สวัสดีครับเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ชาวพันทิปทุกคน
ผมคนเลี้ยงหมูคนเดิม เพิ่มเติมคือมีเรื่องราวอยากมาร่วมแบ่งปันให้ทุกคนได้อ่านกัน
เกือบปีแล้ว ที่ผมไม่ได้เอาเรื่องเด็กๆในบ้านมาเล่าให้ทุกคนได้รับรู้ วันนี้เลยขออนุญาตเอาเรื่องของสมาชิกใหม่ล่าสุด ที่จับพลัดจับผลูมาเป็นสมาชิกในบ้านหลังนี้
เฉย กับ เฉียบ คือชื่อที่เราตั้งให้ทั้งสองตัวนี้ เพื่อให้สอดคล้องกับสมาชิก ฉ. ตัวอื่นๆ ทั้ง ฉงน เฉลียว ฉลาม ไฉน และเฉลย นั่นเอง ส่วนอีโต้นั้น ละไว้ในกรณีพิเศษครับ 😅😅
เรื่องราวของทั้งสองตัวนี้เริ่มต้นมาจาก วันหนึ่งขณะที่ผมกำลังเฝ้าพะโล้ ซึ่งช่วงนั้นพะโล้ไม่สบาย และต้องคอยดูอาการเป็นระยะๆ เพราะเวลาพะโล้ไม่สบายจะค่อนข้างงอแงเหมือนเด็กเล็ก ระหว่างที่กำลังใช้เท้าเกาพุงให้พะโล้ ส่วนมือก็เลื่อนไถ facebook ไปด้วย แล้วก็บังเอิญไปเจอกับโพสนี้เข้า
ตอนนั้นไม่รู้คิดอะไร แต่แค่อยากต่อบุญให้พะโล้ เลยตัดสินใจเอารถไปรับหมาตัวนี้ไปหมาหมอที่โรงพยาบาล
พอไปถึงเห็นสภาพ แม่หมาตัวผอมมาก ตอนนั้นใจหวังแค่อยากให้แม่หมาถึงมือหมอไวที่สุด แต่ก่อนจะออกจากค่ายมา น้องพลทหาร อยากให้พาลูกหมาอีก 2 ตัวไปด้วย เพราะถ้าทิ้งไว้อาจโดนงูเหลือมคาบไปกินอีก เพราะความจริงมีลูกหมามากกว่า 2 แต่โดนคาบไปแล้ว
พวกเราเลยต้องพาไปทั้ง 3 ตัวแม่ลูก พวกเรารักษาแม่ผอมได้แค่คืนเดียว แม่หมาก็หมดเวลาในโลกนี้และกลับไปใช้ชีวิตสงบสุขอยู่บนดาวหมา
พวกเราพาแม่ผอมมาฝังไว้ที่บ้านพวกเรา คิดเอาเองว่าอย่างน้อย แม่ผอมจะได้มองเห็นลูกทั้งสองตัวใกล้ๆ
กลับมาที่ลูกหมาทั้งสองตัว หลังจากตรวจสอบเพศก็พบว่าเป็นเพศหญิงทั้งสองตัว คืนแรกที่พากลับบ้านไปให้สมาชิกหมาทุกตัวรู้จัก พบว่าทุกตัวต่างตกใจกับสิ่งมีชีวิตตัวเล็กนี้ ยกเว้นเฉลียวที่ดูจะเข้าใจหน่อยๆ เะราะเคยมีลูกมาแล้ว ส่วนตัวอื่นวิ่งหนีกันไปคนละมุม
หมาสีขาวหน้าเหมือนหมี และน่าตาดูมีข้อสงสัยอยู่ตลอดเวลา ดูลักษณะภายนอกแข็งแรงสมบูรณ์ครบถ้วนดี พวกเราให้ชื่อว่าเฉียบ
ส่วนตัวสีน้ำตาล ตั้งชื่อว่า เฉย มีสามขา เพราะขาหน้าพิการ เนื่องจากตอนคลอด แม่หมาผอมขึ้นไปคลอดบนโต๊ะสูง และระหว่างคลอดเจ้าเฉยตกลงมาจากโต๊ะทำให้ขาหัก ให้คุณหมอดูแล้วพบว่าต่อไม่ติดแล้ว
ทั้งสองตัวมาถึงกันตอนเย็น เป็นเวลาที่พะโล้กลับเข้านอนอีกครั้งแล้ว เลยไม่ได้มีโอกาสเจอเจ้าบ้าน ผู้อยู่ชั้นบนสุดของห่วงโซ่อาหารนี้ 😁😁
พอตอนเช้า พะโล้ตื่นออกมา ก็ออกมาทำธุระปกติ และได้เจอกับสมาชิกใหม่ของบ้านทั้ง 2 ตัวนี้
เฉียบ เฉย ดูค่อนข้างประหลาดใจ ที่เห็นสิ่งมีชีวิต สี่ขา ตัวใหญ่แบบนี้ แต่ก็คอยเดินตามพะโล้ติดๆ ไม่ได้มีวี่แววจะกลัวแม้แต่นิดเดียว
ทางด้านพะโล้นั้น ก็ได้แต่เหลือบมอง ดมๆเด็กทั้งสอง ก่อนจะเดินสะบัดหางไปฉี่ตามเดิม
สิ่งหนึ่งที่พวกเราแอบกลัว ก็คือกลัวพะโล้จะเผลอเหยียบเด็กทั้งสอง เพราะตัวเด็กเองก็ชอบเดินพันแข้งพันขาพะโล้เหลือเกิน แต่สุดท้ายพะโล้ยังไงก็เป็นพะโล้วันยังค่ำ ยังคงคอนเซป เป็นมิตรและไม่ทำอันตรายต่อทุกสิ่งมีชีวิต เว้นตัวเอง 😆
เวลาผ่านไปหลายวัน เด็กๆเองก็ดูจะเข้ากับพะโล้ได้ดีเช่นกัน
ยิ่งปล่อยให้อยู่ด้วยกัน เด็กๆก็ดูจะติดพะโล้ และคงคิดว่าพะโล้เป็นแม่ของตัวเอง และคอยเดินตามติดไปทั่ว เห็นพะโล้ที่ไหน รับรองว่าจะเห็นผู้พิทักษ์ตัวน้อยทั้งสองอยู่ใกล้ๆตลอดเวลา
ทั้งยามกิน
และยามนอน
แต่เมื่อเวลาผ่านไปไม่ถึงสัปดาห์ เริ่มมีอาการผิดปกติเกิดขึ้นกับเฉียบ
เพราะทุกครั้งเวลาเฉียบนอน จะมีบางช่วงเวลาที่ชักกะตุก และบางครั้งชักกะตุกหนักจนพวกเราต้องอุ้มขึ้นมาถึงจะหาย นอกจากนั้นยังพบว่าเฉียบจะฉี่เล็ดตลอดเวลาที่เห็นใครมาหาก็ตาม สุดท้ายเลยตัดสินใจพาเฉียบไปโรงพยาบาล
คุณหมอเช็คดูอาการ แล้วพบว่าเฉียบมีปัญหาเกี่ยวกับระบบประสาท ทำให้บางเวลาไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ รวมทั้งยังมีปัญหาหนักในการควบคุมการขับถ่าย ดังนั้นเวลาตื่นเต้นดีใจเลยทำให้ฉี่เล็ดออกมานั่นเอง
อาการเหล่านี้พบได้ทั่วไป และบางตัวพอโตขึ้นก็จะหายไปเอง ที่บ้านของพวกเรา มีเฉลย ที่เคยเป็น ตอนเด็กควบคุมฉี่ตัวเองไม่ได้ แต่พอโตขึ้นมาอาการเหล่านี้ก็หายไป
กลับมาที่บ้าน ด้วยความที่เฉียบเฉย สามารถซื้อใจพะโล้ได้แล้ว แต่กับพวกหมาตัวอื่นๆ ยังไม่สามารถเอาชนะใจใครได้เลย วงจะแตกทุกทีเวลาทั้งสองตัวนี้มา ดังนั้นเด็กๆเลยพยายามไปซื้อใจหมาตัวอื่นจนสุดท้ายก็ได้ อีโต้ หมาสีขาวสามขา ผู้เคยเลี้ยงลูกไก่ แต่ครทวนี้ต้องมาเป็นคุณแม่เลี้ยงลูกหมาดูบ้าง
กลายเป็นว่าตอนนี้ช่วงเช้า ทั้งสองตัวจะมาวิ่งเล่นกับอีโต้ก่อน พอพะโล้ตื่นก็จะไปหา พอพะโล้กลับไปนอนก็จะสลับไปหาอีโต้ไปมาอยู่อย่างนี้
แก๊งนี้กลายเป็นหมา 3 ตัว 10 ขาไปเป็นที่เรียบร้อย
กับตัวอื่น เจ้าเฉียบเจ้าเฉยก็พยายามเข้าหาทุกวิถีทาง
แม้จะโดนขู่กลับมาทุกครั้ง แต่ทั้งสองก็ยังสู้ตาย
เวลาโดนดุ โดนขู่ที ที่พึ่งก็หนีไม่พ้น พะโล้เจ้าเดิม
แถมดึกๆ ทั้งสองตัวชอบมาส่งเสียงร้องโวยวาย โหยหวนหน้าห้องด้วย
แถมยังเก่ง เปิดประตูเข้ามานอนกับพะโล้เอง
กลางวันถ้าเหนื่อยก็มานอนหนุนพุงอุ่นๆ เห็นแล้วเสียวกลัวพะโล้พลิกตัวทับ
เราเห็นเฉียบกับเฉย ใช้ชีวิตในสวนอย่างมีความสุข พวกเราเองก็ดีใจมากๆแล้ว
ทุกอย่างกำลังจะไปด้วยดี จนกระทั่งเกิดเรื่องขึ้นกับเฉียบ ที่ทำให้เฉียบอาจเหลือเพียงแค่ 2 ขา ..
เรื่องเล่าของคนเลี้ยงหมู : เฉย เฉียบ หมาลูกหมู 2 ตัว 5 (7) ขา
ผมคนเลี้ยงหมูคนเดิม เพิ่มเติมคือมีเรื่องราวอยากมาร่วมแบ่งปันให้ทุกคนได้อ่านกัน
เกือบปีแล้ว ที่ผมไม่ได้เอาเรื่องเด็กๆในบ้านมาเล่าให้ทุกคนได้รับรู้ วันนี้เลยขออนุญาตเอาเรื่องของสมาชิกใหม่ล่าสุด ที่จับพลัดจับผลูมาเป็นสมาชิกในบ้านหลังนี้
เฉย กับ เฉียบ คือชื่อที่เราตั้งให้ทั้งสองตัวนี้ เพื่อให้สอดคล้องกับสมาชิก ฉ. ตัวอื่นๆ ทั้ง ฉงน เฉลียว ฉลาม ไฉน และเฉลย นั่นเอง ส่วนอีโต้นั้น ละไว้ในกรณีพิเศษครับ 😅😅
เรื่องราวของทั้งสองตัวนี้เริ่มต้นมาจาก วันหนึ่งขณะที่ผมกำลังเฝ้าพะโล้ ซึ่งช่วงนั้นพะโล้ไม่สบาย และต้องคอยดูอาการเป็นระยะๆ เพราะเวลาพะโล้ไม่สบายจะค่อนข้างงอแงเหมือนเด็กเล็ก ระหว่างที่กำลังใช้เท้าเกาพุงให้พะโล้ ส่วนมือก็เลื่อนไถ facebook ไปด้วย แล้วก็บังเอิญไปเจอกับโพสนี้เข้า
ตอนนั้นไม่รู้คิดอะไร แต่แค่อยากต่อบุญให้พะโล้ เลยตัดสินใจเอารถไปรับหมาตัวนี้ไปหมาหมอที่โรงพยาบาล
พอไปถึงเห็นสภาพ แม่หมาตัวผอมมาก ตอนนั้นใจหวังแค่อยากให้แม่หมาถึงมือหมอไวที่สุด แต่ก่อนจะออกจากค่ายมา น้องพลทหาร อยากให้พาลูกหมาอีก 2 ตัวไปด้วย เพราะถ้าทิ้งไว้อาจโดนงูเหลือมคาบไปกินอีก เพราะความจริงมีลูกหมามากกว่า 2 แต่โดนคาบไปแล้ว
พวกเราเลยต้องพาไปทั้ง 3 ตัวแม่ลูก พวกเรารักษาแม่ผอมได้แค่คืนเดียว แม่หมาก็หมดเวลาในโลกนี้และกลับไปใช้ชีวิตสงบสุขอยู่บนดาวหมา
พวกเราพาแม่ผอมมาฝังไว้ที่บ้านพวกเรา คิดเอาเองว่าอย่างน้อย แม่ผอมจะได้มองเห็นลูกทั้งสองตัวใกล้ๆ
กลับมาที่ลูกหมาทั้งสองตัว หลังจากตรวจสอบเพศก็พบว่าเป็นเพศหญิงทั้งสองตัว คืนแรกที่พากลับบ้านไปให้สมาชิกหมาทุกตัวรู้จัก พบว่าทุกตัวต่างตกใจกับสิ่งมีชีวิตตัวเล็กนี้ ยกเว้นเฉลียวที่ดูจะเข้าใจหน่อยๆ เะราะเคยมีลูกมาแล้ว ส่วนตัวอื่นวิ่งหนีกันไปคนละมุม
หมาสีขาวหน้าเหมือนหมี และน่าตาดูมีข้อสงสัยอยู่ตลอดเวลา ดูลักษณะภายนอกแข็งแรงสมบูรณ์ครบถ้วนดี พวกเราให้ชื่อว่าเฉียบ
ส่วนตัวสีน้ำตาล ตั้งชื่อว่า เฉย มีสามขา เพราะขาหน้าพิการ เนื่องจากตอนคลอด แม่หมาผอมขึ้นไปคลอดบนโต๊ะสูง และระหว่างคลอดเจ้าเฉยตกลงมาจากโต๊ะทำให้ขาหัก ให้คุณหมอดูแล้วพบว่าต่อไม่ติดแล้ว
ทั้งสองตัวมาถึงกันตอนเย็น เป็นเวลาที่พะโล้กลับเข้านอนอีกครั้งแล้ว เลยไม่ได้มีโอกาสเจอเจ้าบ้าน ผู้อยู่ชั้นบนสุดของห่วงโซ่อาหารนี้ 😁😁
พอตอนเช้า พะโล้ตื่นออกมา ก็ออกมาทำธุระปกติ และได้เจอกับสมาชิกใหม่ของบ้านทั้ง 2 ตัวนี้
เฉียบ เฉย ดูค่อนข้างประหลาดใจ ที่เห็นสิ่งมีชีวิต สี่ขา ตัวใหญ่แบบนี้ แต่ก็คอยเดินตามพะโล้ติดๆ ไม่ได้มีวี่แววจะกลัวแม้แต่นิดเดียว
ทางด้านพะโล้นั้น ก็ได้แต่เหลือบมอง ดมๆเด็กทั้งสอง ก่อนจะเดินสะบัดหางไปฉี่ตามเดิม
สิ่งหนึ่งที่พวกเราแอบกลัว ก็คือกลัวพะโล้จะเผลอเหยียบเด็กทั้งสอง เพราะตัวเด็กเองก็ชอบเดินพันแข้งพันขาพะโล้เหลือเกิน แต่สุดท้ายพะโล้ยังไงก็เป็นพะโล้วันยังค่ำ ยังคงคอนเซป เป็นมิตรและไม่ทำอันตรายต่อทุกสิ่งมีชีวิต เว้นตัวเอง 😆
เวลาผ่านไปหลายวัน เด็กๆเองก็ดูจะเข้ากับพะโล้ได้ดีเช่นกัน
ยิ่งปล่อยให้อยู่ด้วยกัน เด็กๆก็ดูจะติดพะโล้ และคงคิดว่าพะโล้เป็นแม่ของตัวเอง และคอยเดินตามติดไปทั่ว เห็นพะโล้ที่ไหน รับรองว่าจะเห็นผู้พิทักษ์ตัวน้อยทั้งสองอยู่ใกล้ๆตลอดเวลา
ทั้งยามกิน
และยามนอน
แต่เมื่อเวลาผ่านไปไม่ถึงสัปดาห์ เริ่มมีอาการผิดปกติเกิดขึ้นกับเฉียบ
เพราะทุกครั้งเวลาเฉียบนอน จะมีบางช่วงเวลาที่ชักกะตุก และบางครั้งชักกะตุกหนักจนพวกเราต้องอุ้มขึ้นมาถึงจะหาย นอกจากนั้นยังพบว่าเฉียบจะฉี่เล็ดตลอดเวลาที่เห็นใครมาหาก็ตาม สุดท้ายเลยตัดสินใจพาเฉียบไปโรงพยาบาล
คุณหมอเช็คดูอาการ แล้วพบว่าเฉียบมีปัญหาเกี่ยวกับระบบประสาท ทำให้บางเวลาไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ รวมทั้งยังมีปัญหาหนักในการควบคุมการขับถ่าย ดังนั้นเวลาตื่นเต้นดีใจเลยทำให้ฉี่เล็ดออกมานั่นเอง
อาการเหล่านี้พบได้ทั่วไป และบางตัวพอโตขึ้นก็จะหายไปเอง ที่บ้านของพวกเรา มีเฉลย ที่เคยเป็น ตอนเด็กควบคุมฉี่ตัวเองไม่ได้ แต่พอโตขึ้นมาอาการเหล่านี้ก็หายไป
กลับมาที่บ้าน ด้วยความที่เฉียบเฉย สามารถซื้อใจพะโล้ได้แล้ว แต่กับพวกหมาตัวอื่นๆ ยังไม่สามารถเอาชนะใจใครได้เลย วงจะแตกทุกทีเวลาทั้งสองตัวนี้มา ดังนั้นเด็กๆเลยพยายามไปซื้อใจหมาตัวอื่นจนสุดท้ายก็ได้ อีโต้ หมาสีขาวสามขา ผู้เคยเลี้ยงลูกไก่ แต่ครทวนี้ต้องมาเป็นคุณแม่เลี้ยงลูกหมาดูบ้าง
กลายเป็นว่าตอนนี้ช่วงเช้า ทั้งสองตัวจะมาวิ่งเล่นกับอีโต้ก่อน พอพะโล้ตื่นก็จะไปหา พอพะโล้กลับไปนอนก็จะสลับไปหาอีโต้ไปมาอยู่อย่างนี้
แก๊งนี้กลายเป็นหมา 3 ตัว 10 ขาไปเป็นที่เรียบร้อย
กับตัวอื่น เจ้าเฉียบเจ้าเฉยก็พยายามเข้าหาทุกวิถีทาง
แม้จะโดนขู่กลับมาทุกครั้ง แต่ทั้งสองก็ยังสู้ตาย
เวลาโดนดุ โดนขู่ที ที่พึ่งก็หนีไม่พ้น พะโล้เจ้าเดิม
แถมดึกๆ ทั้งสองตัวชอบมาส่งเสียงร้องโวยวาย โหยหวนหน้าห้องด้วย
แถมยังเก่ง เปิดประตูเข้ามานอนกับพะโล้เอง
กลางวันถ้าเหนื่อยก็มานอนหนุนพุงอุ่นๆ เห็นแล้วเสียวกลัวพะโล้พลิกตัวทับ
เราเห็นเฉียบกับเฉย ใช้ชีวิตในสวนอย่างมีความสุข พวกเราเองก็ดีใจมากๆแล้ว
ทุกอย่างกำลังจะไปด้วยดี จนกระทั่งเกิดเรื่องขึ้นกับเฉียบ ที่ทำให้เฉียบอาจเหลือเพียงแค่ 2 ขา ..