สวัสดีครับทุกคน
เขาเรื่องเลย เราเป็นครูมา 5 ปีแล้ว ครับ
เจอเรื่องราวในโรงเรียนมาก้เยอะ เรื่องแปลก ๆ ตลก สนุก ดราม่า
เจอมาหมดแล้ว กับนักเรียนบ้าง ครุด้วยกันบ้าง
แต่เหตุการณ์ในวันนี้ ทำให้เราเข้าใจ คำว่า "ครุเป็นได้ทุกอย่าง"
ได้อย่างภูมิใจ และดีใจ
ปีนี้ได้เป็นครูประจำชั้น คนเดียวครับ ปีแรกเลย
นักเรียนมี 23 คน
วันนี้เข้าแถวหน้าเสาธง เด้กห้องเราเป็นลม
คือแบบหน้าซีด ตัวซีดเลย
ครูผู้ชาย 4 คนช่วยกันหาม
ขึ้นรถไปส่ง รพ. เราก็นั่งไปด้วยครับ คือในรถมาครูพละ 1 คน
คนขับรถอีก 1 คน ระหว่างทาง
เด้กบอกเราตลอดว่า ตัวชาหมดเลยครับครู
เราก็กลัวอะ กลัวเด้กจะเป็นอะไรเยอะ
จับมือเด็กมาบีบ ๆ
สักพัก เด็กบอกปวดครับ
ปวดหน้าอก ..................................................
เรายิ่งตื่นเต้นเข้าไปอีก ตรงนั้นมันหัวใจ
แล้วก็หายใจแรง จะร้องไห้
ในใจคือนี่เราจะมาจอดรถรอไฟเขียวหรอวะ
เมือ่ไหร่จะถึง ๆ ๆ พอถึง รพ เด้กเข้าห้องฉุกเฉิน
หมอก็มาถามประวัติเด้ก เรารีบโทรบอกผู้ปกครองทันที
ผัปกครองก็รับทราบ แต่มาไม่ได้เพราะไม่มีรถ -00-
เราก็ว่าไม่เป็นไร เด่วยะังไงจะโทรแจ้งเป้นระยะ
พอเช็คอาการ คุณหมอที่มาตรวจก็เรีกยเราไปฟัง
ร่างกายปกติ ไม่มีโรคอะไร แต่ร่างกายไม่ได้รับสารอาหารที่เพียงพอ
ร่วมกับภาระเครียด ปลอดภัย
เราก็โล่งใจละ ........ จากนั้น พยาบาลก็ให้เราไปรอรับยา
จ่ายค่ายาไป 1600 กว่า ๆ เราจ่ายไปก่อน
พอกลับมาถึงโรงเรียน โทรแจ้งผุ้ปกครอง เรื่องอาการและค่าใช้จ่าย
ผุ้ปกครองตอบกลับมาว่า ....................... "ไม่มีเงิน เงินกินข้าวทุกวันนี้ยังไม่มีเลย"
เราก็อึ้งแปปปนึง เลยบอกว่าให้ผ่อนก็ได้ 3 เดือน เดือน 500 ก็ได้
มีเมื่อไหร่ค่อยมาให้
เราก้เรีกยเด้กมาคุยเรื่องยา ที่ต้องทาน กับเอกสารที่หมอให้มา
พร้อมกับถามเรื่องความเป็นอยู่ที่บ้าน วึ่งเราเคยเรียกมาคุยแล้ว 1 ครั้ง
สรุปเรื่องที่คุยกันคือ
เด้กบอกว่าตอนเช้าทานข้าวมานิดหน่อย
ได้เงินมา 100 ต่อ สัปดาห์ ........................ครับ ต่อสัปดาห์ 100 บาท !!!!
จุกรอบแรกผ่านไป
แม่ไม่มีเงินครับ เงินไม่ออกมา 2 งวดแล้ว ตอนนี้ยืมเงินคนอื่นมาครับ -0-
จุกเข้าไปอีกกกกกก หน้าอีลุงแถวบ้านลอยมาเลย -+-
ตอนเย็นถ้ามีกับข้าวพอที่จะทำกินได้ก็ทำ ถ้าไม่มีก้ไม่ได้ทำ (ภาษาเด็ก หมายความว่าถ้าไม่มีก็ไม่ได้กิน)
มีมาม่ามั้ย ??? มีครับ
ต้มมาม่าใส่ผักใส่หมูมั้ยครับ ??? "ไม่มีครับ ไม่ได้ใส่ ไม่มีเงินซื้อครับ"
"ไม่ค่อยอิ่ม ..... ถ้ากินอิ่มก้คงจะดีกว่านี้ .........................."
จุกเข้าไปอี๊กกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ทุกคนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน
ตอนนั้นคือเราพูดไม่ออกเลย เด้กพุดด้วยแววตาใส ๆ ยิ้มตามประสาเด็ก
อีครูมันนี่คือ จะร้องไห้แล้ววววววววว
เราเลยรีบตัดบทสนทนา ให้เด็กกลับไปบอกผัปกครอง ที่อยู่กัน 2 คนแม่ลูก
ว่าไม่ต้องเป้นห่วงเรื่องเงิน มีเมือ่ไหร่ค่อยมาให้
..............เราซึมทั้งวันเลยอะ วันนี้ไม่ได้กินข้าวเลย
กลับบ้านมาบอกพ่อกับแม่ ........ ทั้ง 2 คนรับฟังเรื่องที่เราเล่า
แล้วพุดเหมือนกันว่า "ไม่เป้นไร ไม่ต้องถามหาเรื่องเงิน"
....."เขาไม่มี เรามีเราให้เขา เราก็ยังมีใช้"
ทั้ง 2 คนคือพูดยาวมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ตบท้ายด้วย พรุ่งนี้ไปบอกเด้ก แล้วโทรบอกแม่เขา
ให้ส่งเงินเลี้ยงลูกพอแล้ว ไม่ต้องเอาเงินมาให้
และ สั่งให้เรา เอาเงินไปให้ เด้กอีก
เดือนหน้าเงินเดือนออกให้ซื้อข้าว ไข่ ข้าวของไปให้เด็ก
----- ดูพ่อกะแม่เราสิ นั่งคุยเรื่องนี้กันประมา 40 กว่านาที
นี่และครับทุกคนนนนนนนนนนนน เราเข้าใจเลย เข้าใจมาก ๆ
วันนี้เราได้ทำหน้าาที่ ครูและหน้าที่ลุกที่ดีไปพร้อมกัน
สุดท้าย อยากฝากให้กำลังใจครูทุกท่าน ให้สู้ ๆ เรื่องราวแย่ ๆ
ในบางวัน ก็ยังมีเรื่องราวดี ๆ ให้เจอ
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านครับ
วันนี้เเราเจอคำว่า "ครูต้องเป็นได้ทุกอย่าง" กับตัวเอง
เขาเรื่องเลย เราเป็นครูมา 5 ปีแล้ว ครับ
เจอเรื่องราวในโรงเรียนมาก้เยอะ เรื่องแปลก ๆ ตลก สนุก ดราม่า
เจอมาหมดแล้ว กับนักเรียนบ้าง ครุด้วยกันบ้าง
แต่เหตุการณ์ในวันนี้ ทำให้เราเข้าใจ คำว่า "ครุเป็นได้ทุกอย่าง"
ได้อย่างภูมิใจ และดีใจ
ปีนี้ได้เป็นครูประจำชั้น คนเดียวครับ ปีแรกเลย
นักเรียนมี 23 คน
วันนี้เข้าแถวหน้าเสาธง เด้กห้องเราเป็นลม
คือแบบหน้าซีด ตัวซีดเลย
ครูผู้ชาย 4 คนช่วยกันหาม
ขึ้นรถไปส่ง รพ. เราก็นั่งไปด้วยครับ คือในรถมาครูพละ 1 คน
คนขับรถอีก 1 คน ระหว่างทาง
เด้กบอกเราตลอดว่า ตัวชาหมดเลยครับครู
เราก็กลัวอะ กลัวเด้กจะเป็นอะไรเยอะ
จับมือเด็กมาบีบ ๆ
สักพัก เด็กบอกปวดครับ
ปวดหน้าอก ..................................................
เรายิ่งตื่นเต้นเข้าไปอีก ตรงนั้นมันหัวใจ
แล้วก็หายใจแรง จะร้องไห้
ในใจคือนี่เราจะมาจอดรถรอไฟเขียวหรอวะ
เมือ่ไหร่จะถึง ๆ ๆ พอถึง รพ เด้กเข้าห้องฉุกเฉิน
หมอก็มาถามประวัติเด้ก เรารีบโทรบอกผู้ปกครองทันที
ผัปกครองก็รับทราบ แต่มาไม่ได้เพราะไม่มีรถ -00-
เราก็ว่าไม่เป็นไร เด่วยะังไงจะโทรแจ้งเป้นระยะ
พอเช็คอาการ คุณหมอที่มาตรวจก็เรีกยเราไปฟัง
ร่างกายปกติ ไม่มีโรคอะไร แต่ร่างกายไม่ได้รับสารอาหารที่เพียงพอ
ร่วมกับภาระเครียด ปลอดภัย
เราก็โล่งใจละ ........ จากนั้น พยาบาลก็ให้เราไปรอรับยา
จ่ายค่ายาไป 1600 กว่า ๆ เราจ่ายไปก่อน
พอกลับมาถึงโรงเรียน โทรแจ้งผุ้ปกครอง เรื่องอาการและค่าใช้จ่าย
ผุ้ปกครองตอบกลับมาว่า ....................... "ไม่มีเงิน เงินกินข้าวทุกวันนี้ยังไม่มีเลย"
เราก็อึ้งแปปปนึง เลยบอกว่าให้ผ่อนก็ได้ 3 เดือน เดือน 500 ก็ได้
มีเมื่อไหร่ค่อยมาให้
เราก้เรีกยเด้กมาคุยเรื่องยา ที่ต้องทาน กับเอกสารที่หมอให้มา
พร้อมกับถามเรื่องความเป็นอยู่ที่บ้าน วึ่งเราเคยเรียกมาคุยแล้ว 1 ครั้ง
สรุปเรื่องที่คุยกันคือ
เด้กบอกว่าตอนเช้าทานข้าวมานิดหน่อย
ได้เงินมา 100 ต่อ สัปดาห์ ........................ครับ ต่อสัปดาห์ 100 บาท !!!!
จุกรอบแรกผ่านไป
แม่ไม่มีเงินครับ เงินไม่ออกมา 2 งวดแล้ว ตอนนี้ยืมเงินคนอื่นมาครับ -0-
จุกเข้าไปอีกกกกกก หน้าอีลุงแถวบ้านลอยมาเลย -+-
ตอนเย็นถ้ามีกับข้าวพอที่จะทำกินได้ก็ทำ ถ้าไม่มีก้ไม่ได้ทำ (ภาษาเด็ก หมายความว่าถ้าไม่มีก็ไม่ได้กิน)
มีมาม่ามั้ย ??? มีครับ
ต้มมาม่าใส่ผักใส่หมูมั้ยครับ ??? "ไม่มีครับ ไม่ได้ใส่ ไม่มีเงินซื้อครับ"
"ไม่ค่อยอิ่ม ..... ถ้ากินอิ่มก้คงจะดีกว่านี้ .........................."
จุกเข้าไปอี๊กกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ทุกคนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน
ตอนนั้นคือเราพูดไม่ออกเลย เด้กพุดด้วยแววตาใส ๆ ยิ้มตามประสาเด็ก
อีครูมันนี่คือ จะร้องไห้แล้ววววววววว
เราเลยรีบตัดบทสนทนา ให้เด็กกลับไปบอกผัปกครอง ที่อยู่กัน 2 คนแม่ลูก
ว่าไม่ต้องเป้นห่วงเรื่องเงิน มีเมือ่ไหร่ค่อยมาให้
..............เราซึมทั้งวันเลยอะ วันนี้ไม่ได้กินข้าวเลย
กลับบ้านมาบอกพ่อกับแม่ ........ ทั้ง 2 คนรับฟังเรื่องที่เราเล่า
แล้วพุดเหมือนกันว่า "ไม่เป้นไร ไม่ต้องถามหาเรื่องเงิน"
....."เขาไม่มี เรามีเราให้เขา เราก็ยังมีใช้"
ทั้ง 2 คนคือพูดยาวมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ตบท้ายด้วย พรุ่งนี้ไปบอกเด้ก แล้วโทรบอกแม่เขา
ให้ส่งเงินเลี้ยงลูกพอแล้ว ไม่ต้องเอาเงินมาให้
และ สั่งให้เรา เอาเงินไปให้ เด้กอีก
เดือนหน้าเงินเดือนออกให้ซื้อข้าว ไข่ ข้าวของไปให้เด็ก
----- ดูพ่อกะแม่เราสิ นั่งคุยเรื่องนี้กันประมา 40 กว่านาที
นี่และครับทุกคนนนนนนนนนนนน เราเข้าใจเลย เข้าใจมาก ๆ
วันนี้เราได้ทำหน้าาที่ ครูและหน้าที่ลุกที่ดีไปพร้อมกัน
สุดท้าย อยากฝากให้กำลังใจครูทุกท่าน ให้สู้ ๆ เรื่องราวแย่ ๆ
ในบางวัน ก็ยังมีเรื่องราวดี ๆ ให้เจอ
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านครับ