มนุษย์และลูกเต่า

มนุษย์ในโลก เป้าหมายสูงส่งยิ่งใหญ่มีเพียงข้า โง่งมไร้จุดหมายมนุษย์โลกรวมใจเอกภาพ ถวิลรักษาโลกเผชิญหายนะ หมู่รุกขชาติพร้อมใจ ตะโกน " ก็หายณภัยเกิดกำเนิดจากมนุษย์ อย่างพวกเจ้ามิใช่หรือ? " &quo

เราเห็นหมู่สัตว์นี้ ผู้ตกไปในอำนาจตัณหาในภพทั้งหลาย กำลังดิ้นรนอยู่ในโลก นรชนที่เลว ผู้ยังไม่คลายตัณหาในภพน้อยภพใหญ่ ร่ำไรอยู่ใกล้ปากมัจจุราช (พระผู้มีพระภาคตรัสว่า) พวกเธอจงดูหมู่สัตว์ผู้กำลังดิ้นร

"อวิชชา" ที่แท้คือการมี "วิชชา" คือ การเลิก?เลิกใช้เหตุผลเสีย , เลิกฉลาดรือโง่เสียเลิกถือความดีรือชั่วเสีย , เลิกเรียนตำหรับตำราเสียเลิกเปรียบเทียบอะไรๆในโลกเสีย กลับสู่ความเปลือยเ

นู๋รินจ๊ะ นู๋รินจ๋า รู้ไหมว่าหาใช่แค่ไล่เสียง วรรณยุกต์ความคำตามสำเนียง ขอนู๋เพียงฟังขวัญหล่อบรรยาย ..... กวีนิพนธ์ชั้นครูมีอยู่เจ็ด ล้วนเคลือบเคล็ด กลอน กาพย์ โคลง ฉันท์ ร่าย ลิลิต กล มีสัมผัส คำเ

" เวทีมนุษย์ละครเสรีภาพ ครึกโครมมโนคำรามเฉกสิงโต กูดีแน่แท้แต่หลังฉากอวิชชาร้อยรัด ลึกสุดหยั่งข้าดำรงชีวาโง่งม  เพียงหวังสัจธรรมแท้ บรรลุเลิศมนุษย์ เหนือดีชั่วเอย   "   

ขานพาทย์ขับพิณทวนถวิลรู้โน้มคำนวนอวลกวินท์ประทิ่นพรายฉมภิรมย์เนือง"สายผ่านสายเสนที่เจนขับคลอรับเคียงร้องประคองเรื่องนานเนาเคล้าแสงจำแลงรืองชำเลืองชำแลกระแสชล""ประดิดประดอยประดับมิ่งก้าน