ประชาธิปไตยคือการไล่นายกออก? เราสูญเสียไปเท่าไหร่แล้วับประชาธิปไตย

ทุกคนครับ ผมมีเรื่องที่อยากแลกเปลี่ยนกันครับ อย่าเพิ่งด่าผมนะ ลองอ่านก่อนครับ  คือตอนนี้ผมไม่รู้ว่าหน้าฟีดของแต่ละคนเป็นอย่างไร แต่ของผมนั้นมีแต่คนกำลังเรียกร้องประชาธิปไตยครับ ซึ่งผมก็เห็นด้วยว่าทุกคนก็อยากได้ประชาธิปไตยจริงๆซักที แต่ผมนั้นคิดว่า เรามีโอกาสจะทำได้จริงๆหรือครับ ในประวัติศาสตร์เท่าที่ผมทราบคล่าวๆ คือพอมีรัฐประหารแล้ว คนก็เริ่มไม่ชอบเลยมาประท้วง แล้วก็เปลี่ยนนายก เลือกตั้ง แล้วพอเกิดปัญหาก็ประท้วงกันอีก เกิดการรัฐประหารขึ้นอีกอยู่ดี กลายเป็นวงจรแบบนี้มาหลายรอบแล้ว ซึ่งผมคิดว่ายังไงมันก็ยังไม่ถูกต้อง ไม่ใช่ตรงที่รัฐบาลหรืออะไรๆในอดีต แต่มันคือความเข้าใจในประชาธิปไตย ***ต่อจากนี้อาจมีเนื้อหาที่หลายท่านบอกว่าผมเข้าข้างฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งอีก แต่ผมขอชี้แจงเลยว่า ถ้าท่านเป็นคนฝักใฝ่ประชาธิปไตยจริงๆ หวังว่าจะรับฟังผมซักหน่อยนะครับ***  จริงๆในความคิดของผมคือประชาธิปไตยเนี่ย ไม่ใช่หมายความว่าด่ารัฐบาลประยุทธ์แล้วจะเป็นประชาธิปไตยเสมอไป ผมสังเกตเห็นว่าหลายคนคือ พูดว่าต้องการประชาธิปไตย แต่ถ้ามีการเห็นต่างทางการเมืองก็กลายเป็นว่า โดนหาว่าเป็นสลิ่มบ้าง พวกโง่บ้าง อันนี้แหละก็ถือเป็นเผด็จการอย่างหนึ่งเลยครับ เพราะไม่รับฟังความเห็นเราเลยนะ ดังนั้นก็เลยมีไม่น้อย ที่ไม่เห็นด้วยกับคนกลุ่มใหญ่ จึงไม่แสดงความคิดเห็น แต่ก็มีไม่น้อยที่คนเหล่านี้ใช้คำรุนแรงกับคนที่ต้องการประชาธิปไตย เกิดเป็นการทะเลาะที่ใหญ่โต แต่ปัญหาจะไม่เกิดเลยหากทุกคนก็รับฟังความเห็นกัน มันต้องมีการเห็นต่างบ้าง เพราะคนเกือบ100ล้านคน จะให้คนมาเห็นตรงกันหมดก็ไม่ได้จริงๆครับ อยากให้ทุกคนนั้นรับฟังความเห็นกันมากขึ้นครับ ไม่เช่นนั้นอย่างไรก็ตามจะเป็นปัญหาแบบนี้ต่อไปไม่หยุด ไม่ใช่ว่าทุกคนบอกว่าตนเองมีสิทธิ เสรีภาพ ว่าผู้อื่นได้ มันก็ถูกครับในการแสดงความคิดเห็น แต่เราก็ต้องคำนึงถึงคุณธรรมด้วย เพื่อการปรับตัวร่วมกันได้ ก็ไม่ควรไปละเมิดสิทธิของคนอื่นเขา อย่างเช่น ผมชอบกินเค็ม ผมชอบน้ำปลามาก เพื่อนส่วนใหญ่กินหวาน กินน้ำตาลกันหมด แล้วมาด่าผมว่าไม่รู้เรื่อง สมัยนี้เขากินแต่น้ำตาล ไม่กินน้ำปลากันแล้ว แบบนี้มันก็ไม่ถูกต้องใช่มั้ยล่ะครับ เช่นกันครับ ในทางการเมือง นายกรัฐมนตรีแต่ละคนก็ต่างกัน ไม่มีใครเหมือนกันเลย มีข้อดีข้อเสียต่างกันทั้งนั้น อยากให้รับฟังครับ ในเวลาต่อไปมีการเลือกตั้งใหม่ ไม่ใช่ว่านายกคนใหม่จะทำถูกใจคนทั้งหมดได้ ก็อดทนกับคนที่เราเลือกหน่อยนะครับ ถึงไม่ใช่เสียงของเราแต่ก็เป็นของเสียงข้างมาก บางการกระทำไม่ใช่ประชาธิปไตยครับ แต่มันคือการเอาแต่ใจ ลองนึกภาพตามนะครับ สมมุติคนไทยมี 100คน เลือกนายAเป็นนายก51คน เลือกนายB 49คน นายAได้เป็นนายก 
คนอีก49ไม่พอใจ ก็ดันมาประท้วง เลือกตั้งใหม่ คนเลือกนายB 51 เลือกนายA 49 อีก คราวนี้นายBได้เป็นนายก คนเลือกนายAก็ไม่พอใจกันอีก มันก็คงจะเป็นอย่างนี้ไม่จบไม่สิ้น เราจะให้มาจบที่รุ่นเราเหมือนที่หลายคนเขาว่าคงเป็นไปไม่ได้หรอกครับ ไม่นั้นเรายังต้องสูญเสียอีกมากเลยนะครับสิ่งที่เกิดขึ้นเหล่านี้ แล้วก็บางคนนั้นคิดว่าเลือกคนใหม่มาบริหารจะทำให้ประเทศดีขึ้น ก็ดีครับ แต่อย่าเพิ่งตั้งความหวังมากไป พอผิดหวังอาจเกิดการประท้วงอีกได้ ถ้าหากเราสร้างความแตกแยกมากๆ มันอาจกลายเป็นการเดินถอยหลัง กลับไปอยู่ในโลกที่ไม่มีสังคมก็ได้ เพราะเรานั้นเคยพัฒนาจากการอยู่คนเดียว แล้วเกิดเป็นสังคม แต่ถ้าความเหลื่อมล้ำมากขึ้นเรื่อยๆ อาจกลับไปสู่ช่วงที่เรากลายเป็นพวกที่แยกกันอยู่เหมือนโบราณก็ได้ครับ ประเทศ 1 ประเทศ ไม่ได้ถูกสร้างได้โดยคนที่นั่งพิมพ์ในสื่อโซเชียลอย่างเดียว มันประวัติศาสตร์อย่างยาวนาน ไม่สามารถสร้างกันได้ในเวลา 1 ปี 10 ปี แต่เป็นหลายร้อยปีนะครับ ถ้าเกิดมาถูกทำลายในเวลาไม่กี่ปี แล้วที่แต่ก่อนสร้างกันมาหลายร้อยปีควรสูญเปล่าหรือครับ รักชาติไม่ได้เชยนะครับ ทุกคนมาช่วยกันใช้วิจารณญาณ ให้มากกว่าการว่าไปเรื่อยนะครับ วิจารณ์ให้มากกว่าวิพากษ์นะครับ แล้วเราก็จะได้รู้ว่า สูญเสียมาเท่าไหร่แล้วกับประชาธิปไตยที่ทุกคนพูดกัน