คือว่าวันนี้เราอารมณ์ดีมากๆในช่วงเช้าแต่พอเรามาเรียนคาบแรกก็คือเริ่มหงุดหงิดก็คือเพื่อนมันหยอกๆแต่เราแบบอารมณ์เสียมากๆตอนแรกก็เมินไม่สนใจอะไรแต่หลังๆนี่เพื่อนมันโดนเราฟาดกลับไปทีนึงแล้วมันจะเพื่อนคนหนึ่งแบบว่าคุยกับเพื่อนอีกคนแบ้วคือแบบมันหงุดหงิดกว่าเก่ามากๆแต่ก็เก็บๆไว้นิดนึง
เราจะบอกว่าเราอายุ14ปกติเราจะเป็นคนที่นิ่งมากกกไม่เคยโกรธเพื่อนเลยแต่ตอนนี้เราอยู่ม.2เราเริ่มแสดงอารมณ์ไปมาบ้างเราเคยถือมีดนะแบบอยากกรีดแต่กรีดไม่ลงพอดีหน้าพ่อกับแม่ลอยมา....
ตอนเราเด็กๆพ่อแม่ทะเลาะกันทุกวันย้ำว่าทุกวันต่อหน้าเราเลยแต่ตอนนี้ก็ต่างฝ่ายต่างแยกกันอยู่..เราเคยทะเลาะกับพี่บ้างนะเคยทะเลาะกับแม่อยู่เราหงุดหงิดและเราคิดเราอยากปล่อยวางมากๆเลยแต่แม่ก็ทำให้เราคิดมากเหมือนเดิมเราไม่เคยมองโลกในแง่ร้ายมาก่อนแต่ตอนนี้ก็เริ่มคิดบ้างแหละเราเคยทำลายข้าวของกระจัดกระจายเคยร้องไห้เเละเคยหัวเราะคนเดียวแต่แบบไม่ดังขนาดนั้น.......
คือเราสงสัยว่าเราเป็นไรหรือเปล่าทำไมทำแบบนี้
คือแบบเราเห็นภาพคนกรีดแขนจนเห็นเลือดเราก็มองว่ามันสวยดีนะ
เรางงมากๆเราเป็นไรเคยถามแม่แม่ก็บอกว่าคิดมากปล่อยวางบ้าง
คือเราเป็นโรคอะไรหรือป่าวหรือแค่เป็นอารมณ์ร้อนของวัยรุ่นธรรมดาปกติ?
คือเรางงอ่ะคือแบบเราเป็นโรคอะไรหรือป่าวอ่ะคืออารมณ์เปลี่ยนบ่อยมากๆเลยสรุปเราเป็นโรคอะไรคะ??
เราจะบอกว่าเราอายุ14ปกติเราจะเป็นคนที่นิ่งมากกกไม่เคยโกรธเพื่อนเลยแต่ตอนนี้เราอยู่ม.2เราเริ่มแสดงอารมณ์ไปมาบ้างเราเคยถือมีดนะแบบอยากกรีดแต่กรีดไม่ลงพอดีหน้าพ่อกับแม่ลอยมา....
ตอนเราเด็กๆพ่อแม่ทะเลาะกันทุกวันย้ำว่าทุกวันต่อหน้าเราเลยแต่ตอนนี้ก็ต่างฝ่ายต่างแยกกันอยู่..เราเคยทะเลาะกับพี่บ้างนะเคยทะเลาะกับแม่อยู่เราหงุดหงิดและเราคิดเราอยากปล่อยวางมากๆเลยแต่แม่ก็ทำให้เราคิดมากเหมือนเดิมเราไม่เคยมองโลกในแง่ร้ายมาก่อนแต่ตอนนี้ก็เริ่มคิดบ้างแหละเราเคยทำลายข้าวของกระจัดกระจายเคยร้องไห้เเละเคยหัวเราะคนเดียวแต่แบบไม่ดังขนาดนั้น.......
คือเราสงสัยว่าเราเป็นไรหรือเปล่าทำไมทำแบบนี้
คือแบบเราเห็นภาพคนกรีดแขนจนเห็นเลือดเราก็มองว่ามันสวยดีนะ
เรางงมากๆเราเป็นไรเคยถามแม่แม่ก็บอกว่าคิดมากปล่อยวางบ้าง
คือเราเป็นโรคอะไรหรือป่าวหรือแค่เป็นอารมณ์ร้อนของวัยรุ่นธรรมดาปกติ?