สวัสดีค่ะชื่อหมิวอายุ22 ไม่รู้ว่ากระทู้นี้ต้องการอะไร อยากสื่อถึงใคร เราแค่ต้องการอยากเล่าจริงๆค่ะ
- เราเป็นลูกคนจีน (ฝั่งพ่อ) แม่เป็นคนต่างจังหวัด แค่ขึ้นกรุงเทพมาหางานทำ มาเจอมารักกับพ่อ อาม่าไม่ชอบแม่มากๆ รังเกียจแม่
- แม่มีพี่ชาย มีเรา เราอยู่กันแบบกงสี พ่อเปิดบริษัททำงานคนเดียว มีอาม่าและลูกทั้ง4 มีแม่ และเรา2คนพี่น้อง
- ตั้งแต่เกิดมา เราเห็นน้ำตาของแม่ทุกวัน ถามด้วยความไร้เดียงสาว่าแม่เป็นอะไร
- ตกกลางคืน แม่และเรา3คนจะโดนขัง ล็อคกุญแจจากข้างนอก พ่อและพี่น้องทั้ง3 ไปหาซื้อกิน ไปเที่ยวผู้หญิง (มารู้เรื่องตอนโตแล้ว)
- ตอนป.3 โดยประมาณ ธุรกิจเจ๊ง เพราะพ่อเอาเงินไปเปย์สาว ติดหนี้ติดสิน ย้ายหนี ต่างคนต่างหาที่อยู่
- เราโดนย้ายมาอยู่กับยายและลุงที่ต่างจังหวัดฝั่งแม่ พ่อกับแม่บ้านแตกแยกกันอยู่ พ่อส่งเงินมาให้ ไม่เคยถึงเรา ฝั่งบ้านแม่ฐานะยากจนเราอยู่อย่างอดอยาก ไม่เคยมีของเล่นที่ดี ความฝันสูงสุดตอนนั้นคือ กล่องใส่ดินสอ กับกางเกงในใส่ไปโรงเรียน จากเด็กที่มีฐานะ โดนตามใจ กลายเป็นเด็กขี้ขโมย เดินไปโรงเรียนเอกชนแถวนั้น เพื่อไปขโมยกระเป๋านักเรียน รองเท้านักเรียนที่นักเรียนเขาถอดไว้ จำได้จับใจว่าเป็นกระเป๋าลากก้านกล้วยสีฟ้า รองเท้าพละเกิรลลี่แก็งค์ เป็นเด็กมีปัญหา ร้องไห้ตลอดเวลา พูดคนเดียว
- ปิดเทอม พ่อมารับไปเที่ยวกรุงเทพ พ่อเช่าบ้านอยู่คนเดียว จากเจ้าของธุรกิจสู่ลูกน้อง แต่ยังมีนิสัยซื้อกิน ตกกลางดึกพ่อทิ้งเราไว้คนเดียว เพื่อไปเหมือนเดิม เราโดนเพื่อนพ่อข้างบ้านข่มขืน ไม่ได้สอดใส่ แต่เอามาถูๆ แต่ก็นั่นแหละค่ะ ไม่เคยได้บอกใคร
- ป.5พ่อแม่ดีกัน กลับมาอยู่ด้วยกัน เราดีใจมาก เราจะได้อยู่พร้อมหน้า เวลาที่เรารอคอยพร่ำเพ้อมาถึงสักที เราจะไม่อดอยาก ชีวิตเราจะดีเหมือนเดิม คิดแบบนั้นค่ะตอนนั้น
- ตลอดเวลาที่อยู่พร้อมหน้า พ่อแม่ทะเลาะด่าทอกันตลอดเวลา เป็นภาพเดิมๆที่เราเห็นทุกวัน เลิกเรียนมา สิ่งที่เจอก่อนพนมมือไหว้พ่อแม่ คือ แม่นั่งร้องไห้
- แม่สุขภาพจิตไม่ดีแล้ว ร้องไห้คนเดียว พูดคนเดียว พูดภาษาแขก เหมือนคนโดนของ พูดอยู่เสมอว่าโดนเมียน้อยทำของใส่
- แม่เป็นแบบนี้มาเรื่อยๆ จนถึงม.2 เหตุการ์ณเริ่มปกติ แต่พ่อยังคงแบบเดิมอยู่
- เราที่เริ่มโต เลิกเรียนมาไม่อยากเข้าบ้าน ไปบ้านเพื่อน รู้จักกินเหล้า ลองกัญชาเป็นครั้งแรก และครั้งเดียว
- กลับบ้านมาเราอาการเหมือนผีเข้าเลยค่ะ รู้ตัว แต่ฉันอยากปลดปล่อย อารมณ์ประมาณนั้น ตบหน้าพ่อ
น้ำลายใส่ พูดกับพ่อว่าถ้าเมิงไม่เลิก หนูจะไม่เรียน จะไปเป็น
- หลังจากวันนั้นพ่อเลิกนิสัยนั้น ไม่กลับดึก รักแม่ รักเรา
- วันนึง เรานั่ง2แถวกลับบ้าน ข้างหลังเต็มหมด คนขับเรียกให้ไปนั่งข้างหน้า พูดกับเราว่าพี่มีปืนนะ เอามือมาเล่นบิดขยี้หูเรา สุดทางป้าย ผู้โดนสารลงรถกันหมด เขาพาเราไปหมู่บ้านร้าง ข่มขืนเรา ข่มขืนจริงๆค่ะคราวนี้ไม่ใช่แค่ถู
- นั่งวินเข้าบ้าน เจอวินบีบขยี้หน้าอกในวันเดียวกัน
- คุณๆคิดว่าเรากล้าบอกคนในครอบครัวไหมคะ เขาพร้อมจะรับฟังเราไหม ไม่ค่ะ เราเงีย
บอีกแล้ว
- ม.4 มีแฟน เราก็คบกับปกติ มีคนเอาไว้คอยปรึกษาพูดคุย มีคนคอยรับส่งเวลาไปเรียน รู้สึกปลอดภัย เวลาพ่อแม่ทะเลาะกันเรามีคนไว้คอลหา เล่าให้ฟัง รู้สึกดี
- ม.5 เทอม2 เราท้องค่ะ ไม่คิดจะเอาออก ตรวจและรู้วันนั้นตอนเช้า ตอนบ่ายบอกพ่อกับแม่เลย แม่ร้องไห้หนักมากเพราะเป็นคนอ่อนไหวอยู่แล้ว เราเห็นน้ำตาของพ่อครั้งแรก พ่อเสียใจที่ลูกเสียตัว (หนูเสียตั้งแต่ยังไม่รู้สาแล้วค่ะแค่ไม่มีใครรู้)
- ครอบครัวแฟนชอบเรา อยากจะมาสู่ขอ แม่เรากังวลอนาคตอยากให้เอาออกและเรียนต่อ
- ครูโทรมา บอกว่าเรียนได้นะ เรียนที่บ้าน ค่อยมาสอบพร้อมเพื่อน งานแต่งจึงเริ่มขึ้นในวัย18
- คลอดลูกได้3 เดือนทำงานเลยค่ะ คิดอยู่อย่างเดียว เหตุการ์ณในวัยเด็กของเราจะเกิดกับลูกสาวของเราไม่ได้เด็ดขาด
- ฝากลูกไว้กับแม่
- ทำงานที่แรก แคชเชียร์ โดนพวกเฒ่าหัวงูคอยมานั่งเฝ้า ขอเบอร์
- ทำงานที2 เป็นธุรการ โดนเจ้าบริษัทมีเมีย2คน มาขอให้เราเป็นเมียคนที่3ได้ไหม เลิกงาน โทรหาเราตอนกลางคืน ส่งข้อความมาบอกว่าอยากกอด
- เอาเงินสินสอดที่มีอยู่ไม่เยอะ มาลงทุนทำออนไลน์ รับของมาขาย
- ปัจจุบันในอายุ22 เรามีบริษัท มีบ้านด้วยน้ำพักน้ำแรง1หลัง ซื้อสด รถ1คัน ลูกได้เรียนอนุบาลเอกชน
- เท่านี้เป็นความฝันของคนหลายคน เรามีเงินในบชหลักล้าน แต่เราหาความสุขในชีวิตไม่ได้เลย ทุกครั้งที่เราอยู่คนเดียว เราน้ำตาไหลตลอด เราฟุ้งซ่าน ตอนนอนเราได้ยินเสียงต่างๆในหัว
- เราไม่เคยรังเกียจพ่อกับแม่นะคะ เรารักเค้ามาก ตอนนี้กำลังสร้างบ้านให้เค้าอยู่2คนตายายอีก1 หลัง ตอนนี้เค้าเป็นตายายที่รักและหลงหลานมาก
- เราไม่เคยมีทั้งชีวิตวัยเด็กที่สดใส และชีวิตวัยรุ่นแบบที่ควรจะมี ชีวิตการเป็นแม่คนตอนนี้เราขอทำมันให้ดีที่สุด
ไม่รู้จะแท๊กห้องอะไร ขอโทษด้วยนะคะ
พ่อกับแม่ที่รัก หากคุณรักลูกปานดวงใจของคุณ อย่าปล่อยหรือทิ้งเขานะคะ
พ่อกับแม่ที่รัก หากคุณทะเลาะหรือไม่เข้าใจกัน อย่าตบตีกันทำร้ายกันให้ลูกเห็นนะคะ
พ่อกับแม่ที่รัก รับฟังปัญหาของลูกคุณบ้างนะคะ บางทีเขามีอะไรอยากจะบอก
โลกทั้งใบของลูก มีแค่คุณนะคะ
ชีวิตนึง อยากได้เล่าให้ใครสักคนฟัง
- เราเป็นลูกคนจีน (ฝั่งพ่อ) แม่เป็นคนต่างจังหวัด แค่ขึ้นกรุงเทพมาหางานทำ มาเจอมารักกับพ่อ อาม่าไม่ชอบแม่มากๆ รังเกียจแม่
- แม่มีพี่ชาย มีเรา เราอยู่กันแบบกงสี พ่อเปิดบริษัททำงานคนเดียว มีอาม่าและลูกทั้ง4 มีแม่ และเรา2คนพี่น้อง
- ตั้งแต่เกิดมา เราเห็นน้ำตาของแม่ทุกวัน ถามด้วยความไร้เดียงสาว่าแม่เป็นอะไร
- ตกกลางคืน แม่และเรา3คนจะโดนขัง ล็อคกุญแจจากข้างนอก พ่อและพี่น้องทั้ง3 ไปหาซื้อกิน ไปเที่ยวผู้หญิง (มารู้เรื่องตอนโตแล้ว)
- ตอนป.3 โดยประมาณ ธุรกิจเจ๊ง เพราะพ่อเอาเงินไปเปย์สาว ติดหนี้ติดสิน ย้ายหนี ต่างคนต่างหาที่อยู่
- เราโดนย้ายมาอยู่กับยายและลุงที่ต่างจังหวัดฝั่งแม่ พ่อกับแม่บ้านแตกแยกกันอยู่ พ่อส่งเงินมาให้ ไม่เคยถึงเรา ฝั่งบ้านแม่ฐานะยากจนเราอยู่อย่างอดอยาก ไม่เคยมีของเล่นที่ดี ความฝันสูงสุดตอนนั้นคือ กล่องใส่ดินสอ กับกางเกงในใส่ไปโรงเรียน จากเด็กที่มีฐานะ โดนตามใจ กลายเป็นเด็กขี้ขโมย เดินไปโรงเรียนเอกชนแถวนั้น เพื่อไปขโมยกระเป๋านักเรียน รองเท้านักเรียนที่นักเรียนเขาถอดไว้ จำได้จับใจว่าเป็นกระเป๋าลากก้านกล้วยสีฟ้า รองเท้าพละเกิรลลี่แก็งค์ เป็นเด็กมีปัญหา ร้องไห้ตลอดเวลา พูดคนเดียว
- ปิดเทอม พ่อมารับไปเที่ยวกรุงเทพ พ่อเช่าบ้านอยู่คนเดียว จากเจ้าของธุรกิจสู่ลูกน้อง แต่ยังมีนิสัยซื้อกิน ตกกลางดึกพ่อทิ้งเราไว้คนเดียว เพื่อไปเหมือนเดิม เราโดนเพื่อนพ่อข้างบ้านข่มขืน ไม่ได้สอดใส่ แต่เอามาถูๆ แต่ก็นั่นแหละค่ะ ไม่เคยได้บอกใคร
- ป.5พ่อแม่ดีกัน กลับมาอยู่ด้วยกัน เราดีใจมาก เราจะได้อยู่พร้อมหน้า เวลาที่เรารอคอยพร่ำเพ้อมาถึงสักที เราจะไม่อดอยาก ชีวิตเราจะดีเหมือนเดิม คิดแบบนั้นค่ะตอนนั้น
- ตลอดเวลาที่อยู่พร้อมหน้า พ่อแม่ทะเลาะด่าทอกันตลอดเวลา เป็นภาพเดิมๆที่เราเห็นทุกวัน เลิกเรียนมา สิ่งที่เจอก่อนพนมมือไหว้พ่อแม่ คือ แม่นั่งร้องไห้
- แม่สุขภาพจิตไม่ดีแล้ว ร้องไห้คนเดียว พูดคนเดียว พูดภาษาแขก เหมือนคนโดนของ พูดอยู่เสมอว่าโดนเมียน้อยทำของใส่
- แม่เป็นแบบนี้มาเรื่อยๆ จนถึงม.2 เหตุการ์ณเริ่มปกติ แต่พ่อยังคงแบบเดิมอยู่
- เราที่เริ่มโต เลิกเรียนมาไม่อยากเข้าบ้าน ไปบ้านเพื่อน รู้จักกินเหล้า ลองกัญชาเป็นครั้งแรก และครั้งเดียว
- กลับบ้านมาเราอาการเหมือนผีเข้าเลยค่ะ รู้ตัว แต่ฉันอยากปลดปล่อย อารมณ์ประมาณนั้น ตบหน้าพ่อ
- หลังจากวันนั้นพ่อเลิกนิสัยนั้น ไม่กลับดึก รักแม่ รักเรา
- วันนึง เรานั่ง2แถวกลับบ้าน ข้างหลังเต็มหมด คนขับเรียกให้ไปนั่งข้างหน้า พูดกับเราว่าพี่มีปืนนะ เอามือมาเล่นบิดขยี้หูเรา สุดทางป้าย ผู้โดนสารลงรถกันหมด เขาพาเราไปหมู่บ้านร้าง ข่มขืนเรา ข่มขืนจริงๆค่ะคราวนี้ไม่ใช่แค่ถู
- นั่งวินเข้าบ้าน เจอวินบีบขยี้หน้าอกในวันเดียวกัน
- คุณๆคิดว่าเรากล้าบอกคนในครอบครัวไหมคะ เขาพร้อมจะรับฟังเราไหม ไม่ค่ะ เราเงีย
บอีกแล้ว
- ม.4 มีแฟน เราก็คบกับปกติ มีคนเอาไว้คอยปรึกษาพูดคุย มีคนคอยรับส่งเวลาไปเรียน รู้สึกปลอดภัย เวลาพ่อแม่ทะเลาะกันเรามีคนไว้คอลหา เล่าให้ฟัง รู้สึกดี
- ม.5 เทอม2 เราท้องค่ะ ไม่คิดจะเอาออก ตรวจและรู้วันนั้นตอนเช้า ตอนบ่ายบอกพ่อกับแม่เลย แม่ร้องไห้หนักมากเพราะเป็นคนอ่อนไหวอยู่แล้ว เราเห็นน้ำตาของพ่อครั้งแรก พ่อเสียใจที่ลูกเสียตัว (หนูเสียตั้งแต่ยังไม่รู้สาแล้วค่ะแค่ไม่มีใครรู้)
- ครอบครัวแฟนชอบเรา อยากจะมาสู่ขอ แม่เรากังวลอนาคตอยากให้เอาออกและเรียนต่อ
- ครูโทรมา บอกว่าเรียนได้นะ เรียนที่บ้าน ค่อยมาสอบพร้อมเพื่อน งานแต่งจึงเริ่มขึ้นในวัย18
- คลอดลูกได้3 เดือนทำงานเลยค่ะ คิดอยู่อย่างเดียว เหตุการ์ณในวัยเด็กของเราจะเกิดกับลูกสาวของเราไม่ได้เด็ดขาด
- ฝากลูกไว้กับแม่
- ทำงานที่แรก แคชเชียร์ โดนพวกเฒ่าหัวงูคอยมานั่งเฝ้า ขอเบอร์
- ทำงานที2 เป็นธุรการ โดนเจ้าบริษัทมีเมีย2คน มาขอให้เราเป็นเมียคนที่3ได้ไหม เลิกงาน โทรหาเราตอนกลางคืน ส่งข้อความมาบอกว่าอยากกอด
- เอาเงินสินสอดที่มีอยู่ไม่เยอะ มาลงทุนทำออนไลน์ รับของมาขาย
- ปัจจุบันในอายุ22 เรามีบริษัท มีบ้านด้วยน้ำพักน้ำแรง1หลัง ซื้อสด รถ1คัน ลูกได้เรียนอนุบาลเอกชน
- เท่านี้เป็นความฝันของคนหลายคน เรามีเงินในบชหลักล้าน แต่เราหาความสุขในชีวิตไม่ได้เลย ทุกครั้งที่เราอยู่คนเดียว เราน้ำตาไหลตลอด เราฟุ้งซ่าน ตอนนอนเราได้ยินเสียงต่างๆในหัว
- เราไม่เคยรังเกียจพ่อกับแม่นะคะ เรารักเค้ามาก ตอนนี้กำลังสร้างบ้านให้เค้าอยู่2คนตายายอีก1 หลัง ตอนนี้เค้าเป็นตายายที่รักและหลงหลานมาก
- เราไม่เคยมีทั้งชีวิตวัยเด็กที่สดใส และชีวิตวัยรุ่นแบบที่ควรจะมี ชีวิตการเป็นแม่คนตอนนี้เราขอทำมันให้ดีที่สุด
ไม่รู้จะแท๊กห้องอะไร ขอโทษด้วยนะคะ
พ่อกับแม่ที่รัก หากคุณรักลูกปานดวงใจของคุณ อย่าปล่อยหรือทิ้งเขานะคะ
พ่อกับแม่ที่รัก หากคุณทะเลาะหรือไม่เข้าใจกัน อย่าตบตีกันทำร้ายกันให้ลูกเห็นนะคะ
พ่อกับแม่ที่รัก รับฟังปัญหาของลูกคุณบ้างนะคะ บางทีเขามีอะไรอยากจะบอก
โลกทั้งใบของลูก มีแค่คุณนะคะ