในทุกๆวัน ห้ามลืม ถ้าลืมงอล ต้องบอกฝันดีทุกคืนห้ามลืม ตอนเย็นหลังเลิกงาน ต้องรออาบน้ำพร้อมกัน (เราอยู่บ้านใครบ้านมันนะครับไม่ได้อยู่ด้วยกัน) ทุกวัน เพื่อ?? เวลาจะไปไหนมาไหนผมต้องบอกก่อนนะครับถึงจะไปได้ เช่นซื้อของกินเล่นหน้าปากซอย ประมาณ 50เมตร ก็ต้องแชทบอกเขาก่อน บีเป็นคนที่ค่อนข้างงี่เง่า เอาแต่ใจ หึง หวง ใช้อารมณ์ ใช้กำลังด้วยนะบางที 555 น่าจะประมาณนี้นะครับ ที่ผมมาตั้งกระทู้นี้ก็เพื่อต้องการความเห็นจากทุกๆท่านว่ากำลังประสบปัญหาแบบเดียวกันหรือเปล่า หรือพอมีแนวทางในการใช้ชีวิตให้ผมได้มีความสุขกับการทำงาน บ้างมั้ยครับ ผมกลัวความอดทนของผมไม่มากพอ ผมไม่อยากเริ่มต้นใหม่กับใครอีกแล้วครับ ขอบคุณความเห็นจากทุกๆท่านล่วงหน้าครับ